Οι ιστορίες θα μας σώσουν
Η Ιστορία είναι κυρίως φτιαγμένη από ιστορίες. Και, όπως λέει ο μεγάλος Γερμανός σκηνοθέτης Έντγκαρ Ριτζ, "Στην τελική ευθεία δεν μετράει η αλήθεια, αλλά το αν η ιστορία σου είναι μια ωραία ιστορία. Και πρέπει να είναι τόσο ακριβής, ώστε να μπορούσε να είναι αληθινή".
Τέτοιες ιστορίες αλίευσα, λοιπόν, πέρυσι διαβάζοντας εφημερίδες και βιβλία, παρακολουθώντας ταινίες, ακούγοντας ανθρώπους που είχαν κάτι να πουν και ανασύροντας προσωπικές εμπειρίες. Τις αγάπησα και πήρα το θάρρος να τις διηγηθώ: δύο παλιοί εραστές συναντιούνται ύστερα από πολλά χρόνια και η κουβέντα τους παίρνει μια κάπως απροσδόκητη τροπή· μια γυναίκα παίζει φυσαρμόνικα στην ορχήστρα του Άουσβιτς· ένας καλοντυμένος άντρας γύρω στα τριάντα περνά τις ημέρες του με συνταξιούχους στα παγκάκια ενός πάρκου της Θεσσαλονίκης, κρατώντας προσεκτικά ένα πλαστικό κύπελλο με καφέ· η κόρη του Στάλιν διηγείται τη ζωή της· ένας όμηρος των τζιχαντιστών στη Συρία προσπαθεί μέχρι την τελευταία στιγμή της ύπαρξής του να καταθέσει τη συνεισφορά του, σαν το κολιμπρί, ενώ μία όμηρος των ανταρτών στο Σουδάν ευχαριστεί τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες επειδή τα Εκατό χρόνια μοναξιά, το μοναδικό βιβλίο που έτυχε να 'χει στο σακίδιό της όταν την έπιασαν, της κράτησαν παρέα στις εκατόν πέντε ημέρες της ομηρίας της· ένας παπάς έχει κάνει σκοπό της ζωής του να σώζει μετανάστες· μια συντάκτρια νεκρολογιών εξηγεί την τεχνική της· και η Μαφάλντα πενηντάρισε.
Το βιβλίο αυτό δεν είναι λοιπόν ακριβώς ένα Ημερολόγιο του 2014. Μοιάζει περισσότερο με φόρο τιμής. Μιλά για πολιτική και έρωτα, με μια μάλλον εμφανή αμηχανία. Υποστηρίζει ένθερμα την απόλαυση, γνωρίζοντας ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ενοχή. Προσπαθεί να προσεγγίσει τον θάνατο, για να τον καταλάβει καλύτερα. Παρουσιάζει αποστάγματα ζωής σοφών ανθρώπων, πένθη και επετείους, ποιήματα και τραγούδια.
Δημουλίδου Χρυσηίδα-Χρύσα
Η Χρυσηίδα-Χρύσα Δημουλίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Σέρρες και ζει στην Αθήνα. Από το 1976 μέχρι και το 2000 εργάστηκε ως αεροσυνοδός στην Ολυμπιακή Αεροπορία. Την περίοδο 1984-1985 συνεργάστηκε με το τότε περιοδικό Discomoda In κάνοντας ρεπορτάζ για τις πιο γνωστές ντίσκο του κόσμου (Νέα Υόρκη, Ρώμη, Μιλάνο, Μόσχα, Άπω Ανατολή κ.α.), ενώ παράλληλα είχε τη δική της σελίδα, όπου έγραφε αυτοτελείς κωμικές ιστορίες, με τίτλο "Οι περιπέτειες της Εύας" που έθιγαν τα κακώς κείμενα της εποχής. Έχει ταξιδέψει σ' όλο τον κόσμο, γεγονός που την επηρέασε στην επιλογή των θεμάτων των βιβλίων της. Εμφανίστηκε στην ελληνική λογοτεχνία το Δεκέμβριο του 1997 και από τότε μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί δεκατέσσερα βιβλία της για ενηλίκους και τέσσερα παραμύθια για παιδιά. Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει μπεστ σέλερ. Για το βιβλίο της "Μην πυροβολείτε τη νύφη" τιμήθηκε με το Πρώτο Βραβείο Αναγνωστικού Κοινού στην Κύπρο, και παράλληλα ήταν υποψήφια για το ίδιο βραβείο και στην Ελλάδα, ενώ το βιβλίο της "Τα δάκρυα του Θεού" κυκλοφορεί και στη Βραζιλία. Για το βιβλίο της "Το φιλί του δράκου" ήταν υποψήφια για τα βραβεία "Γυναίκα της Χρονιάς 2007" του περιοδικού Life & Style. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα σεναρίου, γράφει σενάρια, στίχους, ποιήματα και δημιουργεί πίνακες κολάζ. Τα τελευταία χρόνια παρακολουθεί σεμινάρια με θέμα τη φιλοσοφία. Είναι φανατική φιλόζωος, οικολόγος και ακτιβίστρια, και θεωρεί ότι τα παιδιά είναι η μοναδική ελπίδα για ένα ειρηνικό αύριο, αρκεί να γαλουχηθούν σωστά.
