Το δωμάτιο των θαυμάτων
Απρόβλεπτο, συνταρακτικό και γεμάτο αγωνία, το στοίχημα μιας μητέρας που προσπαθεί να σώσει τον γιο της πραγματοποιώντας τα όνειρά του.
Ο Λουί είναι δώδεκα ετών. Ένα πρωί, τη στιγμή που θέλει να εκμυστηρευτεί στη μητέρα του, τη Θέλμα, ότι είναι για πρώτη φορά ερωτευμένος, καταλαβαίνει ότι εκείνη έχει το μυαλό της αλλού. Η δουλειά της την απασχολεί σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα. Έτσι λοιπόν φεύγει, θυμωμένος και απογοητευμένος, με το σκέιτ του, περνάει τον δρόμο με φόρα… και μεταφέρεται στο νοσοκομείο σε σοβαρή κατάσταση.
Η Θέλμα, μια μέρα που επιστρέφει απελπισμένη στο σπίτι, βρίσκει ένα τετράδιο κάτω από το στρώμα του γιου της, όπου έχει καταγράψει όλα τα «θαύματα», όλες τις εμπειρίες που θα ήθελε να ζήσει στη ζωή του. Και τότε παίρνει την απόφαση να τα πραγματοποιήσει η ίδια. Αν ο Λουί ακούσει τις περιπέτειές της, θα καταλάβει πόσο όμορφη είναι η ζωή και ίσως αυτό τον βοηθήσει να επανέλθει. Όμως δεν είναι και τόσο εύκολο να ζήσεις τα όνειρα ενός εφήβου, όταν είσαι σχεδόν σαράντα…
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΤΟ 2023 ΜΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ.
| Τίτλος βιβλίου: | Το δωμάτιο των θαυμάτων |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | La chambre des merveilles |
|---|
| Εκδότης: | Μίνωας |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Sandrel Julien (Συγγραφέας)
Κάββαλου Στέργια (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9786180228434 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Με αφορμή ένα βιβλίο | Σελίδες: | 240 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2024 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |
|---|
Κωσταβάρας, Θανάσης Κ.
Θανάσης Κωσταβάρας (1927 - 2007). Ο ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς Θανάσης Κωσταβάρας γεννήθηκε στην Ανακασιά του Βόλου, όπου πέρασε τα παιδικά και μαθητικά χρόνια. Σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων, ως Επονίτης, προσχωρεί στον ΕΛΑΣ. Το 1944 τραυματίζεται σε μάχη με τους Γερμανούς. Με το τέλος του πολέμου έρχεται στην Αθήνα και γράφεται στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1946. Το Νοέμβριο του 1948 εκτοπίζεται στη Μακρόνησο, όπου παρέμεινε τέσσερα χρόνια. Με την απόλυσή του ολοκληρώνει τις σπουδές του και ξεκινά να εργάζεται ως οδοντίατρος. Στο χώρο της λογοτεχνίας παρουσιάστηκε το 1956 με την έκδοση της ποιητικής συλλογής "Αναζήτηση". Έγραψε συνολικά είκοσι ποιητικές συλλογές ("Αναβίωση", 1957, "Έξοδος", 1957, "Κοντσέρτο για κυκλάμινα και ορχήστρα ωρών", 1958, "Ρωμαίικη σουίτα", 1959, "Ο γυρισμός", 1963, "Κατάθεση", 1965, "Συμπληρώματα", 1970, "Ο μουγγός τραγουδιστής", "Ιστορήματα", 1985, "Τα ερωτικά", "Ο φόβος του ακροβάτη", 1989, "Κήποι στον παράδεισο", 1990, "Στο βάθος του χρώματος", 1993, "Το ημερολόγιο της αυριανής εξορίας", 1995, "Η μακρινή άγνωστη χώρα", 1999, "Οι μεταμορφώσεις των κήπων", 2003, μεταξύ άλλων), με τελευταία την εκτός εμπορίου αφιερωμένη στην απώλεια της γυναίκας του, δοκιμιογράφου Αγγελικής Κωσταβάρα, με την οποία είχε αποκτήσει έναν γιο. Έγραψε επίσης δοκίμια, διηγήματα (τις συλλογές "Το ρήγμα", 1966 και "Ο λάκκος", 1972), θεατρικά έργα ("Το Φαγκότο ή Το τραγικό τέλος του Νικηφόρου Φωκά" και "Η ηρωική ζωή του Π. Ν. Πάστη"), που ανέβηκαν από τη "Δωδεκάτη Αυλαία" (1960) και το "Θέατρο Τέχνης" την περίοδο 1977-78, ενώ "Τα ιερά και τα όσια" παρουσιάστηκαν το Νοέμβριο του 1983 από την ΕΤ1. Ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Μανδραγόρας". Αφιερώματα για το έργο του έγιναν από τα περιοδικά "Ελί-τροχος", (τχ. 3, 2001), "Μανδραγόρας", (τχ. 25, Ιούλιος 2001), "Θέματα Λογοτεχνίας", κ. ά. Έργα του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, πολωνικά και γερμανικά. Πέθανε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου 2007. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Θανάση Κωσταβάρα βλ. Αργυρίου Αλεξ., "Θανάσης Κωσταβάρας", στο "Η πρώτη μεταπολεμική γενιά", Αθήνα: Σοκόλης, 1982 (στη σειρά "Η Ελληνική ποίηση. Ανθολογία - Γραμματολογία") και Κοτσέτσου Λούλα, "Κωσταβάρας Θανάσης", στη "Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", τ. 9, Αθήνα: Χάρη Πάτση, χ.χ.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ. και poeticanet.com)
