Μαθηματικά και τεχνολογία στην αρχαία Ελλάδα
Πώς γεννήθηκε ο ελληνικός πολιτισμός και πού οφείλεται η μοναδικότητά του; Πώς εμφανίστηκε η θεωρητική επιστήμη στην αρχαία Ελλάδα και πώς οδηγηθήκαμε στη θεωρητική απόδειξη στα μαθηματικά; Με ποιους τρόπους και ποιες μεθόδους αναπτύχθηκαν τα μαθηματικά και πώς οι μαθηματικοί οδηγήθηκαν στη διαμόρφωσή τους σε αξιωματικά συστήματα; Τι ρόλο έπαιξε ο Πλάτωνας και η Ακαδημία του στη μεγάλη επανάσταση στα μαθηματικά που συντελέστηκε τον 4ο αιώνα π.Χ.; Πώς οι αρχαίοι φιλόσοφοι και μαθηματικοί προβληματίστηκαν πάνω στις έννοιες της ασυμμετρίας, του απείρου, του συνεχούς και του πιθανού; Ανέπτυξαν οι Έλληνες τεχνολογία αντίστοιχη των θεωρητικών επιτευγμάτων τους ή όχι; Είναι δυνατή μια ενιαία ερμηνεία του φαινομένου της ελληνικής τεχνολογίας; Ποιος είναι ο προβληματισμός του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη γύρω από το πρόβλημα των τεχνητών όντων και της τεχνολογίας;
Αυτά είναι τα περισσότερα από τα προβλήματα που ο συγγραφέας προσπαθεί να αντιμετωπίσει στον παρόντα τόμο και να δώσει ερμηνείες και απαντήσεις.

Τσουκαλάς Κωνσταντίνος
Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937. Είναι ομότιμος καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, docteur es Lettres et Sciences Humaines στο Πανεπιστήμιο Παρισίων και επίτιμος διδάκτωρ στα Πανεπιστήμια Κρήτης και Πελοποννήσου. Μετά τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές Φιλοσοφίας του Δικαίου και Κοινωνιολογίας στα Πανεπιστήμια Heidelberg, Μονάχου, Παρισιού και Yale. To 1974 ανακηρύσσεται Διδάκτορας Γραμμάτων και Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Παρισίων. Από το 1961 έως το 1998 ασκεί δικηγορία στην Αθήνα. Απασχολήθηκε ως ερευνητής στο Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών Αθηνών (1963-1967) και στο γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (1968). Κατά τα έτη 1968-1985 υπήρξε καθηγητής κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Παρισίων και από το 1985 είναι ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Παρισίων αριθ. 8 και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1981-1985), επιστημονικός διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (1981-1989), επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Columbia της Νέας Υόρκης, Princeton, New York University (NYU), της Πόλης της Νέας Υόρκης (CUNY), Iztapalapa της Πόλεως του Μεξικού, Παρισίων (Paris 1), καθώς και στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει επίσης διατελέσει μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας, αρχηγός της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη Κορυφής του ΟΗΕ για την Κοινωνική Ανάπτυξη (1994-1996), μόνιμο μέλος του "Carrefour pour la science et la culture" που οργανώθηκε από την Ε.Ε. υπό την προεδρία του Jacques Delors, πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Κοινωνιολόγων της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης και βουλευτής επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού την περίοδο 2016-2020.