Το ξερίζωμα του ανθρώπου
Ο ξεριζωμός και η αποξένωση του ανθρώπου δεν αναφέρεται μόνο στην καταπίεση που υφίσταται ο άνθρωπος ως μέλος ενός έθνους, που είτε έχει απολέσει την αυτονομία και την ανεξαρτησία του είτε γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης με στόχο την πλήρη εξαφάνισή του, αλλά και στο γεγονός ότι, ως ύπαρξη που ζει και συγκροτείται στον σύγχρονο κόσμο είναι "πεταγμένος", ξεριζωμένος και ανέστιος. Η αποξένωση περιγράφει ένα γεγονός θεμελιώδες, μια συνθήκη συντακτική για την νεωτερική κοινωνία όπου ο άνθρωπος χάνει την μικρή του πατρίδα, από όπου προέρχεται, όσο και την πατρίδα-κόσμο.
Η εσχατολογική αντίληψη της ιστορίας ισχυρίζεται ότι γνωρίζει το τέλος της ιστορίας, κατά το οποίο ο χρόνος ουσιαστικά σταματά και τα γεγονότα που ακολουθούν με όρους ιστορικούς είναι ασήμαντα. Όμως δεν αρκείται σε αυτό. Το τέλος ταυτίζεται με την κυριαρχία πλανητικά ενός συγκεκριμένου προτύπου είτε αυτό είναι το "πνεύμα", ή η "αταξική κοινωνία", ή ο "δημοκρατικός καπιταλισμός". Προφανώς, όποιος ισχυρίζεται ότι επέτυχε κάτι τέτοιο διατυπώνει συγχρόνως μια απαίτηση για παγκόσμια κυριαρχία. Γι' αυτό τις ιστορικές τελεολογίες τις επικαλούνται δυνάμεις, που θρέφουν φιλοδοξίες παγκόσμιας κυριαρχίας. Ενώ αντίθετα οι υπάρξεις μικρότερου μεγέθους που αγωνίζονται σκληρά να επιβιώσουν απέναντι σε δυνάμεις που συχνά τις ξεπερνούν ταυτίζονται περισσότερο με την τραγική αντίληψη της ιστορίας, η οποία περιγράφει με ακρίβεια την κατάστασή τους: η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας και το τέλος δεν είναι ποτέ προδιαγεγραμμένο.
Η νεωτερικότητα και ο στοχασμός είναι μια ανοιχτή πολύπλοκη σχέση, μια διαδικασία διαρκώς ασυμπλήρωτη, ακριβώς διότι ο άνθρωπος έχει μεν κάποια στοιχεία, που δεν αλλοιώνονται από τον χρόνο όπως η επιθυμία για ισχύ και αυτοσυντήρηση, αλλά συγχρόνως είναι μια αινιγματική και απρόβλεπτη ύπαρξη, φωτεινή και σκοτεινή, ενθαδική και ανοίκεια, λογική και παιγνιώδης, δημιουργός γεγονότων και συμβάντων που άλλοτε τα προβλέπουμε και άλλοτε μας εκπλήσσουν θετικά ή και αρνητικά.
| Τίτλος βιβλίου: | Το ξερίζωμα του ανθρώπου |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Η κρίση της νεωτερικότητας, οι ιδεολογίες και οι στοχαστές |
|---|
| Εκδότης: | Εναλλακτικές Εκδόσεις |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κουτρούλης, Σπύρος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604271450 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Δοκίμιο | Σελίδες: | 280 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2014 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
Λυγερός, Σταύρος
Ο Σταύρος Λυγερός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Πτυχίο Μαθηματικών από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρακολούθησε μεταπτυχιακά σεμινάρια διεθνών σχέσεων και διεθνούς οικονομίας στην Ecole des Hautes Etudes στο Παρίσι. Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973. Συνιδρυτής και μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού "Τετράδια Πολιτικού Διαλόγου Έρευνας και Κριτικής", το οποίο κυκλοφορεί από το 1980 (εκδόσεις Στοχαστής). Συγγραφέας των βιβλίων "Φοιτητικό κίνημα και ταξική πάλη στην Ελλάδα" (1977, 2 τόμοι, εκδόσεις Στοχαστής), "ΠΑΣΟΚ, το σύνδρομο του μεγάλου ασθενούς" (1990, εκδόσεις Στοχαστής), "Σκόπια, το αγκάθι της Βαλκανικής" (1992, εκδόσεις Λιβάνη), "Άνεμοι πολέμου στα Βαλκάνια" (1992, εκδόσεις Λιβάνη), "Κύπρος: Στα όρια του αφανισμού" (1993, εκδόσεις Λιβάνη), "Το παιχνίδι της εξουσίας" (1996, εκδόσεις Λιβάνη), "Εν ονόματι της Μακεδονίας: Ο διπλωματικός πόλεμος για το όνομα" (2008, εκδόσεις Λιβάνη) και "Σταυροφόροι χωρίς σταυρό: Ισλαμική τρομοκρατία, ΗΠΑ και νεοοθωμανισμός" (2010, εκδόσεις Λιβάνη). Επίσης, συγγραφέας δεκάδων μεγάλων άρθρων-μελετών για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, την Τουρκία, το Κυπριακό, τα Βαλκάνια, την Ευρώπη, τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις και για εσωτερικά πολιτικά θέματα. Έχει εργασθεί ως κοινοβουλευτικός συντάκτης (εφημερίδα Θεσσαλονίκη), ως πολιτικός-διπλωματικός σχολιαστής στα περιοδικά "Αντί", "Άμυνα και Διπλωματία", στις εφημερίδες "Ποντίκι", "Ελευθεροτυπία", "Πρώτη", "Επικαιρότητα", "Επενδυτής", "Εξουσία", "Αξία", στους ραδιοσταθμούς Κανάλι 15, Σκάι, Αντένα, Πλάνετ και Κανάλι 1 του Πειραιά. Από το 1989 μέχρι και το 2012 εργαζόταν στην "Καθημερινή". Σήμερα εργάζεται στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα, στο περιοδικό Επίκαιρα και ως σχολιαστής στον ραδιοφωνικό σταθμό Παραπολιτικά FM.
