Τα μαθήματα των δασκάλων
Ο Τζορτζ Στάινερ επιχειρώντας μια επισκόπηση του χώρου της διδασκαλίας, πηγαίνει κατευθείαν στην καρδιά του θέματος διακρίνοντας τρεις απόψεις για τη γνήσια διδασκαλία: η πρώτη μιλάει για τη μετάδοση ενός εξ αποκαλύψεως λόγου (ο δάσκαλος της Τορά, ο ερμηνευτής του Κορανίου, ο σχολιαστής της Καινής Διαθήκης). Η δεύτερη άποψη είναι ακριβώς η αντίθετη: η διδασκαλία γίνεται μόνο μέσα από το προσωπικό παράδειγμα (ο Σωκράτης, ο Χριστός και οι απόστολοι διδάσκουν με την ίδια τους την ύπαρξη). Η τρίτη άποψη θέλει τη διδασκαλία σχέση δύναμης, μορφή βίας, όπου ο δάσκαλος έχει ψυχολογική, κοινωνική αλλά και σωματική εξουσία (ακραίο παράδειγμα το "Μάθημα" του Ιονέσκο). Από την άλλη πλευρά υπάρχουν δάσκαλοι που, όταν κρίνουν ότι δεν υπάρχουν άξιοι παραλήπτες του πολύτιμου κληροδοτήματος, αρνούνται να διδάξουν το παραμικρό. Σαν επιδέξιος και έμπειρος οδηγός στο λαβύρινθο της γνώσης, ο Στάινερ αποχαιρετά την πανεπιστημιακή καριέρα του ξεναγώντας μας, με τη συναρπαστική αφηγηματική του ικανότητα στον αχανή κόσμο της διδασκαλίας, μιλώντας μας για τους επιφανέστερους εκπροσώπους της, δασκάλους και μαθητές, μες στους αιώνες.
| Τίτλος βιβλίου: | Τα μαθήματα των δασκάλων | ||
|---|---|---|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Διαλέξεις Charles Eliot Norton 2001-2002 | ||
| Τίτλος πρωτότυπου: | Lessons of the Masters | ||
| Εκδότης: | Scripta | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Steiner George (Συγγραφέας) Βελέντζας, Σεραφείμ (Μεταφραστής) | ||
| ISBN: | 9789609507028 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
| Σειρά εκδότη: | Πολιτισμική Θεωρία - Κριτική | Σελίδες: | 225 |
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2011 | Διαστάσεις: | 21x14 |
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία Επιστήμες > Θεωρητικές > Παιδαγωγική | ||
Steiner George
Ο George Steiner (1929-2020) γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Παρίσι από Αυστροεβραίους γονείς. Το 1940 η οικογένειά του μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ο Steiner σπούδασε στα πανεπιστήμια του Σικάγου και του Χάρβαρντ. Πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και φιλοσοφία του πολιτισμού, μεταξύ άλλων, στα πανεπιστήμια του Πρίνστον, της Γενεύης, της Οξφόρδης και του Κέιμπριτζ. Πέρα από τη λαμπρή ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία, ο Steiner υπήρξε και σθεναρός δημόσιος διανοούμενος, γράφοντας στον Economist, και διατηρώντας τη στήλη βιβλίου του New Yorker για πάνω από 30 χρόνια.
Αναγνωρίζεται ως ένας απ’ τους σημαντικότερους οικουμενικούς στοχαστές των καιρών μας. Πολλά έργα του έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά, μεταξύ άλλων: Ο θάνατος της τραγωδίας (Δωδώνη, 1988)· Αξόδευτα πάθη (Νεφέλη, 2001)· Οι Αντιγόνες (Καλέντης, 2001)· Στον πύργο του Κυανοπώγωνα (Scripta, 2002)· Μετά τη Βαβέλ (Scripta, 2004)· Νοσταλγία του απόλυτου (Άγρα, 2007)· Τολστόι ή Ντοστογιέφσκι (Αντίποδες, 2015).
Έφυγε από τη ζωή στις 3 Φεβρουαρίου 2020.
(Πηγή: "Εκδόσεις Δώμα", 2021)
- Περί θανάτου (2023)
- Ένα μακρύ Σάββατο (2022)
- Η ιδέα της Ευρώπης (2021)
- Η σιωπή και ο ποιητής (2019)
- Περί λόγου, τέχνης και ζωής (2016)
- Τολστόι ή Ντοστογιέφσκι (2015)
- Επανεξετάζοντας την τραγωδία (2014)
- Δεύτερη ανάγνωση (2012)
- Ο Όμηρος και οι καθηγητές (2009)
- Η σιωπή των βιβλίων (2009)
- Χάιντεγκερ (2009)
- Νοσταλγία του απόλυτου (2007)
- Δέκα (πιθανοί) λόγοι για τη μελαγχολία της σκέψης (2007)
- Errata (2005)
- Μετά τη Βαβέλ (2004)
- Περί δυσκολίας (2002)
- Στον πύργο του Κυανοπώγωνα (2002)
- Αξόδευτα πάθη (2001)
- Οι Αντιγόνες (2001)
- Η βαρβαρότητα της άγνοιας (2000)
- Το αρχαίο θέατρο σήμερα (1984)
- Φραντς Κάφκα (1983)
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
