Ωδές
Είναι αλήθεια ότι το πιο φιλοσοφημένο, για μερικούς μάλιστα και πιο άρτιο λογοτεχνικά έργο του Ορατίου είναι οι "Επιστολές", αλλά γεγονός αναμφισβήτητο επίσης είναι ότι οι "Ωδές", και ως προς τη μορφή τους και ως προς την ουσία της ύλης, είναι το πιο περίτεχνο και σεμνό έργο του.
Ο Οράτιος των Ωδών είναι ο τελευταίος μεγάλος λυρικός του αρχαίου κόσμου. Γιος ενός άλλοτε δούλου, πρώτος μιμήθηκε τα υπέροχα δημιουργήματα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος προτρέποντας και τους άλλους να τα μιμηθούν. Στην επιστολή του προς τους Πείσωνες (στίχ. 268) γράφει: "vos exemplaria Graeca nocturna versate manu, versate diurna" (= να ξεφυλλίζετε τα ελληνικά συγγράμματα νύχτα και ημέρα).
Η φιλία, ο έρωτας, οι έριδες, τα συμπόσια, τα αδιάφθορα ήθη των προγόνων, οι ύμνοι στους θεούς και τα εγκώμια στους μεγάλους άνδρες της εποχής του, αποτελούν τους πόλους γύρω από τους οποίους στρέφεται η θαυμαστή έμπνευσή του.
Στόχος του βιβλίου είναι να προσφέρει στον Έλληνα μελετητή του κορυφαίου Ρωμαίου λυρικού ποιητή, Ορατίου, ένα εύχρηστο εγχειρίδιο και ένα αξιόπιστο βοήθημα για τη μελέτη και την κατανόηση ενός έργου που "θαύμασαν" οι αιώνες.
| Τίτλος βιβλίου: | Ωδές |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Βιβλίο πρώτο (1-38), Βιβλίο δεύτερο (1-20) |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Carmina |
|---|
| Εκδότης: | Ζήτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Horatius, Quintus Flaccus (Συγγραφέας)
Δεβελάσκας, Αθανάσιος Στ. (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9789604564828 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2017 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θεωρητικές > Φιλολογία > Λατινική Γραμματεία |
|---|
Ανδρόνικος, Μανόλης
Ο Mανόλης Aνδρόνικος, Έλληνας Αρχαιολόγος, γεννήθηκε στην Προύσα τον Οκτώβριο του 1919. Αργότερα με την οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών. Αργότερα έγινε καθηγητής Kλασικής Aρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το 1952. Συμπλήρωσε τις σπουδές του στην Οξφόρδη με τον Sir John D. Beazley (1954-1955). Υπηρέτησε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία. Το 1957 εξελέγη υφηγητής της Αρχαιολογίας (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), το 1961 έκτακτος καθηγητής της Β' έδρας Αρχαιολογίας και το 1964 τακτικός καθηγητής στην ίδια έδρα.
Ήταν παντρεμένος με την Ολυμπία Kακουλίδου. Αγαπούσε ιδιαίτερα τις τέχνες και τα γράμματα. Διάβαζε πολύ και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του σύλλογου «Η τέχνη».
Πραγματοποίησε πολλές ανασκαφικές έρευνες στην Βέροια, την Νάουσα, το Κιλκίς, την Χαλκιδική, τη Θεσσαλονίκη αλλά το κύριο ανασκαφικό του έργο συγκεντρώθηκε στην Βεργίνα, όπου ανέσκαψε το σημαντικότατο νεκροταφείο τύμβων των γεωμετρικών χρόνων και συνέχισε σε συνεργασία με τον Γ. Μπακαλάκη την ανασκαφή του ελληνιστικού ανακτόρου που είχε αρχίσει το 1937 ο Κ. Α. Ρωμαίος. Η κορυφαία στιγμή της καριέρας του θεωρείται η 8η Νοεμβρίου 1977, όταν στην Βεργίνα έφερε στο φως ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μνημεία, τον βασιλικό τάφο του Φιλίππου του Β' βασιλιά της Μακεδονίας. Ο τάφος ήταν ασύλλητος με ανεκτίμητα ευρήματα. Αυτή ήταν και μία από τις μεγάλες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ου αιώνα σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Μανόλης Ανδρόνικος πέθανε στις 30 Μαρτίου 1992.
