Η πρηνής θέση του σκοπευτή

Ήταν χειμώνας. Νύχτα. Ένας άνεμος παγωμένος, που ερχόταν απ' την Αρκτική, παράδερνε πάνω απ' τη θάλασσα της Ιρλανδίας, σάρωνε το Λίβερπουλ και χτυπούσε καταπρόσωπο τον άντρα, τον καθισμένο μέσα στη μικρή Μπέντφορντ. Τον λέγανε Μαρτέν Τεριέ. Στα πόδια του είχε ακουμπισμένο ένα περίστροφο Όρτζις κι έναν σιγαστήρα Ρέντφιλντ... "Ο κύριος Κοξ σας κατασκεύασε", είπε. "Κατασκεύασε ένα πληρωμένο δολοφόνο, του οποίου τα θύματα ήταν όλα ανεξαρτήτως πρόσωπα ύποπτα. Ο κύριος Κοξ έστησε μόνος του την απόπειρα κατά της ζωής του σεϊχη Χακίμ. Καταλαβαίνετε τι σας λεω; Αν είχατε σκοτωθεί χθες το βράδυ, όπως προέβλεπε το σχέδιό του, θα 'σασταν το τέλειο πτώμα."
Ο Ζ.-Π. Μανσέτ (1942-1995) έγραψε το αριστούργημά του, την "Πρηνή θέση του σκοπευτή", το 1981 και μετά σταμάτησε απότομα την εκρηκτική πορεία του στο γαλλικό αστυνομικό μυθιστόρημα, που είχε αρχίσει το 1971 με ρυθμό ένα βιβλίο το χρόνο. Θεωρείται ο επιφανέστερος συγγραφέας του "Neo-Polar", του νέου γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος, που εισήγαγε το στοιχείο της πολιτικής και τους εξωκοινοβουλευτικούς προβληματισμούς του Μάη του '68. Το ποθέτησε στον πυρήνα του έργου του το χάος του κόσμου και την τρέλα των ανθρώπων, με αντιήρωες χαμένους σε μία κοινωνία του πληθωρικού που αντιμετωπίζεται ως μια κοινωνία του άδειου. Μέγας στυλίστας -τα βιβλία του επαινέθηκαν από πολλούς συγγραφείς όπως οι Τζ. Ελλρόυ, Τζ. Τσάρυν, Π. Ι. Τάιμπο, Ζ. Εσενόζ, κ.ά.- στο τελευταίο αυτό βιβλίο του φτάνει σ' ένα μίνιμαλ αποστασιοποιημένο ύφος· αρχίζει και τελειώνει με μια ποιητική παράγραφο και στα ενδιάμεσα ακολουθεί ένα λογοτεχνικό και συναισθηματικό άδειασμα για να περιγράψει το τέλος της αδιέξοδης πορείας ενός πληρωμένου δολοφόνου.
Tο μυθιστόρημα μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 2015 από τον σκηνοθέτη Pierre Morel, στην ταινία "The Gunman" με πρωταγωνιστές τους Σον Πεν και Χαβιέ Μπαρδέμ.
Η έκδοση περιλαμβάνει επίμετρο με κείμενα που προέρχονται από το μεταθανάτιο αφιέρωμα στον Jean-Patrick Manchette του γαλλικού περιοδικού "Polar" (1997), και βιβλιογραφία, σε μετάφραση της Έφης Γιαννοπούλου.
Τίτλος βιβλίου: | Η πρηνής θέση του σκοπευτή | ||
---|---|---|---|
Τίτλος πρωτότυπου: | La position du tireur couché | ||
Εκδότης: | Άγρα | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Manchette Jean-Patrick (Συγγραφέας) Αγγελίδου, Μαρία (Μεταφραστής) | ||
ISBN: | 9789603252559 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Σειρά εκδότη: | Αστυνομική Λογοτεχνία | Σελίδες: | 264 |
Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2015 | Διαστάσεις: | 17x12 |
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Αστυνομικό Μυθιστόρημα |
Manchette Jean-Patrick
O ΖΑΝ-ΠΑΤΡΙΚ ΜΑΝΣΕΤ (1942-1995) θεωρείται ο επιφανέστερος συγγραφέας του νεοπολάρ, του νέου γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος, που εισήγαγε το στοιχείο της πολιτικής και τους εξωκοινοβουλευτικούς προβληματισμούς του Μάη του 1968 στο είδος. Ο Μανσέτ έγραψε το Μελαγχολικό κομμάτι της Δυτικής Ακτής, ένα από τα καλύτερα βιβλία του, το 1976 (Άγρα, 2001) και τη Μοιραία το 1977 (Άγρα, 2006). Μετά την Πρηνή θέση του σκοπευτή (1981 –Άγρα, 1998), το σπουδαιότερο ίσως βιβλίο του, σταμάτησε απότομα την εκρηκτική πορεία του στο γαλλικό αστυνομικό μυθιστόρημα, την οποία είχε αρχίσει το 1971 με ρυθμό ένα βιβλίο το χρόνο. Μετά θάνατον (1996) κυκλοφόρησε και η Πριγκίπισσα του αίματος (Άγρα, 2002). Τοποθέτησε στον πυρήνα του έργου του το χάος του κόσμου και την τρέλα των ανθρώπων, με αντιήρωες χαμένους σε μια κοινωνία της υπεραφθονίας, που αντιμετωπίζεται τελικά ως μια κοινωνία άδεια. Μέγας στυλίστας –τα βιβλία του επαινέθηκαν από πολλούς συγγραφείς, όπως ο James Ellroy, ο Gary Indiana, ο Jerome Charyn, ο Paco Ignacio Taibo ΙΙ, ο Jean Echenoz μεταξύ άλλων–, χρησιμοποιεί ένα μίνιμαλ, αποστασιοποιημένο ύφος.
- Νάδα (2023)
- Τι τρέλα, τι παλάτια! (2023)
- Το μελαγχολικό κομμάτι της δυτικής ακτής (2021)
- Νεκροτομείο πλήρες (2020)
- Το μελαγχολικό κομμάτι της δυτικής ακτής (2019)
- Τι λούκι! (2009)
- Νάδα (2007)
- Μοιραία (2006)
- Το μελαγχολικό κομμάτι της δυτικής ακτής (2006)
- Η πριγκίπισσα του αίματος (2002)
- Το μελαγχολικό κομμάτι της δυτικής ακτής (2001)
- Αφήστε τα πτώματα να μαυρίσουν στον ήλιο (1998)
- Νάδα (1996)