Τρώγοντας ζώα
Ο Τζόναθαν Σάφραν Φόερ στα εφηβικά και φοιτητικά του χρόνια ήταν ενθουσιώδης κρεοφάγος αλλά κατά διαστήματα γινόταν χορτοφάγος. Όταν δημιούργησε οικογένεια, η ηθική διάσταση της διατροφής απέκτησε γι’ αυτόν ιδιαίτερη σημασία. Πώς παράγεται το κρέας που τρώμε; Πώς συμπεριφέρονται στα ζώα πριν τα θανατώσουν; Ποιες είναι οι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνέπειες της κρεοφαγίας; Πόση σημασία έχουν όλα αυτά στις διατροφικές μας επιλογές;
Ο Φόερ έκανε επιτόπια έρευνα σε βιομηχανικές φάρμες και διερεύνησε σε βάθος την κτηνοτροφική βιομηχανία και την αγροτική παραγωγή. Ταυτόχρονα ανέλυσε τις αντιλήψεις και τις παραδόσεις που διαμορφώνουν τις διατροφικές συνήθειες, λαμβάνοντας υπόψη τη συναισθηματική και κοινωνική διάσταση της τροφής. Το "Τρώγοντας ζώα", που συνδυάζει με μοναδικό τρόπο την καταγραφή της προσωπικής ιστορίας με τη φιλοσοφία, την επιστήμη και τη λογοτεχνία, γνώρισε διεθνή επιτυχία και ενέπνευσε το ομώνυμο ντοκιμαντέρ.
| Τίτλος βιβλίου: | Τρώγοντας ζώα |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Eating Animals |
|---|
| Εκδότης: | Κέδρος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Safran Foer, Jonathan, 1977- (Συγγραφέας)
Κάσδαγλη, Στέλλα (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789600450095 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2020 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Υγεία - Διατροφή > Διατροφή, Διαιτητική |
|---|
Alcott, Louisa - May, 1832-1888
Alcott, Louisa - May (29.11.1832 Germantown, Pennsylvania - 6.3.1888, Βοστώνη)
Συγγραφέας, γνωστή για τα βιβλία της για παιδιά. Κόρη του Amos Bronson, πέρασε όλη σχεδόν τη ζωή της στο Κόνκορντ και τη Βοστώνη, και από μικρή έζησε μέσα στο περιβάλλον των Υπερβατιστών. Ο Θόρω και ο Έμερσον ήταν οι πρώτοι της φίλοι - ο Χώθορν ήταν γείτονας - ο Oliver Wendell Holmes και η Margaret Fuller τακτικοί επισκέπτες. Από πολύ μικρή όμως, κατάλαβε επίσης πως ο πατέρας της δεν είχε το πρακτικό πνεύμα που χρειαζόταν για να συντηρήσει τη γυναίκα και τις τέσσερις κόρες του. Μετά την αποτυχία του πειράματός του με την κοινότητα Fruitlands, ανέλαβε το βάρος αυτό η ίδια, δουλεύοντας ως δασκάλα (μια δουλειά που σιχαινόταν), οικιακή βοηθός για λίγο, και τελικά, γράφοντας μυθιστορήματα. Φανατική υπέρμαχος της κατάργησης της δουλείας, με το ξέσπασμα του Εμφυλίου κατατάχτηκε ως εθελόντρια νοσοκόμα, έως ότου αρρώστησε από τύφο και αναγκάστηκε να γυρίσει σπίτι. Τα γράμματά της από το νοσοκομείο, "Hospital Sketches" (1863), ήταν το πρώτο της βιβλίο που την έκανε γνωστή. Κάτω από την πίεση των χρεών της οικογένειας, έγραψε το αυτοβιογραφικό "Μικρές Κυρίες" (Little Women) (1868-69) που γνώρισε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Το 1869 μπόρεσε να γράψει στο ημερολόγιό της: "Όλα τα χρέη μας εξοφθήθηκαν και έχουμε πια αρκετά για να ζούμε άνετα... Αυτό μού κόστισε την υγεία μου, ίσως· αφού όμως είμαι ακόμα ζωντανή, έχω αρκετά πράγματα να κάνω...". Ακολούθησαν και άλλα βιβλία, βασισμένα στις εμπειρίες της παιδικής της ηλικίας, όπως τα "Aunt Jo's Scrap Bag" (έξι τόμοι 1872-82), "An Old-fashioned Girl" (1870), "Little Men" (1871), "Eight Cousins" (1875), και "Jo 's Boys" (1886). Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, αν και χωρίς οικονομικές στεναχώριες, η υγεία της επιδεινώθηκε και δέχτηκε το χτύπημα του θανάτου, λίγο μετά τη γέννα, της μικρής της αδελφής Μαίη, της οποίας την κόρη ανέλαβε. Εγκατέστησε τη μικρή Λουίζα κοντά στη μεγάλη, χωρισμένη, αδελφή της Άννα, στον πατέρα της και στους δύο ανιψιούς της, στη Βοστώνη, όρισε κληρονόμο τον ανιψιό της Τζον και απομακρύνθηκε από κοντά τους, προσπαθώντας για άλλη μια φορά να γράψει. Δύο μέρες μετά από το θάνατο του πατέρα της, όμως, στις 4 Μαρτίου 1888, πέθανε και η ίδια, σε ηλικία 56 ετών, και θάφτηκε στο κοιμητήρι Sleepy Hollow του Concord.
