Φόνος στην οδό Ζακύνθου
"Ενώ παρατηρούσα τον κήπο από το τζάμι του παραθύρου, μου ήρθε η ιδέα ν' ανοίξω το πλαϊνό ντουλάπι της βιβλιοθήκης. Ήταν κι αυτό τίγκα στο χαρτομάνι. Ανάμεσα σε διάφορα χαρτιά πήρε το μάτι μου ένα τετράδιο πενηντάφυλλο που έγραφε απέξω: ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ. Το πήρα στα χέρια μου, κάθισα στο γραφείο και άρχισα να διαβάζω το περιεχόμενό του. Ανάμεσα στις σελίδες κατά διαστήματα υπήρχαν αποξηραμένα λουλούδια. Διαπίστωσα διαβάζοντας ότι το τετράδιο περιείχε τον κωδικό που μου άνοιξε τον δρόμο για τον ηδονικό βίο του Ευγένιου Κουμάντου. Ήταν μια νωπογραφία της ερωτικής καθημερινότητας του συγγραφέα, τον οποίο δεν είχα γνωρίσει προσωπικά, αλλά είχα διαβάσει τα βιβλία του και τον θαύμαζα βαθύτατα. Η αριστουργηματική του γραφή και η απαρασάλευτη οξυδέρκειά του με συγκινούσαν ως τα τρίσβαθα της ψυχής".
Το παράξενο αυτό βιβλίο του Θεοδόση Μοσχόπουλου είναι ένα μείγμα ποίησης, μυθοπλασίας και δοκιμίου. Μια κρυφή γοητεία είναι διάχυτη στις σελίδες του. Ο οίστρος της επινόησης και ο θαυμαστός πλούτος της γλώσσας συντελούν, ώστε το ενδιαφέρον του αναγνώστη να βρίσκεται διαρκώς σε κορύφωση.
Πλωρίτης, Μάριος, 1919-2006
Συγγραφέας, κριτικός, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης, επιφανής μορφή του μεταπολεμικού θεάτρου, ο Μάριος Πλωρίτης που το πραγματικό του όνομα ήταν Μάριος Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1919 στον Πειραιά. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες, αλλά στη συνέχεια αφοσιώθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά στα γράμματα και στο θέατρο. Η παρουσία του στην πνευματική ζωή χρονολογείται από τα χρόνια της Κατοχής οπότε, νεαρός ακόμα, συμμετείχε στην ομάδα του Καρόλου Κουν που ίδρυσε το Θέατρο Τέχνης (1942). Την ίδια εποχή δημοσίευσε και την πρώτη του μετάφραση έργου του Πιραντέλλο "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε" και δυο χρόνια αργότερα συνέβαλε στη δημιουργία του εκδοτικού οίκου "Ίκαρος". Έκτοτε μετέφρασε πάμπολλα έργα γνωστών συγγραφέων (Μπέρναρ Σω, Ίψεν, Ανουίγ, Μπρεχτ, Πίντερ, Στρίντμπεργκ κ.ά.) και συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά. Παράλληλα ανέπτυξε πλούσια δραστηριότητα ως σκηνοθέτης. Το 1950 παντρεύτηκε την Έλλη Λαμπέτη, με την οποία χώρισαν το 1953. Εκτός από την συγγραφική-καλλιτεχνική δράση του, ο Πλωρίτης επέδειξε ενδιαφέρον και για τα πολιτικά δρώμενα και με τη δημοσιογραφική του ιδιότητα άσκησε σφοδρή κριτική στις επιλογές των κυβερνήσεων του συντηρητικού χώρου, ιδίως μετά τα "Ιουλιανά" του 1965. Κατά τη διάρκεια του στρατιωτικού καθεστώτος 1967-1974 διέμεινε στο Παρίσι, όπου ανέπτυξε πλούσια αντιδικτατορική δραστηριότητα. Μετά τη μεταπολίτευση αφοσιώθηκε κυρίως στα πνευματικά του ενδιαφέροντα, ενδιαφερόμενος πάντα για τα διαδραματιζόμενα στην πολιτική και εθνική ζωή. Ο Μάριος Πλωρίτης πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου του 2006.
