Τζένη Καρέζη
Πάνε κιόλας είκοσι χρόνια! Κι όμως είναι σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από εκείνον τόν καυτό Ιούλη του 1992 που χάσαμε την Τζένη στην ακμή της δημιουργικής της ζωής.
Το πιο όμορφο κορίτσι του ελληνικού κινηματογράφου, ένα από τα πιο ταλαντούχα πλάσματα του ελληνικού θεάτρου, η γυναίκα με τα πιο εκφραστικά γαλάζια μάτια της μεγάλης και της μικρής οθόνης, η ηθοποιός με το πιο αναγνωρίσιμο προφίλ, πέρασε από τον υπαρκτό κόσμο στον κόσμο της μνήμης, φτωχαίνοντας τα κινηματογραφικά πλατό και τα θεατρικά σανίδια και αφήνοντας ένα μεγάλο κενό στις καρδιές των εκατομμυρίων θαυμαστών και θαυμαστριών της.
Ήταν η ηθοποιός που εμψύχωσε και ενέπνευσε γενιές Ελληνίδων που στην ανασυγκροτούμενη μεταπολεμική Ελλάδα πάλευαν να κερδίσουν τη θέση που τους ανήκε στην κοινωνία. Η Τζένη ενσάρκωσε τα όνειρα τους και τις ελπίδες τους, με έναν τρόπο καθαρό και αφτιασίδωτο, στηριγμένο πάνω σε μια σπάνια επαγγελματική εντιμότητα και μια συμπαγή προσωπική ακεραιότητα.
Με ένα υγιές και αλάθητο καλλιτεχνικό ένστικτο, έβρισκε με κάθε της ρόλο τον τρόπο να μεταδίδει στο θεατή μια ακατάβλητη αισιοδοξία για τη ζωή, ένα μήνυμα διαρκούς αγώνα για το καλύτερο και το υψηλότερο. Στοιχεία που χαρακτήριζαν και την ίδια της τη ζωή. Σοβαρότητα, εργατικότητα, συνέπεια, αισιοδοξία, αγωνιστικότητα, ευρύτητα νου, σεμνότητα με αυτογνωσία, θεμιτή φιλοδοξία.
Αυτά τα διαχρονικά χαρακτηριστικά της δουλειάς της και της ζωής της την κρατάνε όλα αυτά τα χρόνια ζωντανή στις καρδιές, όχι μόνο των ανθρώπων που την γνώρισαν από κοντά και την θαύμασαν αλλά και των νέων γενεών που ήρθαν σε επαφή μαζί της μόνο μέσα από τους κινηματογραφικούς της ρόλους και, κατά ένα μυστηριώδη σχεδόν τρόπο, "υπέκυψαν" στην αλήθεια και τη γοητεία της.
Η Τζένη Καρέζη εξακολουθεί και σήμερα να αποτελεί ένα πολιτιστικό κεφάλαιο της ελληνικής κοινωνίας. Ίσως γιατί η κοινωνία μας δεν άλλαξε τα τελευταία είκοσι χρόνια τόσο πολύ όσο νομίζουμε, ή ίσως γιατί οι αξίες που ενσάρκωνε παραμένουν ακόμα ένα ζητούμενο, η Τζένη συνεχίζει να γαλουχεί τους νέους ανθρώπους, να τους κερδίζει με τη δροσιά της, να τους εμπνέει με την ακτινοβολία της.
Για τους μεγαλύτερους που τη θυμούνται ακόμα με συγκίνηση, για εκείνους που τη γνώρισαν και την αγάπησαν αλλά και για εκείνους που την αγαπάνε χωρίς να την έχουν δει από κοντά και για όσους θα την αγαπήσουνε στα χρόνια που θα 'ρθουνε, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην έκδοση αυτού του βιβλίου-λευκώματος τιμώντας την επέτειο των είκοσι χρόνων από το θάνατό της.
Η παρούσα έκδοση δεν είναι μόνο βιβλίο ούτε μόνο λεύκωμα. Δεν μιλάει για τη ζωή της ούτε για τα θεατρικά και κινηματογραφικά της έργα. Αυτά έχουν με ικανοποιητικό τρόπο καλυφθεί από παλαιότερες εκδόσεις του "Καστανιώτη" και της "Άγκυρας". Εδώ, αποφασίσαμε να επανεκδώσουμε τα "Τετράδια ζωής" της Τζένης, μια διαχρονική καταγραφή από την ίδια σκέψεων και εμπειριών για τη ζωή, το θέατρο και τον κινηματογράφο, είκοσι σχεδόν χρόνια μετά την πρώτη και εξαντλημένη έκδοση του "Καστανιώτη", για να γνωρίσουν οι θαυμαστές της εκτός από την ηθοποιό και τον άνθρωπο.
