Κυνική ιστορία
Ορισμένοι από τους ήρωες το βιβλίου έχουν τέσσερα πόδια, ενώ κάποιοι άλλοι δύο. Οι λόγοι για
τους οποίους το μυθιστόρημα πήρε το όνομα Κυνική ιστορία είναι πολλοί και θα το αντιληφθούν καλύτερα όσοι θα το διαβάσουν. Προς το παρόν αρκεί να πούμε ότι, αφού ζυγίσαμε τα δεδομένα,
καταλήξαμε πως κι εδώ ισχύει το γνωστό τοις πάσι αξίωμα πως "όταν κάποιος έχει περισσότερα από κάποιον άλλον είναι ανώτερός του". Όπως, παραδείγματος χάριν, είναι "ανώτερος" αυτός που έχει
τέσσερα εκατομμύρια ευρώ από εκείνον που έχει μόνον δύο (!), κατά τον ίδιο τρόπο οι έχοντες τέσσερα πόδια είναι σε καλύτερη θέση -ένα σκαλί πιο πάνω κοινωνικά-, από τους έχοντες δύο.
Ηλίου φαεινότερον. Γι' αυτό: "Κυνική ιστορία".
Οι ήρωες κατά σειράν είναι: Ευμένης, fox terrier, αρσενικό, Ιππολύτη, fox terrier, θηλυκό, Κίτσος -ή μάλλον το φάντασμα του Κίτσου-, κόπρος, αρσενικό, κυρία Κασσάνδρα, Homo sapiens, θηλυκό, και πλήθος δευτεραγωνιστών. Όλοι τους σε ένα βιβλίο που εγγυάται την "καλή σας διασκέδαση".
| Τίτλος βιβλίου: | Κυνική ιστορία |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Υπό ανωνύμου του ελληνοφώνου: Μυθιστόρημα |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Καπάνταη, Ισμήνη Β., 1939- (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600346763 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2008 | Διαστάσεις: | 22x13 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Φραγκόπουλος, Θεόφιλος Δ., 1923-1998
Θεόφιλος Φραγκόπουλος (1923 - 1998). Ο Θεόφιλος Φραγκόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τη Ζάκυνθο. Ο πατέρας του ήταν ανώτερος στρατιωτικός και η μητέρα του καταγόταν από τις οικογένειες Θεοτόκη και Πολυλά. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και τουριστικές και οικονομικές επιστήμες στο Surrey University της Αγγλίας. Γνώστης πολλών ξένων γλωσσών ταξίδεψε σε πολλές χώρες του εξωτερικού, όπως στο Λίβανο και την Τυνησία, όπου εργάστηκε ως τραπεζιτικός υπάλληλος και ως διευθυντής ναυτιλιακής εταιρείας. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου στρατεύτηκε στην Εθνική Αντίσταση, αρχικά ως μέλος της Ενωτικής Νεολαίας Ιερής Ταξιαρχίας και στη συνέχεια των οργανώσεων Ε.Σ.Α.Σ., Ρ.Α.Ν. και ΕΔΕΣ. Από το 1948 ως το 1950 υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός στα Τεθωρακισμένα, ενώ αγωνίστηκε και εναντίον της απριλιανής χούντας του 1967. Το 1950 διορίστηκε υπεύθυνος του τμήματος ξένης διαφήμισης στο ελληνικό Κέντρο Τουριστικών Μελετών. Διετέλεσε επίσης διευθυντής του ΕΟΤ (1959-1964) και πραγματοποίησε διαλέξεις για τη νεοελληνική λογοτεχνία ως επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια Bochum της Δυτικής Γερμανίας και Boston των Ηνωμένων Πολιτειών. Στο χώρο της λογοτεχνίας ασχολήθηκε με το μυθιστόρημα, την ποίηση και το θέατρο, ενώ έγραψε και δοκίμια. Πρωτοεμφανίστηκε το 1943 με τη δημοσίευση του ποιήματος Mantua στο περιοδικό Παλμός και το 1953 κυκλοφόρησε την ποιητική συλλογή Ποιήματα. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά Φιλολογικά Χρονικά, Τα Νέα Ελληνικά, Σημερινά Γράμματα, Εποχές, Η Συνέχεια, Τομές, Σταθμοί, την εφημερίδα Καθημερινή κ.α. Μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Θεάτρου για το έργο του Καρτερία, το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή δοκιμίων Tagliche Ernte και το λογοτεχνικό βραβείο Φρειδερίκου Μάθιους (1995). Κείμενά του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα αγγλικά και τα ιταλικά, ενώ ποιήματά του περιλήφθηκαν σε ξένες ανθολογίες. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Θεόφιλου Φραγκόπουλου βλ. Αργυρίου Αλεξ., «Θεόφιλος Φραγκόπουλος», Η ελληνική ποίηση· Η πρώτη μεταπολεμική γενιά, σ.260-261. Αθήνα, Σοκόλης, 1982.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
