Μύθοι για το τέλος του κόσμου
Στην ποιητική σύνθεση Μύθοι για το τέλος του κόσμου ένα πρόσωπο συγκεντρώνει κείμενα αγνώστων από ετερόκλητες πηγές (χειρόγραφα, επιγραφές, διαδίκτυο), όλα μαρτυρίες για την επισφαλή ανθρώπινη ζωή: σύγχρονη δουλεία, έμφυλη βία, ρατσισμός, ιδεολογικές ψευδαισθήσεις, μετατραυματικές μνήμες, ναυαγισμένη τέχνη, ψυχικές εξουσίες, οικολογική καταστροφή, εμπειρίες της απώλειας. Μαρτυρίες για έναν κόσμο σε αποσύνθεση. Θέλοντας να κρατήσει στη μνήμη τα τεκμήρια που βρίσκει, τα αντιγράφει σε νέο περιβάλλον θεραπεύοντας, σαν μελετητής αρχαίων κειμένων, χάσματα και σφάλματα με τη χρήση εκδοτικών συμβόλων. Η συγκίνηση όμως για την ιστορία του πόνου οδηγεί στη συναρμολόγηση, στην ανασύνθεση και στην ποιητική αποκατάσταση των κειμένων. Αποτέλεσμα, μια αφήγηση με αμφιλεγόμενη προέλευση, για την αλήθεια που μένει ή και που δημιουργούμε, υπό τον φόβο για το τέλος του ανθρώπινου είδους.
Γκρεμισμένη τοιχογραφία εποχής
Στον τοίχο αχνοφέγγει ομοίωμα προσώπου.
Κάποιου στον κόσμο που αγαπήθηκε πολύ.
[ Έργο γλύπτη. ]
Πόθησε κι έπλασε,
πόθησε κι έσκαψε τις κόρες των ματιών της
θυμώνοντας όλους
τους ανέμους.
Έργο κάποιου που θέλησε να αγαπηθεί.
Όπως σε κάποιες φθαρμένες αγιογραφίες
σε πολύπαθα νησιά της ορθοδοξίας
όπου ο θαυμασμός μπερδεύεται με την καλοσύνη
και όταν κοιτάζεις βαθιά στη ρίζα των ματιών
του ανθρώπου που <λες ότι> αγαπάς
στο μέτωπό σου σχηματίζεται ένα ερωτηματικό.
| Τίτλος βιβλίου: | Μύθοι για το τέλος του κόσμου |
|---|
| Εκδότης: | Κέδρος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Παναγιώτου Ευτυχία (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600453768 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2023 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ποίηση |
|---|
Διαμαντοπούλου, Αναστασία Δ.
Η Ανασταστασία Διαμ. Διαμαντοπούλου γεννήθηκε στην Ερμούπολη Σύρου το 1937. Το 1958 της απονεμήθηκε το Δίπλωμα Σκοπευτρίας Στρατιωτικών Αγώνων. Το 1959 έλαβε το Πτυχίο της Αρχιτεκτονικής Σχολής Ε. Μ. Πολυτεχνείου και το Βραβείο Χ. Χρυσοβέργη. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της στο Ε.Μ.Π. διατήρησε υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. Υπηρέτησε αρχιτέκτων επί συμβάσει της Διευθύνσεως Γεωργικής Εκπαιδεύσεως του Υπουργείου Γεωργίας (1961-1967). Το 1971 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Μηχανικός Ε.Μ. Πολυτεχνείου. Υπηρέτησε βοηθός και επιμελήτρια των Εδρών Κτιριολογίας και Τεχνικών Υλικών Ε.Μ.Π. (1960-61 και 1967-1980), με εντολή διδασκαλίας τα τελευταία χρόνια. Από το 1960 ασχολείται με τη μελέτη και την επίβλεψη κατασκευής έργων. Από το 1971 έχει συντάξει και δημοσιεύσει πλήθος Επιστημονικών μελετών για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τη λαϊκή τέχνη της Χώρας μας, για τη μορφολογία των μαρμαροκατασκευών, για την τεχνολογία και τις εφαρμογές του μαρμάρου και για άλλα θέματα. Από το 1979 συμμετέχει σε Επιστημονικές Επιτροπές του Τ.Ε. Ελλάδας και του ΕΛ. Ο. Τ. Ήταν επιστημονικός συνεγάτης και έχει συντάξει κείμενα του ντοκιμαντέρ 3 ημιώρων με τίτλο "Το Ελληνικό Μάρμαρο" (Ελληνική τηλεόραση, 1987). Έχει εισηγηθεί επανειλημμένα σε Συνέδρια. Έχει διδάξει θέματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και τεχνικών υλικών. Το 1995 ανακηρύχθηκε επίτιμη δημότισσα Αμπελακίων. Καθηγήτρια Σ.Τ.Μ.Α. (1998).