Παράλληλα, ζητήσαμε από δεκάξι διακεκριμένους εκπροσώπους της καλλιτεχνικής και πνευματικής ζωής του τόπου μας να καταγράψουν τις μνήμες τους από το "φαινόμενο" Τζένη Καρέζη, τώρα που η απόσταση του χρόνου θα έχει αφήσει στο μυαλό αυτών που την γνώρισαν ως φίλοι ή συνεργάτες την "ουσία" της σχέσης τους μαζί της.
Ένας σημαντικός αριθμός φωτογραφιών που πολλές τους είναι ανέκδοτες, αναδεικνύουν τα διάφορα "πρόσωπα" της Τζένης, της καλλιτέχνιδας, της φίλης, της γυναίκας, της συζύγου, της μάνας. Η έκδοση κλείνει με μια σύντομη αναφορά στο 'Ιδρυμα που φέρει το όνομά της και στα είκοσι χρόνια της απουσίας της αγωνίζεται να υλοποιήσει το όραμά της για αναβάθμιση και ανάπτυξη των υπηρεσιών Ανακουφιστικής Φροντίδας στον τόπο μας. [...]
(από τον πρόλογο του Γιάννη Καζάκου, Γενικού Γραμματέα του Ιδρύματος Τζένη Καρέζη)
| Τίτλος βιβλίου: | Τζένη Καρέζη |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | 20 χρόνια μετά |
|---|
| Εκδότης: | Ίδρυμα Τζένη Καρέζη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Καζάκος, Κωνσταντίνος, ηθοποιός (Συγγραφέας)
Πανώριος Μάκης (Συγγραφέας)
Σπυριούνης, Κώστας Ι. (Συγγραφέας)
Πατρικαλάκις, Φαίδων, 1935-2017 (Συγγραφέας)
Κοντός, Γιάννης, 1943-2015 (Συγγραφέας)
Μανιώτης, Γιώργος Ν. (Συγγραφέας)
Ζούνη, Πέμη (Συγγραφέας)
Πεφάνη, Βάνα (Συγγραφέας)
Κυρίτσης, Γιώργος (Συγγραφέας)
Βαλτινός, Γρηγόρης (Συγγραφέας)
Αντωνόπουλος, Άγγελος (Συγγραφέας)
Φυντανίδης, Σεραφείμ Δ., 1937-2014 (Συγγραφέας)
Νιάρχος, Θανάσης Θ. (Συγγραφέας)
Μυστακίδου, Κυριακή (Συγγραφέας)
Νανόπουλος, Δημήτρης (Συγγραφέας)
Γεωργουσόπουλος, Κώστας, 1937- (Συγγραφέας)
Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)
Νιάρχος, Θανάσης Θ. (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9789608030602 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2012 | Διαστάσεις: | 34x23 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λευκώματα
Γενικά Βιβλία > Μαρτυρίες - Βιογραφίες - Αυτοβιογραφίες - Ντοκουμέντα |
|---|
- Γεωργουσόπουλος, Κώστας, 1937- |
- Νανόπουλος, Δημήτρης |
- Μυστακίδου, Κυριακή |
- Νιάρχος, Θανάσης Θ. |
- Φυντανίδης, Σεραφείμ Δ., 1937-2014 |
- Αντωνόπουλος, Άγγελος |
- Βαλτινός, Γρηγόρης |
- Κυρίτσης, Γιώργος |
- Πεφάνη, Βάνα |
- Ζούνη, Πέμη |
- Μανιώτης, Γιώργος Ν. |
- Κοντός, Γιάννης, 1943-2015 |
- Πατρικαλάκις, Φαίδων, 1935-2017 |
- Σπυριούνης, Κώστας Ι. |
- Πανώριος Μάκης |
- Καζάκος, Κωνσταντίνος, ηθοποιός
Γεωργουσόπουλος, Κώστας, 1937-
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος γεννήθηκε στη Λαμία το 1937. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας) και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, με δασκάλους τον Δημήτρη Ροντήρη και τον Γιάννη Σιδέρη. Εργάστηκε στη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση για 35 ολόκληρα χρόνια, από το 1964 ως το 1999. Μπήκε στο στίβο της θεατρικής κριτικής το 1971 και εργάζεται ως κριτικός θεάτρου και επιφυλλιδογράφος μέχρι και σήμερα, ενώ εκτάκτως συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά.
