Νεκροτομείο πλήρες

Η Αστυνομία βρίσκεται παντού Ακόμα και στη δουλειά του ιδιωτικού ντετέκτιβ. Στη ζωή του σε ένα διαμέρισμα δύο δωματίων, στην πλήξη της σωματικής άσκησης, όταν διώχνει ευγενικά τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και όταν απλώνει στην κουζίνα του, πάνω από το νεροχύτη, μερικά ρούχα να στεγνώσουν… Στο καθημερινό, με λίγα λόγια. Και η συνηθισμένη καθημερινότητα παρασύρεται και μετατρέπεται σε φυλετικό μένος και οδηγεί σε αλυσιδωτές δολοφονίες μόλις ο ντετέκτιβ Εζέν Ταρπόν εμπλέκεται παρά τη θέλησή του στη διάσωση ενός ορφανού. Τα «περιστατικά», παράξενα και ανατριχιαστικά, πολλαπλασιάζονται. Η τρέλα γίνεται κοινή. Η επιβίωση και η κατανόηση απαιτούν πια μεγάλη δεξιότητα.
Τίτλος βιβλίου: | Νεκροτομείο πλήρες | ||
---|---|---|---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Με ένα δοκίμιο του Κώστα Καλφόπουλου | ||
Εκδότης: | Άγρα | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Manchette Jean-Patrick (Συγγραφέας) Παπακυριακού Ειρήνη (Μεταφραστής) | ||
ISBN: | 9789605054793 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2020 | Διαστάσεις: | 21x14 |
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Αστυνομικό Μυθιστόρημα |
Manchette Jean-Patrick
O ΖΑΝ-ΠΑΤΡΙΚ ΜΑΝΣΕΤ (1942-1995) θεωρείται ο επιφανέστερος συγγραφέας του νεοπολάρ, του νέου γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος, που εισήγαγε το στοιχείο της πολιτικής και τους εξωκοινοβουλευτικούς προβληματισμούς του Μάη του 1968 στο είδος. Ο Μανσέτ έγραψε το Μελαγχολικό κομμάτι της Δυτικής Ακτής, ένα από τα καλύτερα βιβλία του, το 1976 (Άγρα, 2001) και τη Μοιραία το 1977 (Άγρα, 2006). Μετά την Πρηνή θέση του σκοπευτή (1981 –Άγρα, 1998), το σπουδαιότερο ίσως βιβλίο του, σταμάτησε απότομα την εκρηκτική πορεία του στο γαλλικό αστυνομικό μυθιστόρημα, την οποία είχε αρχίσει το 1971 με ρυθμό ένα βιβλίο το χρόνο. Μετά θάνατον (1996) κυκλοφόρησε και η Πριγκίπισσα του αίματος (Άγρα, 2002). Τοποθέτησε στον πυρήνα του έργου του το χάος του κόσμου και την τρέλα των ανθρώπων, με αντιήρωες χαμένους σε μια κοινωνία της υπεραφθονίας, που αντιμετωπίζεται τελικά ως μια κοινωνία άδεια. Μέγας στυλίστας –τα βιβλία του επαινέθηκαν από πολλούς συγγραφείς, όπως ο James Ellroy, ο Gary Indiana, ο Jerome Charyn, ο Paco Ignacio Taibo ΙΙ, ο Jean Echenoz μεταξύ άλλων–, χρησιμοποιεί ένα μίνιμαλ, αποστασιοποιημένο ύφος.
- Νάδα (2023)
- Τι τρέλα, τι παλάτια! (2023)
- Το μελαγχολικό κομμάτι της δυτικής ακτής (2021)
- Το μελαγχολικό κομμάτι της δυτικής ακτής (2019)
- Η πρηνής θέση του σκοπευτή (2015)
- Τι λούκι! (2009)
- Νάδα (2007)
- Μοιραία (2006)
- Το μελαγχολικό κομμάτι της δυτικής ακτής (2006)
- Η πριγκίπισσα του αίματος (2002)
- Το μελαγχολικό κομμάτι της δυτικής ακτής (2001)
- Αφήστε τα πτώματα να μαυρίσουν στον ήλιο (1998)
- Νάδα (1996)