Οδοιπορικόν (τ.1)
Ότε τω έτει 1806 επεχείρησα την διαπόντιον περιήγησίν μου, ουδείς σχεδόν ανεμιμνήσκετο των Ιεροσολύμων, η δε προς την κοιτίδα της θρησκείας ασεβής των συγχρόνων ολιγωρία υπήρχε τοσαύτη, ώστε ήθελέ τις ειπεί ότι μετά των σταυροφόρων ιπποτών συνηφανίσθη και η Παλαιστίνη.
Ο τελευταίος εν τη Ανατολή περιηγητής Κ. Κόμης Βολνέης κατέστησε μεν ημίν πολλά γνωστά περί της Συρίας, αλλ' εις ολίγας μόνον και αορίστους περί της κυβερνήσεως της Ιουδαίας περιωρίσθη ειδήσεις. Εκ δε τούτων πάντων συνέβαινεν ώστε τα άλλως τοσούτον εγγύς ημών Ιεροσόλυμα να νομίζωνται ούτω εις τα πέρατα της γης και η φαντασία να ενασμενίζηται παρεμβάλλουσα παντοίους κινδύνους και προσκόμματα εις την προς την αγίαν πόλην οδόν. Αλλ' αναρρίψας τον κύβον είδον τα φάσματα ταύτα διασκεδαζόμενα καθ' όσον επλησίαζον, ως συμβαίνει πάσι τοις αφόβως προς το εκφοβούν αυτούς βαδίζουσι. Περιπλεύσας την Μεσόγειον άνευ τινός αξίου λόγου παθήματος ανεύρον την Σπάρτην, διήλθον δι' Αθηνών, ησπάσθην τα Ιεροσόλυμα, εθαύμασα την Αλεξάνδρειαν, κατέδειξα την Καρχηδόνα και μετά την θέαν τοσούτων ερειπίων ανεπαύθην εν τοις ερειπίοις της Αλχάμβρας. [...]
(από το προοίμιο του συγγραφέα)
| Τίτλος βιβλίου: | Οδοιπορικόν |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Εκ Παρισίων εις Ιεροσόλυμα και εξ Ιεροσολύμων εις Παρισίους |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Itinéraire de Paris à Jérusalem |
|---|
| Εκδότης: | Συλλογή |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Chateaubriand, François René de, 1768-1848 (Συγγραφέας)
Ροΐδης Εμμανουήλ Δ. (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789606705014 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2007 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Τόμος: | 1/2 | Βάρος (Kg): | 0,644 |
|---|
| Σημείωση: | Η παρούσα έκδοση αποτελεί φωτομηχανική ανατύπωση της έκδοσης του 1860. Επανέκδοση: "Αφοί Τολίδη", 1979. |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Οδοιπορικά
Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Κλασική Μεταφρασμένη Λογοτεχνία |
|---|
Δημουλά, Κική, 1931-2020
Η Κική Δημουλά γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου 1931 στην Αθήνα. Εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος επί είκοσι πέντε χρόνια, το διάστημα 1949-1974. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1952 με την ποιητική συλλογή "Ποιήματα" που μετά από λίγο απέσυρε η ίδια από την κυκλοφορία. Παντρεύτηκε τον ποιητή Άθω Δημουλά, το 1954, και απέκτησε μαζί του δύο παιδιά. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές ("Έρεβος", 1956, "Ερήμην", 1958, "Επί τα ίχνη", 1963, "Το λίγο του κόσμου", 1971, "Το τελευταίο σώμα μου", 1981, "Χαίρε ποτέ", 1988, "Η εφηβεία της λήθης", 1994, "Ενός λεπτού μαζί", 1998, "Ήχος απομακρύνσεων", 2001, "Χλόη θερμοκηπίου", 2005, "Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως", 2007, "Συνάντηση", 2007, "Πέρασα", 2010, "Τα εύρετρα", 2010). Οι επτά πρώτες συλλογές συγκεντρώνονται στην έκδοση "Ποιήματα" (1998, 6η έκδοση 2005). Μέρος του έργου της έχει μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά και σουηδικά.
Βραβεία - Διακρίσεις:
- 1972, Β΄ κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή: "Το λίγο του κόσμου".
- 1989, Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή "Χαίρε ποτέ".
- 1995, Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών), για τη συλλογή: "Η εφηβεία της λήθης".
- 2001, Αριστείο των Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου της.
- 2002, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
- 2009, Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Europeen de Litterature - Rencontres Europeennes de Litterature, Στρασβούργο)
- 2010, Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου της.
Με την ευκαιρία της εκλογής της στην Ακαδημία Αθηνών -η τρίτη γυναίκα στην ιστορία της Ακαδημίας-, η ποιήτρια είπε σε συνέντευξή της στην Όλγα Μπακομάρου ("Ελευθεροτυπία", 16.3.2002): "Έβαλα (υποψηφιότητα), πρώτον βέβαια, για λόγους που δεν ομολογούνται. Και μετά: ίσως για να ικανοποιήσω μια καθυστερημένη φιλομάθεια. Ίσως για να βρω μια ειρηνικότερη και επομένως ασφαλέστερη στέγη για το μετέωρο και ευάλωτο είδος του λόγου που υπηρετώ. Ίσως ακόμα με την ελπίδα ότι αυτό το είδος αποδειχτεί ευρύτερα και σταθερότερα χρήσιμο από όσο ασταθώς χρησιμεύει σε μένα. Ενδεχομένως να νοστάλγησα και την πειθαρχία. Να νοστάλγησα την περικοπή του ελεύθερου χρόνου, που σε μένα τουλάχιστον προσφέρει αρκετήν αταξία. [...]"
Έφυγε από τη ζωή στις 22 Φεβρουαρίου 2020, σε ηλικία 89 ετών.
(φωτογραφία: Νίκος Κοκκαλιάς)
