Συντροφικά μαχαιρώματα
Όταν έγινε η Μεταπολίτευση, η Αριστερά βρέθηκε διασπασμένη, με διαφορετικές «γραμμές πλεύσης». Στον κομμουνιστικό χώρο οι διαφωνίες είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται από πολύ νωρίς, αλλά η μεγάλη κοινωνική έκρηξη του γαλλικού Μάη του 1968 έφερε και πάλι στην επικαιρότητα την προοπτική της σοσιαλιστικής επανάστασης στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, ενώ η «Άνοιξη της Πράγας» την ίδια χρονιά μια ανάλογη προοπτική στις ανατολικές. Η στρατιωτική επέμβαση της Μόσχας απέδειξε για άλλη μια φορά σε ποιο βαθμό το καθεστώς που οικοδόμησε ο Στάλιν και που εδραίωσαν οι διάδοχοί του είναι ασυμβίβαστο με τον δημοκρατικό σοσιαλισμό, δηλαδή με τον πραγματικό σοσιαλισμό. Έτσι το ΚΚΕ βρέθηκε βαθιά διχασμένο και χωρίσθηκε σε δυο κομμάτια αλληλομισούμενα. Όμως υπήρχε και η ΕΔA, το κόμμα το οποίο δημιούργησε ο Γιάννης Πασαλίδης, που από το 1951 μέχρι το 1967 υπήρξε η πρωτοπορία όλης της Αριστεράς και κατόρθωσε, μέσα σε κλίμα διώξεων και καταπίεσης, το 1958 να αναδειχθεί σε αξιωματική αντιπολίτευση. Η ΕΔΑ στέγαζε όλες τις τάσεις αυτού του ιδεολογικού χώρου. Όταν ήρθε όμως η Μεταπολίτευση, τα δύο κομμουνιστικά κόμματα –για διαφορετικούς λόγους– έκαναν τα πάντα για να τη διαλύσουν ή να την απορροφήσουν. Υπήρξαν προσπάθειες συνεργασίας –σε κάποιες φάσεις– όλων των πλευρών, αλλά κατέληγαν σε οξείες αντιπαραθέσεις. Αυτά τα «συντροφικά μαχαιρώματα» καταγράφονται στο ανά χείρας βιβλίο. Η εργασία μπορεί να μην είναι πλήρης. Είναι όμως ένα πρώτο ιστορικό σχεδίασμα συνολικά της διάσπασης και της άγριας ιδεολογικής «κονταρομαχίας» που εκδηλώθηκαν στην αρένα της Αριστεράς.
| Τίτλος βιβλίου: | Συντροφικά μαχαιρώματα |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | ΕΔΑ – ΚΚΕ εσωτερικού – ΚΚΕ. Από το 1968 στη Μεταπολίτευση |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Λεονταρίτης Γεώργιος Α. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600371871 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2023 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |
|---|
Duras, Marguerite, 1914-1996
Η Marguerite Duras (ψευδώνυμο της Marguerite Donnadieu) γεννήθηκε το 1914 στο Gia-Dinh, κοντά στη Σαϊγκόν. Οι γονείς της, εκπαιδευτικοί είχαν εγκαταλείψει τη Γαλλία για να εγκατασταθούν στην Ινδοκίνα, γαλλική τότε αποικία. Ο πατέρας της πέθανε πολύ νέος, αφήνοντας με τρία παιδιά τη μητέρα της που δέχεται να δουλέψει σε μικρά χωριά στην τροπική ενδοχώρα για να τα μεγαλώσει. Μια κτηματική επένδυση στην Καμπότζη αποδείχτηκε επίσης άχρηστη για την οικογένεια, καθότι μη καλλιεργήσιμη. Αυτά τα παιδικά και εφηβικά χρόνια θα περιγράψει αργότερα η Ντυράς στο "Un barrage contre le Pacifique" και στο "L'Amant". Η Μαργκερίτ τελειώνει τις σπουδές σε γαλλικό λύκειο, σε πανσιόν στη Σαϊγκόν και έρχεται στη Γαλλία, όπου εγκαθίσταται στο Παρίσι και αρχίζει πανεπιστημιακές σπουδές στη νομική, στα μαθηματικά και στις πολιτικές επιστήμες. Το πρώτο της μυθιστόρημα, "Les Impudents" δημοσιεύεται το 1943. Από τότε χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Ντυράς, θεωρώντας ότι "ένας συγγραφέας δεν μπορεί να γράφει με το όνομα του πατέρα του". Παντρεύεται το 1939 τον Robert Antelme, και το 1942 θα γνωρίσει τον Dyonis Mascolo από τον οποίο θα αποκτήσει ένα γιο, τον Jean. Γράφει το 1950 το "Un barrage contre le Pacifique" και συχνάζει στους λογοτεχνικούς παρισινούς κύκλους. Έκτοτε, η συγγραφή δεν θα την εγκαταλείψει ποτέ. Εκδίδονται τα έργα της "Le Marin de Gibraltar" (1952), "Les Petits Chevaux de Tarquinia" (1953), "Des journees entieres dans les arbres" (1954), "Le Square" (1955). Ωστόσο, θα επιβληθεί ως μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της σύγχρονης γαλλικής λογοτεχνίας με το "Moderato Cantabile" (1958), το σενάριο για την ταινία που γύρισε ο Αλαίν Ρεναί το 1959, "Hiroshima, mon amour" και το "Dix heures et demie du soir en ete" (1960).
Με το "Le Ravissement de Lol. V. Stein" (1964) εγκαινιάζεται ένας μυθιστορηματικός κύκλος που στοιχειώνει το πρόσωπο της ηρωίδας Αν-Μαρί Στάινερ, που βρίσκει την καλύτερη έκφρασή του στον "Vice-Consul" (1965) και στο "India Song" (1974), αφηγήματα που η ίδια θα τα κάνει κινηματογραφικές ταινίες. Ακολουθούν: "L'Amante anglaise" (1967), "Agatha" (1981), "L'Amant" (1984), που τιμήθηκε με το βραβείο Goncourt και υπήρξε η πιο μεγάλη εκδοτική της επιτυχία (έγινε επίσης ταινία από τον Ζαν-Ζακ Αννώ), "L'Amant de la Chine du Nord" (1992), "Yann Andrea Steiner" (1992) όπου κάνει μυθιστορηματικό πρόσωπο τον σύντροφο της ζωής της από το 1980. Η Marguerite Duras πέθανε το 1996 σε ηλικία 81 ετών. Εκτός από το πεζογραφικό της έργο, άφησε πίσω της τα θεατρικά "Les Viaducs de Seine-et-Oise" (1960), "Le Square" (1962), "Les Eaux et Forets", "La Musica" (1965) "Savannah Bay" (1982), σενάρια για τον κινηματογράφο (μεταξύ των οποίων το διάσημο πλέον "Χιροσίμα, αγάπη μου" που κέρδισε υποψηφιότητα για Όσκαρ σεναρίου) και ασχολήθηκε με την παραγωγή ταινιών. Το 1984 έγραψε το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα "Ο εραστής" και κέρδισε το βραβείο Concourt. Πέθανε στο Παρίσι σε ηλικία 82 ετών.