Κριτικά δοκίμια, επιφυλλίδες και σχόλιά του έχουν κυκλοφορήσει στους εξής τόμους: "Κλειδιά και Κώδικες Θεάτρου: Ι. Αρχαίο Δράμα (1982) ΙΙ. Ελληνικό θέατρο (1984)", "Οι πλάγιες ερωτήσεις του Πορφύριου" (1984), "Τα μετά το θέατρο" (1985) (Α΄ Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου), "Προσωπολατρία" (1992), "Θίασος Ποικιλιών" (1993), "Το νήμα της στάθμης" (1996), "Παγκόσμιο θέατρο: Ι. Από τον Μένανδρο στον Ίψεν (1998) ΙΙ. Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπρεχτ (1999) (Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών) ΙΙΙ. Από τον Μίλλερ στον Μύλλερ (2000)"
Με το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Αμήχανον Τέχνημα" (1971 & 1980), "Παράβαση" (1980), τα διηγήματα "Καμπάνα και Οδάξ" (1985), και τη συλλογή τραγουδιών, τα οποία έχουν μελοποιήσει γνωστοί συνθέτες ("Χρονικό", "Ιθαγένεια", "Η μεγάλη αγρυπνία", "Ανεξάρτητα Τραγούδια", "Μεταφυσική Τοπολογία").
Κύριος άξονας του μεταφραστικού του έργου είναι, το αρχαίο δράμα. Έχει μεταφράσει τα ακόλουθα έργα: "Ικέτιδες", "Ορέστεια", "Προμηθεύς Δεσμώτης", "Επτά επί Θήβας" (Αισχύλου), "Ηλέκτρα", "Αντιγόνη", "Αίας", "Τραχίνιες", "Οιδίπους Τύραννος", "Οιδίπους επί Κολωνώ" (Σοφοκλή), "Ιφιγένεια εν Αυλίδι", "Ιφιγένεια εν Ταύροις", "Βάκχες", "Ηλέκτρα", "Ορέστης", "Εκάβη", "Κύκλωψ", "Τρωάδες", "Ελένη", "Ανδρομάχη", "Φοίνισσες" (Ευριπίδη), "Λυσιστράτη", "Πλούτος", "Νεφέλες", "Εκκλησιάζουσες", "Θεσμοφοριάζουσες", "Ιππής", "Όρνιθες" (Αριστοφάνη), "Ταρτούφος", "Ασυλλόγιστος", "Γιατρός με το ζόρι" (Μολιέρου).
Συνέπραξε και συνεργάστηκε, επίσης, με τον καθηγητή - αρχαιολόγο κ. Σάββα Γώγο και ομάδα θεατρολόγων για τη συγγραφή του λευκώματος "Επίδαυρος: το αρχαίο θέατρο, οι παραστάσεις" (2002). Ακόμα, το σχολικό εγχειρίδιο "Δραματική Ποίηση" διδάχθηκε επί 25 έτη στα ελληνικά Γυμνάσια, ενώ διδακτέα ύλη σε σχολικά βιβλία του Λυκείου είναι οι μεταφράσεις του της "Αντιγόνης" και του "Οιδίποδα Τυράννου".
Από το 1990 διδάσκει ως Επιστημονικός Συνεργάτης του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών. Έχει διατελέσει μέλος, αλλά και Πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου και επί μία εικοσαετία Πρόεδρος της Επιτροπής Επιχορηγήσεων Θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού. Είναι ιδρυτικό μέλος του "Κέντρου Έρευνας & Πρακτικών Εφαρμογών του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος ΔΕΣΜΟΙ", του οποίου σήμερα είναι Πρόεδρος του Δ.Σ., είναι Αντιπρόεδρος της "Εταιρείας Συγγραφέων", μέλος της "Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων" και από τον Νοέμβριο του 2003 Πρόεδρος του Δ.Σ. του "Κέντρου Μελέτης & Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικού Μουσείου".
Το 2000 του απενεμήθη το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών, ενώ τον Ιούνιο του 2006 αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το Μάρτιο του 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2008, από το Υπουργείο Πολιτισμού για το συνολικό του έργο.
