Η δημοσιογραφία ως τέχνη
“Ενώ λοιπόν «βάζαµε τις τελευταίες πινελιές» πριν το βιβλίο πάρει τον δρόµο για το τυπογραφείο, µάθαµε το θλιβερό γεγονός. Ο Γιώργος ∆ελαστίκ, ο δάσκαλος, ο φίλος, ο σύντροφός µας έφυγε από τη ζωή. Άφατη η θλίψη αλλά και η θέλησή µας να µείνει ζωντανό το σπουδαίο έργο του. Μέσα σε φορτισµένο κλίµα, σε συνεννόηση πάντα µε τους οικείους του, θεωρήσαµε υποχρέωσή µας να προχωρήσει ως έχει η τελική έκδοση του βιβλίου, χωρίς µεταβολές, αλλαγές ή προσθήκες.
Έχουµε επίγνωση πως το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, και το οποίο διαµορφώθηκε στις συνθήκες που προαναφέραµε, δεν αποτελεί, σε καµία περίπτωση, µια ολοκληρωµένη αποτίµηση µιας πολυσχιδούς προσωπικότητας σαν τον Γιώργο ∆ελαστίκ. Ελπίζουµε να είναι το πρελούδιο, να ακολουθήσουν και άλλες εργασίες και αναφορές ώστε να διατηρηθούν το έργο και η δράση του ζωντανά στις µνήµες µας στους δύσκολους καιρούς που ζούµε.”
Ο Βασίλης Μπρούµας επιλέγει µερικά από τα άρθρα-διαµάντια που έγραψε ο Γιώργος ∆ελαστίκ την περίοδο 1989-2017. Ο Θανάσης Σκαµνάκης, στον πρόλογο του βιβλίου, και οι Μαριάννα Τζιαντζή, Πέτρος Παπακωνσταντίνου και Λεωνίδας Βατικιώτης, όλοι τους στενοί φίλοι και συνάδελφοί του, σκιαγραφούν την πορεία του στη δηµοσιογραφία, αλλά και γενικότερες πτυχές της προσωπικότητάς του.
| Τίτλος βιβλίου: | Η δημοσιογραφία ως τέχνη |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Αφιέρωμα στον Γιώργο Δελαστίκ |
|---|
| Εκδότης: | Τόπος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Δελαστίκ Γιώργος (Συγγραφέας)
Μπρούμας Βασίλης (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9789604993468 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2020 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Σημείωση: | Πρόλογος: Θανάσης Σκαμνάκης. |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > MME |
|---|
Μαρής Γιάννης
Ο Γιάννης Τσιριμώκος (ψευδ. Γιάννης Μαρής) [[1916-1979] γεννήθηκε στη Σκόπελο. Ο πατέρας του ήταν δικαστικός. Τα παιδικά του χρόνια τα έζησε στη Λαμία. Σπούδασε νομικά στη Θεσσαλονίκη. Προπολεμικά εργάστηκε στην Αγροτική Τράπεζα ως διευθυντής υποκαταστήματος στην Αρναία Χαλκιδικής. Το 1943 βγήκε στο βουνό και εντάχθηκε στο ΕΑΜ. Ανήκε στη σοσιαλιστική αριστερά και στην ΕΛΔ (Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας), το κόμμα του Αλέξανδρου Σβώλου και του ξαδέλφου του Ηλία Τσιριμώκου. Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Αρχικά στη Μάχη και στον Προοδευτικό Φιλελεύθερο και αργότερα στο συγκρότημα Μπότση (Ακρόπολις, Απογευματινή) και το περιοδικό Πρώτο.
Ως συγγραφέας εμφανίστηκε το 1953 στο βραχύβιο περιοδικό Οικογένεια, δημοσιεύοντας με το πραγματικό του όνομα σε συνέχειες το αστυνομικό μυθιστόρημα Έγκλημα στο Κολωνάκι. Υπήρξε πολυγραφότατος. Θα ακολουθήσουν, πάντα σε συνέχειες, περισσότερα από εξήντα αστυνομικά μυθιστορήματα και νουβέλες, ενώ το σύνολο των αφηγημάτων του στον ημερήσιο τύπο, ιστορικών και αισθηματικών, ξεπερνάει τα εκατό. Τα υπογράφει ως Γιάννης Μαρής και έτσι πλέον θα μείνει γνωστός. Τα μυθιστορήματά του εκδίδονταν συχνά και σε πολλές άλλες εφημερίδες σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού (ελληνόφωνο Τύπο της Αυστραλίας, Κύπρου, Λονδίνου, Κωνσταντινουπόλεως, Ν. Αφρικής κ.α.).
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 τα αστυνομικά του μυθιστορήματα εκδίδονται και σε βιβλία από τις Εκδόσεις Ατλαντίδα-Πεχλιβανίδη και Περγαμηνή, κατά κανόνα με διαφορετικό τίτλο από τον αρχικό των εφημερίδων. Μέχρι το 1978 εκδόθηκαν σαρανταεννέα. Από το 2012 οι Εκδόσεις Άγρα εξέδωσαν οκτώ από τα αδημοσίευτα σε βιβλίο μυθιστορήματά του και δύο που είχαν κυκλοφορήσει βραχύβια από τις Εκδόσεις Περγαμηνή.
Ο Γιάννης Μαρής ανανέωσε το αθηναϊκό ανάγνωσμα της εποχής συνδυάζοντας την ποιότητα με τη συναρπαστική πλοκή και έγινε ο θεμελιωτής του ελληνικού αστυνομικού μυθιστορήματος. Υπήρξε ένας από τους δημοφιλέστερους Έλληνες συγγραφείς των δεκαετιών 1950, 1960 και 1970.
Ο Γιάννης Μαρής έγραψε επιπλέον το σενάριο είκοσι κινηματογραφικών ταινιών και ανέβασε δύο θεατρικά έργα.
Το συγγραφικό έργο του Γιάννη Μαρή ήταν πάντα ενταγμένο στη δημοσιογραφική του δουλειά, που περιλάμβανε κινηματογραφική κριτική, έρευνες, συνεντεύξεις, ανταποκρίσεις και αποστολές στο εξωτερικό.
Τελευταία του μυθιστορήματα είναι Η εξαφάνιση του Τζων Αυλακιώτη (1976) και Η απαγωγή (1978).
Πέθανε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1979 λίγο μετά τη συνταξιοδότησή του.
(Πηγή: "Εκδόσεις Άγρα", 2021)
