Η νύχτα, το νύχι, η αμυχή
Η Νύχτα: Τρία διηγήματα όπου το οικείο της μεγαλούπολης μετατρέπεται σε παράδοξα απειλητικό. Πίσω από τους παραπλανητικούς αντικατοπτρισμούς του παραθύρου, το βλέμμα γίνεται «άγριο», η όραση αναδημιουργεί εικόνες για τον χώρο, τα πρόσωπα, τα αντικείμενα, τις καταστάσεις.
Το Νύχι: Μία νουβέλα της οποίας οι τίτλοι των τριών άνισων μερών συνθέτουν, με τον τεμαχισμό τους, την προ-δια-γραφή ενός ανόητου παιγνίου. Το νύχι της γάτας ως ίχνος της επώδυνης επιθυμίας, έρωτα ή θανάτου. Ο θάνατος του πόθου - ο πόθος της ετερότητας.
Η Αμυχή: τρία κείμενα, όπου η γραφή ακολουθεί τον ήχο των λέξεων, των φθόγγων, της μουσικής των συνειρμών, ανακατασκευάζοντας χαοτικά το τοπίο. Τα κενά της γραφής αντανακλούν τις παύσεις των ψευδαισθήσεων, ενώ τα χρώματα διαχέονται ανιχνεύοντας τη γεύση φόνων τελετουργικών.
Η ΝύΧτα, Το ΝύΧί, Η ΑμυΧή: Η παντοκρατορία του X: Αυτού που διαγράφει. Χοϊκό, Χθόνιο, Χαοτικό για τον Χώρο, για τον Χρόνο. Το Χ που σχίζει-δημιουργώντας τη ρωγμή στην επιφάνεια των πραγμάτων, αναδεικνύοντας σε κινητήριο μοχλό τη λεπτομέρεια. Χαίνουσα πληγή της α-πορίας (του γράφοντας, και της γραφής, και του κειμένου).
Χατζίκου, Ευγενία
Η Ευγενία Χατζίκου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία, υποκριτική, γαλλική φιλολογία και μουσική, και ειδικεύθηκε στην τηλεόραση, υπότροφος στις Βρυξέλλες. Το 1972 ιδρύει το Σπουδαστήριο Τέχνης. Η δραματική σχολή υπό την επωνυμία της, κατατάσσεται στην Γ' βαθμίδα εκπαίδευσης και γίνεται ανωτέρα.
Η σχολή κινηματογράφου και τηλεόρασης υπό την επωνυμία της βραβεύεται στο Μόναχο από ειδική επιτροπή καθηγητών επειδή έχει παρουσιάσει σημαντική πρόοδο χωρίς κρατική ή άλλη υποστήριξη. Η Ευγενία Χατζίκου έχει βραβείο σεναρίου σε διαγωνισμό της ΕΡΤ με πρόεδρο τον Ιάκωβο Καμπανέλη. Έχει σκηνοθετήσει 50 παραστάσεις χωρίς κερδοσκοπικό χαρακτήρα με τις δύο ομάδες που λειτουργούσαν στη σχολή της και έχουν κερδηθεί βραβεία ερμηνείας, θεατρικού έργου και παρουσίασης. (Φεστιβάλ Ιθάκης). Έχει σκηνοθετήσει τρεις ταινίες που προβλήθηκαν στην κρατική τηλεόραση ("Το αγγελούδι μας", με θέμα την έκτρωση, "Γένους θηλυκού", με θέμα τη σημερινή θέση της γυναίκας και "Μικ-μηκ", με θέμα θεματολογική και μορφική ανάπτυξη της μικρού μήκους ταινίας στην Ευρώπη). Από το 1972 διδάσκει συνεχώς υποκριτική, αυτοσχεδιασμό και κινηματογράφο στις δύο υπό την επωνυμίας της σχολές. Έχει μεταφράσει 15 βιβλία με θέματα σχετικά με το αντικείμενο του θεάματος για γνωστούς εκδοτικούς οίκους:
"Ο κινηματογράφος" του Ανρί Αζέλ, εκδόσεις "Φέξη". "Η γλώσσα του κινηματογράφου" και "Σουρεαλισμός στον κινηματογράφο", το πρώτο του Μαρσέλ Μαρτέν, το δεύτερο του Άδωνι Κύρου για τις εκδόσεις "Κάλβος", "Οι σταρ" του Έντγκαρ Μορέν για τις εκδόσεις "Παϊρίδη", "Η τεχνική του κινηματογράφου" του Λο Ντύκα για τις εκδόσεις "Ζαχαρόπουλου", "Το μονταζ" του Ρότζερ Κρίτεντεν για τις εκδόσεις "Καστανιώτη" και άλλα.
