Εμβρυολογία
Στις 11 Φεβρουάριου του 1923, ο Rudolf Steiner έδωσε μια διάλεξη στο Dornach με τίτλο: Ο αόρατος άνθρωπος μέσα μας και με υπότιτλο «Η παθολογία ως βάση για τη θεραπεία». Με τον τίτλο αυτό θα περίμενε κανείς ότι αυτή η διάλεξη θα απευθυνόταν σε ιατρούς και θεραπευτές, παρ’ όλα αυτά απευθύνθηκε δημόσια σε όσους ενδιαφέρονταν να την παρακολουθήσουν ως μέρος του κύκλου διαλέξεων Γήινη Γνώση και Ουράνια Σοφία. Παράλληλα με τη διάλεξη του R. Steiner θεωρούμε ότι η εύστοχη εργασία του Δρ König πάνω στην εμβρυολογία έχει μεγάλη επιστημονική σημασία και πρέπει να αποτελέσει τη βάση για την αποκατάσταση της εγκυρότητας του βιογενετικού νόμου, κάνοντάς τη διαθέσιμη στο ευρύτερο κοινό. Τέλος, η μελέτη της Kathrin Studer-Senn πάνω στα κείμενα του R. Steiner γράφτηκε πρωτίστως με γνώμονα τους ιατρούς, τους θεραπευτές τους δασκάλους και τους εκπαιδευτικούς. Ωστόσο, η κατανόηση του Αόρατου ανθρώπου μέσα μας είναι σημαντική για όλους όσοι θέλουν να καταλάβουν τι σημαίνει πραγματικά να είσαι άνθρωπος. Αυτό είναι κάτι που ισχύει τόσο για την καθημερινή μας ζωή όσο και για την καλύτερη κατανόηση των προτάσεων του Rudolf Steiner για το εκπαιδευτικό μονοπάτι.
Το βιβλίο αποτελεί εργαλείο για τη μελέτη και εμβάθυνση της εμβρυολογίας, στο κύκλο μαθημάτων της Ανθρωποσοφικής Ιατρικής.
Τίτλος βιβλίου: | Εμβρυολογία |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Από τον αόρατο άνθρωπο μέσα μας στην εμβρυολογία και την εξέλιξη του κόσμου |
---|
Εκδότης: | Etra |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας) Steiner Rudolf (Συγγραφέας) König Karl (Συγγραφέας) Studer-Senn Kathrin (Συγγραφέας) Κατραμάδος Γεράσιμος Ε. (Μεταφραστής) Βουδούρη, Κυριακή (Μεταφραστής) Καλοζούμη, Βάλλυ (Επιμελητής)
|
ISBN: | 9789606830945 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Ανθρωποσοφική Ιατρική | Σελίδες: | 232 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2022 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Υγεία - Διατροφή > Ιατρική |

Molière, Jean Baptiste de, 1622-1673
1622-1673. Ο Ζαν-Μπατίστ Ποκλέν, γιος του Ζαν Ποκλέν και της Μαρί Κρεσσέ, γεννιέται το 1622. Σπουδάζει νομικά στην Ορλεάνη, ενώ το 1643 έχοντας ήδη συνδεθεί με την ηθοποιό Μαντλέν Μπεζάρ, συγκροτεί μαζί της τον θίασο "L’Illustre Theatre". Με το ψευδώνυμο Μολιέρος, διευθύνει τον θίασο, ο οποίος εγκαθίσταται στο Παρίσι. Ο θίασος περιοδεύει για δεκατρία χρόνια, ως το 1645. Το 1655 έχουμε την παράσταση της πρώτης σωζόμενης κωμωδίας του Μολιέρου "Ο ασυλλόγιστος στη Λυών", με τον Μολιέρο στο ρόλο του Μασκαρίλλου. Το 1656 παρουσιάζεται το "Ερωτικό πείσμα". Το 1658 ο θίασος μετονομάζεται σε "Θίασο του Κυρίου". Η επιτυχία της φάρσας "Ο ερωτευμένος γιατρός" είναι τέτοια ώστε του παραχωρείται το θέατρο του Πετί Μπουρμπόν. Επόμενη επιτυχία του θιάσου είναι "Οι ψευτοσπουδαίες", το 1659. Το 1660 παρουσιάζεται ο "Σγαναρέλος ή Ο κατά φαντασίαν κερατάς". Ακολουθεί με μεγάλη επιτυχία το έργο "Σχολείο γυναικών", ενώ στη λογοτεχνική διαμάχη που ξεσπά γύρω από το έργο, ο Μολιέρος απαντά με την Κριτική του "Σχολείου γυναικών" και με τον "Αυτοσχεδιασμό των Βερσαλλιών". Το 1664 δίνεται η πρεμιέρα της κωμωδίας "Γάμος με το στανιό" ενώ στις 12 Μαΐου παρουσιάζονται οι τρεις πρώτες πράξεις του "Ταρτούφου". Ο βασιλιάς απαγορεύει αμέσως το ανέβασμα του "Ταρτούφου" στο Παρίσι. Το 1665 δίνεται η πρεμιέρα του "Δον Ζουάν" που, παρά την επιτυχία του, κατεβαίνει μετά από 20 παραστάσεις. Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ δίνει στον θίασο του Μολιέρου τον τίτλο του "Θιάσου του Βασιλιά" και 6000 λίβρες χορηγία. Ακολουθούν τα έργα "Γιατρός με το στανιό" και "Μισάνθρωπος". Το 1667 ακολουθεί η δεύτερη εκδοχή του "Ταρτούφου", παρουσιάζεται στις 5 Αυγούστου και απαγορεύεται την επομένη. Το 1668 ανεβαίνουν ο "Ζωρζ Νταντέν" και "Ο φιλάργυρος". Το 1669 ο Μολιέρος επιστρέφει στον "Ταρτούφο" για μια τρίτη διασκευή, το έργο παίρνει έγκριση και γνωρίζει θριαμβευτική επιτυχία. Το 1670 ανεβαίνει "Ο αρχοντοχωριάτης". Σειρά έχουν "Οι κατεργαριές του Σκαπίνου" το 1671 καθώς και "Οι σοφολογιότατες" το 1672. Στις 10 Φεβρουαρίου δίνεται η πρεμιέρα του έργου "Ο κατά φαντασίαν ασθενής", με τον Μολιέρο στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Αργκάν. Κατά τη διάρκεια της τέταρτης παράστασης ο Μολιέρος νιώθει μεγάλη αδιαθεσία, μεταφέρεται στο σπίτι του και εκεί αφήνει την τελευταία του πνοή.