Μαθηματικά Β΄ λυκείου
«Πρέπει να μάθουµε και θα μάθουµε». Με τη φράση αυτή καλούσε ο David Hilbert, ένας από τους µεγαλύτερους µαθηµατικούς της γενιάς του, τους συναδέλφους του να λύσουν τα άλυτα προβλήµατα που ταλάνιζαν την περίοδο εκείνη τη µαθηµατική κοινότητα, έχοντας την πεποίθηση ότι στα µαθηµατικά δεν υπάρχει τίποτε «σκοτεινό» και δυσεπίλυτο.
Με το βιβλίο αυτό επιθυµούµε να δείξουμε στον µαθητή ότι στα µαθηµατικά δεν υπάρχουν αδιέξοδα και δύσκολα µονοπάτια· µε τη σωστή καθοδήγηση µπορούµε να προσεγγίσουµε όλα τα προβλήµατα που προκύπτουν και να τα αντιµετωπίσουµε µε επιτυχία.
Κάθε κεφάλαιο αποτελείται από ενότητες, οι οποίες ακολουθούν την εξής δομή:
Πλήρη θεωρία σε μορφή ερωτήσεων-απαντήσεων, η οποία συνοδεύεται από παραδείγµατα.
Μεθοδολογία ασκήσεων µε λυμένες εφαρµογές, ώστε ο µαθητής να εφοδιαστεί µε τα κατάλληλα «εργαλεία» προκειµένου να επιλύσει ασκήσεις κάθε επιπέδου.
Πλήθος άλυτων εφαρµογών και ερωτήσεων, οι οποίες καλύπτουν όλες τις μορφές που µπορεί να συναντήσει ο µαθητής στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
Φύλλα αξιολόγησης για την πλήρη αφοµοίωση της ύλης.
Όλα τα θέµατα της Τράπεζας Θεμάτων, στο τέλος κάθε κεφαλαίου.
Θεωρώντας ότι η επιτυχία οφείλεται τελικά σε µία οργανωµένη και μεθοδική επανάληψη, έχουμε συµπεριλάβει στο τέλος κάθε κεφαλαίου, αλλά και στο τέλος του βιβλίου, επαναληπτικά θέµατα και διαγωνίσµατα δοµηµένα µε τέτοιον τρόπο, ώστε να καλύπτουν όλες τις περιπτώσεις που διαπραγµατεύτηκε ο µαθητής στα κεφάλαια που διδάχθηκε.
| Τίτλος βιβλίου: | Μαθηματικά Β΄ λυκείου |
|---|
| Εκδότης: | Πουκαμισάς |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Τάσος, Νίκος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789606881695 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Αύγουστος 2015 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Εκπαίδευση > Σχολικά > Βοηθήματα > Β' Λυκείου |
|---|
Δημουλά, Κική, 1931-2020
Η Κική Δημουλά γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου 1931 στην Αθήνα. Εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος επί είκοσι πέντε χρόνια, το διάστημα 1949-1974. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1952 με την ποιητική συλλογή "Ποιήματα" που μετά από λίγο απέσυρε η ίδια από την κυκλοφορία. Παντρεύτηκε τον ποιητή Άθω Δημουλά, το 1954, και απέκτησε μαζί του δύο παιδιά. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές ("Έρεβος", 1956, "Ερήμην", 1958, "Επί τα ίχνη", 1963, "Το λίγο του κόσμου", 1971, "Το τελευταίο σώμα μου", 1981, "Χαίρε ποτέ", 1988, "Η εφηβεία της λήθης", 1994, "Ενός λεπτού μαζί", 1998, "Ήχος απομακρύνσεων", 2001, "Χλόη θερμοκηπίου", 2005, "Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως", 2007, "Συνάντηση", 2007, "Πέρασα", 2010, "Τα εύρετρα", 2010). Οι επτά πρώτες συλλογές συγκεντρώνονται στην έκδοση "Ποιήματα" (1998, 6η έκδοση 2005). Μέρος του έργου της έχει μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά και σουηδικά.
Βραβεία - Διακρίσεις:
- 1972, Β΄ κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή: "Το λίγο του κόσμου".
- 1989, Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή "Χαίρε ποτέ".
- 1995, Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών), για τη συλλογή: "Η εφηβεία της λήθης".
- 2001, Αριστείο των Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου της.
- 2002, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
- 2009, Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Europeen de Litterature - Rencontres Europeennes de Litterature, Στρασβούργο)
- 2010, Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου της.
Με την ευκαιρία της εκλογής της στην Ακαδημία Αθηνών -η τρίτη γυναίκα στην ιστορία της Ακαδημίας-, η ποιήτρια είπε σε συνέντευξή της στην Όλγα Μπακομάρου ("Ελευθεροτυπία", 16.3.2002): "Έβαλα (υποψηφιότητα), πρώτον βέβαια, για λόγους που δεν ομολογούνται. Και μετά: ίσως για να ικανοποιήσω μια καθυστερημένη φιλομάθεια. Ίσως για να βρω μια ειρηνικότερη και επομένως ασφαλέστερη στέγη για το μετέωρο και ευάλωτο είδος του λόγου που υπηρετώ. Ίσως ακόμα με την ελπίδα ότι αυτό το είδος αποδειχτεί ευρύτερα και σταθερότερα χρήσιμο από όσο ασταθώς χρησιμεύει σε μένα. Ενδεχομένως να νοστάλγησα και την πειθαρχία. Να νοστάλγησα την περικοπή του ελεύθερου χρόνου, που σε μένα τουλάχιστον προσφέρει αρκετήν αταξία. [...]"
Έφυγε από τη ζωή στις 22 Φεβρουαρίου 2020, σε ηλικία 89 ετών.
(φωτογραφία: Νίκος Κοκκαλιάς)
