Μνείες και μνήμες
Ο τόμος "Μνείες και μνήμες" του Βάλτερ Πούχνερ περιλαμβάνει δέκα μελετήματα παρατεταγμένα σε χρονολογική σειρά. Ξεκινούν με μια διαχρονική ανάλυση θεατρικής ορολογίας και φτάνουν μέχρι τα πρώιμα δραματικά έργα του Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Σκοπός του τόμου αυτού είναι να ερευνήσει και να δώσει απαντήσεις σε ορισμένα κρίσιμα ζητήματα της θεατρολογικής έρευνας, τόσο στη θεωρητική όσο και στην ιστορική της διάσταση.
Έτσι το έργο ξεκινά με το κεφάλαιο: "Οι τύχες της θεατρικής ορολογίας της αρχαιότητας στην ελληνική παράδοση", συνεχίζει με "Ίχνη της Commedia dell' arte στο ελληνικό θέατρο του 18ου και 19ου αιώνα", για να σταθεί σ' ένα κεφάλαιο που αποτελεί μια θεματολογική αναδρομή από το Κρητικό θέατρο έως σήμερα: "Η εικόνα της φυλακής στη νεοελληνική δραματουργία. Ο έγκλειστος και η οπτική της κοσμοθεωρίας του". Το επόμενο κεφάλαιο "Η διαλεκτική σχέση έντεχνου και λαϊκού θεάτρου ως χαρακτηριστικό γνώρισμα του παραδοσιακού επτανησιακού πολιτισμού"είναι αφιερωμένο στην εξέλιξη του επτανησιακού θεάτρου ενώ ανέκδοτα κείμενα του ελληνικού προεπαναστατικού θεάτρου παρουσιάζει το μελέτημα: "Δύο θεατρικές σάτιρες από το προεπαναστατικό Βουκουρέστι.
Στην πατριωτική δραματογραφία αφιερώνεται το επόμενο θέμα: "Στα μετόπισθεν της Επανάστασης: Ο αγώνας της Σάμου για την ένωση με την ελεύθερη Ελλάδα (1830-1834) και το θέατρο. Χαρίδημος ο Σάμιος (1832) του Γεωργίου Κλεάνθους και το πατριωτικό δράμα", ενώ διαχρονική υφή έχει το κεφάλαιο "Εικονολογικές εμπνεύσεις σε κείμενα του νεοελληνικού θεάτρου. Μια ενδεικτική ανίχνευση". Περισσότερο φιλολογική στόχευση βρίσκουμε στις "Ελληνικές μεταφράσεις του Φάουστ Α΄ του Γκαίτε στον 20ό αιώνα (Χατζόπουλος, Καζαντζάκης, Θεοδωρακόπουλος, Ευαγγελάτος, Μάρκαρης)", ενώ τα δυο τελευταία μελετήματα αφιερώνονται στην πρώιμη δραματογραφία του Ιάκωβου Καμπανέλλη: "Από το Σιλωάμ (1948) στην Οδό... (1987). Περιδιαβάσεις στο πρώιμο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη" και "Το Μπλοκ C του Ηλία Βενέζη και ο Κρυφός Ήλιος του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Οδυνηρές παραλληλίες στη νεοελληνική μεταπολεμική δραματουργία".
Όλα τα μελετήματα συνοδεύονται από υποσημειώσεις και ο τόμος κλείνει με ευρετήρια.
| Τίτλος βιβλίου: | Μνείες και μνήμες |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Δέκα θεατρολογικά μελετήματα |
|---|
| Εκδότης: | Παπαζήσης |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Puchner Walter (Συγγραφέας)
Ιωαννίδης, Γρηγόρης (Επιμελητής)
Πεφάνης, Γιώργος Π. (Υπεύθυνος Σειράς)
|
|---|
| ISBN: | 9789600219944 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Θεατρικοί Τόποι | Σελίδες: | 597 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2006 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Θέατρο |
|---|
Άννινος, Μπάμπης, 1852-1934
Ο Χαράλαμπος ή Μπάμπης Άννινος (Αργοστόλι 1852 - Αθήνα 1934) υπήρξε δημοσιογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς, όπου και εργάστηκε αρχικά ως γραφέας στο τελωνείο μέχρι το 1870, όπου μετεγκαταστάθηκε στην Αθήνα για να εργαστεί ως υπογραμματέας στην Εισαγγελία Αθηνών και για να επιδοθεί στη λογοτεχνία. Την ίδια χρονιά θα τιμηθεί με εύφημο μνεία στο Βουτσιναίο διαγωνισμό για την πρώτη του ποιητική συλλογή "Λυκαυγές". Αργότερα επιτυγχάνει θέση υπαλλήλου στο Προξενείο της Ρώμης και της Νάπολης. Τελικά επιστρέφει οριστικά στη Αθήνα και αποφασίζει να ασχοληθεί ενεργά με τη δημοσιογραφία το 1878. Από τότε έγραψε σε πολλές εφημερίδες ("Νεολόγος των Αθηνών", "Εφημερίδα") και συνεργάστηκε με περιοδικά έντυπα (φιλολογικό έντυπο Παρνασσού, Ασμοδαίος, Μηνιαία Εικονογραφημένη Ίρις) της εποχής και έγινε γνωστός με διάφορα ψευδώνυμα: Αββακούμ, Ηρώδης Αττικός, Στρεψιάδης, Ρακοσυλλέκτης, Τενεκές κ.α. Υπήρξε από τους ιδρυτές και μόνιμους συντάκτες της εφημερίδας "Το Άστυ" και αρχισυντάκτης της "Καθημερινής". Παράλληλα ασχολήθηκε με την ποίηση, την πεζογραφία, τη μετάφραση, την ιστοριογραφία και το δοκιμίο, ενώ έγινε ευρύτατα γνωστός για τα εύθυμα θεατρικά του έργα. Ενδεικτικό της επιτυχίας του είναι ότι το μονόπρακτο έργο του "Ζητείται υπηρέτης" επιλέχθηκε για την πρεμιέρα του Βασιλικού Θεάτρου το 1901. Επίσης, χάρη στην κωμική φλέβα του και τα αστεία λογοπαίγνιά του, διακρίθηκε στην συγγραφή επιθεώρησης: τα Παναθήναια (1907) (μουσική Θ. Σακελλαρίδη), σε συνεργασία με τον Γεώργιο Τσοκόπουλο, είχαν τόσο μεγάλη επιτυχία ώστε οδήγησε τους συγγραφείς στη δημιουργία των Νέων Παναθηναίων και σε μία μόνιμη συνεργασία (με την μετέπειτα προσθήκη στην ομάδα του Πολύβιου Δημητρακόπουλου). Ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, συνιδρυτής της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας, πρόεδρος των Εταιρείας Ελλήνων Δραματικών Συγγραφέων και συγγραφέας δημοφιλών θεατρικών έργων, ο πολυγραφότατος Άννινος τιμήθηκε για τη συνεισφορά του στο χώρο των γραμμάτων με βραβεία και διακρίσεις: παράσημο του Σωτήρος (1889), Χρυσούν Αριστείο των Γραμμάτων και Τεχνών (1914), Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών (1925).
