Πάροδος Μουσών 9
Τρία κορίτσια, τρεις αδελφές, τρεις μούσες. Η Μέλπω, η Θάλεια, η Κλειώ. Μια μάνα, η Ουρανία, που παλεύει μόνη να τις αναστήσει. Ένας γάμος στην Αμερική για την Μέλπω, ένας θυελλώδης έρωτας και πολλές ανατροπές στη ζωή της Θάλειας, μια υιοθεσία και μια σχέση κόντρα στο κατεστημένο για την Κλειώ. Και η Ουρανία, πάντα δίπλα στις θυγατέρες της, να παλεύει με θεούς και δαίμονες για να τις προφυλάξει.
Δεκαετίες '60 και '70 σε μια αυλή στην πάροδο Μουσών 9, στην πανέμορφη Βέροια. Μικρά, γραφικά σπιτάκια τριγύρω και μια θεόρατη μουριά στη μέση. Ποια πορεία σχεδίασαν οι Μοίρες για τα τρία κορίτσια; Σε ποια μονοπάτια άφησαν τα χνάρια τους οι Μούσες;
Διαδρομές απρόβλεπτες, πορείες τεθλασμένες. Με μόνο σταθερό σημείο αναφοράς έναν αριθμό: το εννιά στην πάροδο Μουσών.
| Τίτλος βιβλίου: | Πάροδος Μουσών 9 | ||
|---|---|---|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Πνοή | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Αποστολοπούλου - Αναστασίου Βασιλική (Συγγραφέας) | ||
| ISBN: | 9786188303683 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2017 | Διαστάσεις: | 21x14 |
| Σημείωση: | Επανέκδοση: "Bookstars-Γιωγγαράς", 2014. | ||
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία | ||
Eisenstein, Sergei Mikhailovich, 1898-1948
Ο Ρώσος Σεργκέι Μιχαήλοβιτς Αϊζενστάιν (1898-1948), σκηνοθέτης (από τους κορυφαίους του παγκόσμιου κινηματογράφου), σεναριογράφος, μοντέρ και θεωρητικός του κινηματογράφου, πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο ως θεωρητικός, προτείνοντας μέσα από τις στήλες του περιοδικού "Λιέφ" μία καινούργια μέθοδο μοντάζ ταινιών (μοντάζ ατραξιόν), την οποία εφάρμοσε στην πράξη στην πρώτη του ταινία. Καλλιτεχνική ιδιοφυΐα, συνετέλεσε αποφασιστικά στη διαμόρφωση της κινηματογραφικής αισθητικής, με χαρακτηριστικό ύφος που το διακρίνουν οι πλατιές μεταφορές, η αντίστιξη των εικόνων, η αντικατάσταση του ατομικιστή ήρωα από τις λαϊκές μάζες και, τέλος, το μοντάζ των "βίαιων εντυπώσεων", επιδρώντας μ' αυτόν τον τρόπο άμεσα στον ψυχισμό και το συναίσθημα του θεατή. Όλες οι ταινίες του ["Η απεργία" (1924), "Το θωρηκτό Ποτέμκιν" (1925), "Οκτώβρης" (1927), "Η γενική γραμμή" (1929), "Βίβα Μέξικο" (1931), "Το λιβάδι του Μπέζιν" (1937), "Αλέξανδρος Νέφσκι" (1938), "Ιβάν ο Τρομερός" (1945)], αποτελούν σταθμούς της 7ης τέχνης.
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
