(Ψυχ)ιατρική & λογοτεχνία
«Αγαπηµένο τέκνο της συνάντησης των επιστηµών µε τη λογοτεχνία είναι η ιατρική», έγραφε το 2010 η καθηγήτρια λογοτεχνίας Edwige Comoy Fusaro, παραπέµποντάς µας στην ινδοευρωπαϊκή ρίζα med- (φροντίζω), από όπου το λατινικό mederi (περιθάλπω) και το αρχαιοελληνικό µέδοµαι (µεριµνώ, έχω την έγνοια, επινοώ, σχεδιάζω, κατορθώνω). Η ίδια τόνιζε επίσης πως η ιατρική είναι «η λιγότερο επιστηµονική µεταξύ των επιστηµών, όντας πιο κοντά στις επιστήµες του Ανθρώπου –η πιο ανθρώπινη µεταξύ τους– καθώς είναι ιδιαίτερα αισθητός ο “λογοτεχνικός” της χαρακτήρας στην κλινική της πράξη». Εκεί δηλαδή –ας προσθέσω– όπου ο γιατρός δηµιουργεί την αναγκαία «θεραπευτική σχέση» εντός της οποίας θα συζητήσει µε τον πάσχοντα και θα αναζητήσει µε την κλινική του εξέταση την παθολογική σηµειολογία την οποία θα «µεταφράσει» νοσολογικά, καταφεύγοντας στην τρέχουσα επιστηµονική γνώση, για να διατυπώσει µια διάγνωση και να σχεδιάσει µια θεραπεία.
Βέβαια, η επιστήµη µπορεί να σφάλλει, άλλωστε η διαψευσιµότητα του Popper είναι κριτήριο επιστηµοσύνης – µια επιστηµονική θέση να µπορεί να ελεγχθεί και να αποδειχθεί λανθασµένη. Πρόβληµα δεν είναι το «σφάλλειν», αλλά η ιδεολογική χρήση της επιστήµης, που µπορεί να προωθείται, όπως θα δούµε, και λογοτεχνικά. Κι ας προσθέσω ακόµα ότι στη θεραπευτική συνάντηση γιατρού-ασθενούς ο γιατρός θα αναλάβει την ευθύνη µιας απόφασης εξ ου και η ηθική διάσταση της ιατρικής. Γι’ αυτό άλλωστε, έννοιες όπως υγεία, ασθένεια / νόσος / αρρώστια (όπως κι αν λέγονται στα λεξικά) «ενσωµατώνουν [και] αξιακές κρίσεις».
Ο τόµος περιλαµβάνει 18 δηµοσιευµένα κείµενα της τελευταίας 20ετίας, που σχετίζονται ποικιλοτρόπως µε την (Ψυχ)Ιατρική & τη Λογοτεχνία.
| Τίτλος βιβλίου: | (Ψυχ)ιατρική & λογοτεχνία |
|---|
| Εκδότης: | Τόπος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Καράβατος, Αθανάσιος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604994397 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2022 | Διαστάσεις: | 21x13 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία
Υγεία - Διατροφή > Ιατρική |
|---|
Πιστικός, Δημήτρης
Ο Δημήτρης Πιστικός γεννήθηκε στο Παναιτώλιο της Αιτωλίας τον Φλεβάρη του 1948. Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα και ζει στον Πειραιά όπου δικηγορεί. Πρωτοδημοσίευσε μαθητής στο περιοδικό "Διαλεκτική" του Αγρινίου. Το 1991 εξέδωσε την ποιητική συλλογή "Ανάγνωση" και το 1992 την ποιητική σύνθεση "Ηλιοπαιδεία", που του χάρισε το Α΄ Βραβείο Ποίησης της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (Βραβείο Αρώνη). Το 1997 εξέδωσε την ποιητική σύνθεση "Η ενάτη σταυροφορία", έκδοση "Δωδώνη". Έχει συνεργαστεί με λογοτεχνικά περιοδικά δημοσιεύοντας ποιήματα και δοκίμια. Είναι μέλος του Δ.Σ. του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, στο οποίο διετέλεσε Πρόεδρος της Καλλιτεχνικής του Επιτροπής. Ποιήματά του περιλαμβάνονται σε ανθολογίες. Το 1996 έγινε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
