Αμαρτία
Γέννημα-θρέμμα μιας οικογένειας Ρομά στη Γιουγκοσλαβία της δεκαετίας του ’60, ο Γιάνεκ Χουντόροβετς μεγάλωσε με ένα τρομερό μυστικό. Με το που γίνεται «κάποιος», εγκαταλείπει τον γνώριμο άγριο κόσμο της φύσης και πλέον αποτελεί μέλος της κοινότητας του πανεπιστημίου και της πόλης, όπου δεσπόζει ο έλεγχος και η λογική. Εκεί αποδεικνύεται πως ο Γιάνεκ δεν είναι επαναστάτης από επιλογή, αλλά υπό την επήρεια παρορμήσεων τις οποίες αδυνατεί να ελέγξει.
Την ώρα που οι καθηγητές του προσπαθούν να τον καταλάβουν και να τον κατηγοριοποιήσουν, φαίνεται πως μόνο η συμφοιτήτριά του η Ντάρια είναι πραγματικά σε θέση να εξηγήσει τους λόγους που πυροδοτούν τη συμπεριφορά του και του προσφέρει αληθινή στοργή. Όμως η μάχη που θα δώσει με το παρελθόν, τον αναγκάζει να επιστρέψει στο χωριό του.
Αυτή η τραγική ιστορία αυτοτιμωρίας εξερευνά το πώς ο άνθρωπος και η φύση, αν θέλουν να επιβιώσουν, μαζί και χώρια, πρέπει να παραμείνουν αιώνιοι αντίπαλοι. Η μαεστρία με την οποία ο Φλίσαρ παρουσιάζει τις εσωτερικές μεταπτώσεις του Γιάνεκ, μέσα από τη διαρκή αντιπαράθεσή του με τον κόσμο, συμβάλλει στη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας μαγευτικά κλειστοφοβικής, σαν το τραγούδι της σειρήνας που σε μαγνητίζει και σε ωθεί να βυθιστείς στον εφιαλτικό κόσμο ενός βασανισμένου ανθρώπου.
| Τίτλος βιβλίου: | Αμαρτία |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Βακχικόν |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Flisar Evald (Συγγραφέας)
Παπαμανώλη Αλεξάνδρα (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9786185733322 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Φεβρουάριος 2023 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |
|---|
Φραγκόπουλος, Θεόφιλος Δ., 1923-1998
Θεόφιλος Φραγκόπουλος (1923 - 1998). Ο Θεόφιλος Φραγκόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τη Ζάκυνθο. Ο πατέρας του ήταν ανώτερος στρατιωτικός και η μητέρα του καταγόταν από τις οικογένειες Θεοτόκη και Πολυλά. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και τουριστικές και οικονομικές επιστήμες στο Surrey University της Αγγλίας. Γνώστης πολλών ξένων γλωσσών ταξίδεψε σε πολλές χώρες του εξωτερικού, όπως στο Λίβανο και την Τυνησία, όπου εργάστηκε ως τραπεζιτικός υπάλληλος και ως διευθυντής ναυτιλιακής εταιρείας. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου στρατεύτηκε στην Εθνική Αντίσταση, αρχικά ως μέλος της Ενωτικής Νεολαίας Ιερής Ταξιαρχίας και στη συνέχεια των οργανώσεων Ε.Σ.Α.Σ., Ρ.Α.Ν. και ΕΔΕΣ. Από το 1948 ως το 1950 υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός στα Τεθωρακισμένα, ενώ αγωνίστηκε και εναντίον της απριλιανής χούντας του 1967. Το 1950 διορίστηκε υπεύθυνος του τμήματος ξένης διαφήμισης στο ελληνικό Κέντρο Τουριστικών Μελετών. Διετέλεσε επίσης διευθυντής του ΕΟΤ (1959-1964) και πραγματοποίησε διαλέξεις για τη νεοελληνική λογοτεχνία ως επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια Bochum της Δυτικής Γερμανίας και Boston των Ηνωμένων Πολιτειών. Στο χώρο της λογοτεχνίας ασχολήθηκε με το μυθιστόρημα, την ποίηση και το θέατρο, ενώ έγραψε και δοκίμια. Πρωτοεμφανίστηκε το 1943 με τη δημοσίευση του ποιήματος Mantua στο περιοδικό Παλμός και το 1953 κυκλοφόρησε την ποιητική συλλογή Ποιήματα. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά Φιλολογικά Χρονικά, Τα Νέα Ελληνικά, Σημερινά Γράμματα, Εποχές, Η Συνέχεια, Τομές, Σταθμοί, την εφημερίδα Καθημερινή κ.α. Μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Θεάτρου για το έργο του Καρτερία, το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή δοκιμίων Tagliche Ernte και το λογοτεχνικό βραβείο Φρειδερίκου Μάθιους (1995). Κείμενά του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα αγγλικά και τα ιταλικά, ενώ ποιήματά του περιλήφθηκαν σε ξένες ανθολογίες. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Θεόφιλου Φραγκόπουλου βλ. Αργυρίου Αλεξ., «Θεόφιλος Φραγκόπουλος», Η ελληνική ποίηση· Η πρώτη μεταπολεμική γενιά, σ.260-261. Αθήνα, Σοκόλης, 1982.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
