Η μελαγχολία του βορρά
Στην αγριεμένη θάλασσα του Βόρειου Ατλαντικού ένα μικρό πλεούμενο βυθίζεται λίγο-λίγο, καθώς το ρουφά αχόρταγα η απύθμενη υδάτινη άβυσσος που απλώνεται μαυρισμένη γύρω του. Μέσα στο σκάφος, ένας άνδρας με μόνη συντροφιά τον γάτο του παλεύει για τη ζωή τους. Ο αγώνας για επιβίωση θ’ αποτελέσει την αφορμή για στοχασμό σχετικά με τη ζωή και τον θάνατο, τη μοναξιά, τον έρωτα, την τέχνη. Η ευρηματικότητα ενός μυαλού στην προσπάθεια σωτηρίας του εναλλάσσεται με την ανάγκη του για ονειροπόληση, ο γεμάτος τεχνικές λεπτομέρειες κόσμος της μηχανικής συνυπάρχει με τον θείο κόσμο της ποίησης. Επάνω ο ουρανός, κάτω η θάλασσα, κι ανάμεσά τους μια φαντασία που με μελαγχολική διάθεση ακατάπαυστα σκέφτεται το δικό της τέλος. Αποδοχή του πεπρωμένου; Παραδοχή του λάθους; Σ’ αυτή την αναμέτρηση με τον θάνατο, υπάρχουν μόνο νικητές.
Τίτλος βιβλίου: | Η μελαγχολία του βορρά |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Mélancolie Nord |
---|
Εκδότης: | Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Rio, Michel (Συγγραφέας) Καταπόδης Νίκος (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9786185644130 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Σύγχρονη Λογοτεχνία | Σελίδες: | 128 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2022 | Διαστάσεις: | 18x12 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |

Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, Γέροντας
Ο αείμνηστος πατήρ Πορφύριος γεννήθηκε το 1906 στον Άγιο Ιωάννη Καρυστίας Ευβοίας και δώδεκα περίπου χρονών πήγε στο Άγιο Όρος, όπου ασκήτεψε γύρω στα επτά χρόνια. Τότε αρρώστησε βαρειά και οι γεροντάδες του τον στείλανε σε μοναστήρι στον κόσμο. Εκεί τον γνώρισε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Σινά Πορφύριος ο Γ’, ο οποίος αφού διαπίστωσε την αρετή του και τα θεία χαρίσματα, που από τόσο νωρίς του είχε δώσει ο Θεός, τον χειροτόνησε ιερέα σε ηλικία είκοσι ετών. Ως ιερέας ο πατήρ Πορφύριος έμεινε μέχρι το 1940 σε μοναστήρια της Εύβοιας. Το 1940 διορίστηκε εφημέριος στην εκκλησία του Αγίου Γερασίμου στην Πολυκλινική Αθηνών, δίπλα στην Ομόνοια (οδός Σωκράτους και Πειραιώς), όπου υπηρέτησε 33 χρόνια. Μετά τη συνταξιοδότηση του λειτουργούσε και εξομολογούσε στο αρχαίο ερημικό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου Καλλισίων Πεντέλης μέχρι το 1978, οπότε έπαθε έμφραγμα. Αρκετούς μήνες μετά το έμφραγμα έμεινε σε φιλικά σπίτια στην Αθήνα και το 1979 εγκαταστάθηκε στο Μήλεσι, όπου έκτισε το μεγάλο μετόχι του Ησυχαστηρίου η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος. Προς τις αρχές του καλοκαιριού του 1991 έφυγε για το Άγιο Όρος, όπου διατηρούσε κελλί από το 1984. Στις 2 Δεκεμβρίου εκοιμήθη εν Κυρίω στο κελλί του στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, όπου και ετάφη την επομένη απλά και αθόρυβα, όπως επιθυμούσε.