Ζητήματα σύγκρισης γλωσσών
Στο βιβλίο εξετάζονται συγκριτικά τα οριστικά άρθρα της ελληνικής και της ιταλικής.
Η ελληνική εμφανίζει αρθρικές λειτουργίες ήδη από τα καταγεγραμμένα ομηρικά κείμενα (8ος αιώνας π.Χ.), ενώ η ιταλική περίπου από τον 8ο αιώνα μ.Χ. στο έργο "Laparodia della ‘lex salica’". Πηγή του οριστικού άρθρου και στις δύο γλώσσες υπήρξαν οι δεικτικές αντωνυμίες. Περιγράφονται συστηματικά οι διαφορές διαχρονικής εξέλιξης και συγχρονικής κατανομής που εμφανίζει το οριστικό άρθρο στις δύο γλώσσες και στη συνέχεια αυτές οι διαφορές ερμηνεύονται εντός της "θεωρίας της γραμματικοποίησης". Αφετηρία της ανάλυσης είναι ότι η συγχρονική κατανομή του άρθρου σε κάθε γλώσσα απαιτεί διαχρονική και πραγματολογική ερμηνεία.
Η μελέτη του οριστικού άρθρου δείχνει ότι η Γραμματική των φυσικών-ιστορικών γλωσσών δεν είναι μια a priori ολοκληρωμένη γνωστική ολότητα, αλλά συγκροτείται από τις πραγματολογικές και σημασιολογικές πιέσεις των συμφραζομένων. Αυτές ωθούν ορισμένα στοιχεία να γίνουν "αυτόματα" και "υποχρεωτικά", δηλαδή να ενταχθούν στη Γραμματική. Υπό αυτήν την έννοια, το οριστικό άρθρο συζητείται ως πρωτοτυπική περίπτωση "ανάδυσης" γραμματικής κατηγορίας.
Χατζίκου, Ευγενία
Η Ευγενία Χατζίκου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία, υποκριτική, γαλλική φιλολογία και μουσική, και ειδικεύθηκε στην τηλεόραση, υπότροφος στις Βρυξέλλες. Το 1972 ιδρύει το Σπουδαστήριο Τέχνης. Η δραματική σχολή υπό την επωνυμία της, κατατάσσεται στην Γ' βαθμίδα εκπαίδευσης και γίνεται ανωτέρα.
Η σχολή κινηματογράφου και τηλεόρασης υπό την επωνυμία της βραβεύεται στο Μόναχο από ειδική επιτροπή καθηγητών επειδή έχει παρουσιάσει σημαντική πρόοδο χωρίς κρατική ή άλλη υποστήριξη. Η Ευγενία Χατζίκου έχει βραβείο σεναρίου σε διαγωνισμό της ΕΡΤ με πρόεδρο τον Ιάκωβο Καμπανέλη. Έχει σκηνοθετήσει 50 παραστάσεις χωρίς κερδοσκοπικό χαρακτήρα με τις δύο ομάδες που λειτουργούσαν στη σχολή της και έχουν κερδηθεί βραβεία ερμηνείας, θεατρικού έργου και παρουσίασης. (Φεστιβάλ Ιθάκης). Έχει σκηνοθετήσει τρεις ταινίες που προβλήθηκαν στην κρατική τηλεόραση ("Το αγγελούδι μας", με θέμα την έκτρωση, "Γένους θηλυκού", με θέμα τη σημερινή θέση της γυναίκας και "Μικ-μηκ", με θέμα θεματολογική και μορφική ανάπτυξη της μικρού μήκους ταινίας στην Ευρώπη). Από το 1972 διδάσκει συνεχώς υποκριτική, αυτοσχεδιασμό και κινηματογράφο στις δύο υπό την επωνυμίας της σχολές. Έχει μεταφράσει 15 βιβλία με θέματα σχετικά με το αντικείμενο του θεάματος για γνωστούς εκδοτικούς οίκους:
"Ο κινηματογράφος" του Ανρί Αζέλ, εκδόσεις "Φέξη". "Η γλώσσα του κινηματογράφου" και "Σουρεαλισμός στον κινηματογράφο", το πρώτο του Μαρσέλ Μαρτέν, το δεύτερο του Άδωνι Κύρου για τις εκδόσεις "Κάλβος", "Οι σταρ" του Έντγκαρ Μορέν για τις εκδόσεις "Παϊρίδη", "Η τεχνική του κινηματογράφου" του Λο Ντύκα για τις εκδόσεις "Ζαχαρόπουλου", "Το μονταζ" του Ρότζερ Κρίτεντεν για τις εκδόσεις "Καστανιώτη" και άλλα.
