Πέντε κραυγές
Ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.
Ο μέθυσος πατέρας αδυνατεί να τιθασεύσει το πάθος του για το ποτό. Αμύνεται με το ιδιαίτερο χιούμορ και την αχαλίνωτη φαντασία και γίνεται μια κωμικο- τραγική φιγούρα. Όταν σε μια οικογένεια ένας είναι άρρωστος, νοσούν όλοι. Τα πέντε μέλη της παρασύρονται σε μια καταστροφική δίνη, καθένα κουβαλά τον δικό του βαρύ σταυρό. Η αγάπη αποδεικνύεται ανεπαρκής να νικήσει την εξάρτηση, το ποτό, τα ναρκωτικά. Οι πρωταγωνιστές ξετυλίγουν την ιστορία και εκφράζουν την αλήθεια τους με κραυγές.
Πέντε μέλη, πέντε κραυγές. Όταν όλα πια βυθίζονται και πιάνουν πάτο, η ελπίδα αρχίζει να χαμογελά ξανά.
Το μυθιστόρημα "Πέντε κραυγές" έλαβε Έπαινο στον 36ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.
Bauman, Zygmunt, 1925-2017
Ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν, κοινωνιολόγος, συγγραφέας και σταχαστής, γεννήθηκε στο Πόζναν της Πολωνίας στις 19 Νοεμβρίου 1925. Σε ηλικία 18 ετών κατετάγη στον Ελεύθερο Πολωνικό Στρατό και πολέμησε ενάντια στη ναζιστική κατοχή. Παρέμεινε στο στρατό και μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου αλλά τελικά αποστρατεύτηκε εξαιτίας της αντισημιτικής εκκαθάρισης. Ο Μπάουμαν ολοκλήρωσε μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών στις κοινωνικές επιστήμες και το 1954 έγινε λέκτορας στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας. Από το 1968 ζούσε στην Αγγλία. Από το 1972 μέχρι το 1990 διετέλεσε καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Λιντς. Ομότιμος καθηγητής κοινωνιολογίας στα Πανεπιστήμια του Λιντς και της Βαρσοβίας. Η σκέψη του Μπάουμαν είχε δεχτεί επιρροές από σημαντικούς διανοούμενους του 19ου αιώνα, όπως τον Καρλ Μαρξ και τον Μαξ Βέμπερ, αλλά και του 20ού αιώνα, όπως τον Τεοντόρ Αντόρνο, τον Κορνήλιο Καστοριάδη και τον Εμανουέλ Λεβινάς. Ο Μπάουμαν πίστευε ότι η κοινωνιολογία είναι υπόθεση ηθική: "Το να σκεφτόμαστε κοινωνιολογικά σημαίνει ότι καταλαβαίνουμε περισσότερο τους ανθρώπους γύρω μας, κατανοούμε τις ελπίδες τους και τις επιθυμίες τους, τις ανησυχίες και τα προβλήματά τους". Τιμήθηκε με τα βραβεία European Amalfi Prize for Sociology & Social Sciences (1990) και Adorno (1998).
Έφυγε από τη ζωή στις 9 Ιανουαρίου 2017.
