Περί ευεργεσιών
Τούτο το εκτενές φιλοσοφικό σύγγραμμα είναι αφιερωμένο σε έναν κατά τα άλλα άγνωστο Αιβούτιο, του οποίου το παρωνύμιο Λιμπεράλης (δηλαδή γενναιόδωρος) μπορεί να έχει κάποια σχέση με το θέμα. Στο πρώτο Βιβλίο περιγράφεται η αχαριστία ως ένα από τα πιο κοινά κακά. Για αυτό όμως φταίνε κυρίως οι ίδιοι οι «ευεργέτες», γιατί χαρίζουν τις ευεργεσίες τους σε λαθεμένες περιπτώσεις. «Αξίζει να εξαπατηθεί όποιος σκέφτεται να λάβει όταν δίνει», γράφει ο Σενέκας.
Το Δεύτερο Βιβλίο εξετάζει λεπτομερώς τι πρέπει να λάβουν υπόψη οι ευεργέτες και οι αποδέκτες, προκειμένου μια ευεργεσία να εκπληρώσει τον σκοπό της: η αλαζονεία συνήθως αποδεικνύεται το μεγαλύτερο εμπόδιο και στις δύο πλευρές.
Τα υπόλοιπα Πέντε Βιβλία γεμίζουν με εξαιρετικά εκτενείς, μεμονωμένες κατά περίπτωση ερωτήσεις για το πρόβλημα της ευεργεσίας. Στο έργο τούτο εκτίθενται οι πιο περίεργες λεπτομέρειες: αν κάποιος μπορεί να διωχθεί για αχαριστία, αν ένας σκλάβος μπορεί να κάνει ευεργεσία στον κύριό του, αν πρέπει να κάνει ευεργεσία και στον αχάριστο, αν ο γιος πρέπει να είναι ευγνώμων για τις ευεργεσίες, που απ’ αυτόν έλαβε ο πατέρας του, αν μπορεί κανείς να δώσει κάτι στον σοφό, που κατέχει τα πάντα, και τέλος, αν πρέπει να εύχεται κακοτυχία στον άλλον, για να δημιουργήσει ευκαιρίες για βοήθεια. Έχει ασκηθεί μεγάλη κριτική κατά του έργου, το οποίο κυρίως έχει κατηγορηθεί για ασαφή δομή και κουραστική παραμονή στις σοφιστείες.
Τίτλος βιβλίου: | Περί ευεργεσιών |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | De beneficiis |
---|
Εκδότης: | Δρόμων |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Seneca, Lucius Annaeus (Συγγραφέας) Γεωργοβασίλης, Δημοσθένης Γ. (Μεταφραστής) Μπενάρδος Ζώης (Επιμελητής)
|
ISBN: | 9789606945724 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2023 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Σημείωση: | Πρόλογος, σχόλια: Δημοσθένης Γ. Γεωργοβασίλης |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θεωρητικές > Φιλολογία > Λατινική Γραμματεία |

Μερακλής Μιχάλης Γ.
Ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, λαογράφος και φιλόλογος Μ. Γ. Μερακλής γεννήθηκε το 1932 στην Καλαμάτα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Γοτίγγης της Γερμανίας, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Το 1975 εξελέγη τακτικός καθηγητής λαογραφίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του οποίου διετέλεσε και πρύτανης (1981-1982). Στο χρονικό διάστημα 1990-1999 δίδαξε το ίδιο αντικείμενο στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, ύστερα από μετάκληση. Είναι προεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και χρημάτισε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων. Έχει εκδώσει βιβλία αναφερόμενα στη λαογραφία και τη (νεοελληνική κατεξοχήν) φιλολογία και έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα σχετικά με τα δύο αυτά αντικείμενα.
- Βραβείο «Κωστής Παλαμάς», 2021