Αλίφειρα

Στην Αλίφειρα, μια ερειπωμένη πολίχνη της δυτικής Αρκαδίας, μια μυστηριώδης δύναμη έχει καθηλώσει τους ελάχιστους κατοίκους. Η άφιξη δύο επισκεπτών, ενός νεαρού αρχαιολόγου και μας εκκεντρικής και άδηλων προθέσεων νεαρής, εκλαμβάνεται ως κοσμοϊστορικό γεγονός. Η πραγματικότητα παραμερίζεται. Ανοίγουν οι κρουνοί της φαντασίας, των φαντασιώσεων και του ονείρου, που αποτελούν τα υλικά με τα οποία θα αναγερθεί πάνω στην άμμο το νέο μεγαλοπρεπές κτίσμα της Αλίφειρας.
_______
Η «Αλίφειρα» είναι ένα πλάσμα της μνήμης, μια αναφορά σε μια δεκαετία περασμένη, μακρινή. Σε μια πραγματικότητα που έχει αλλάξει. Αυτή είναι η μία όψη, η νεορεαλιστική, που επιστρέφει μέσα από ένα θεατρικό παιχνίδι ειρωνικό. Αλλά υπάρχει και η άλλη όψη, η αλληγορική, η βαθιά υπαρξιακή, που βάζει τον αναγνώστη ενώπιον ενός δύσκολου διλήμματος: η φαντασίωση, οι αντιθέσεις και η αμφιθυμία ανήκουν πράγματι στο παρελθόν ή η «Αλίφειρα» είναι ο εφιάλτης της ιστορίας που επαναλαμβάνεται χωρίς τέλος;
Χ. Γ. Λάζος
Τίτλος βιβλίου: | Αλίφειρα | ||
---|---|---|---|
Εκδότης: | Σοκόλη | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Στάικος, Ανδρέας (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789606370984 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Σειρά εκδότη: | Ελληνικό Θέατρο | Σελίδες: | 88 |
Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2024 | Διαστάσεις: | 19x15 |
Σημείωση: | Επίμετρο: Χ. Γ. Λάζος | ||
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Θέατρο |
Στάικος, Ανδρέας
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και θέατρο στο Conservatoire National d'Art Dramatique στο Παρίσι. Έζησε στο Παρίσι από το 1967 έως το 1981. Έγραψε κυρίως θεατρικά έργα, τα οποία παρουσιάστηκαν σε κρατικές και ιδιωτικές σκηνές, στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Ελλάδας. Συνήθως γράφει θέατρο με τη σύμπραξη ομάδος ηθοποιών, κατά τη διάρκεια των δοκιμών. Εξαιτίας αυτής της ιδιομορφίας σκηνοθετεί ο ίδιος τα περισσότερα έργα του, τουλάχιστον στην πρώτη παρουσίασή τους. Έχει γράψει δύο πεζογραφήματα, από τα οποία "Οι επικίνδυνες μαγειρικές" μεταφράστηκε σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες, καθώς και στα ιαπωνικά. Έχει διδάξει στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Παντείου Πανεπιστημίου και στο Τμήμα Θεάτρου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει μεταφράσει έργα των Pierre-Ambroise Choderlos de Laclos, Marivaux, Alfred de Musset, Eugene Labiche, Moliere, κ.ά.
- Ερμιόνη (2022)
- Τα άτακτα κορίτσια (2017)
- Κλυταιμνήστρα; (2016)
- Βηθσαβέ (2012)
- Άλκηστις και όνειρα γλυκά (2012)
- Αναγνώσεις 2011 (2011)
- Ναπολεοντία (2007)
- Θεατρικό αναλόγιο 2007 (2007)
- Καπνοκράτωρ (2005)
- Ακόλαστες εσπερίδες (2003)
- Επικίνδυνες μαγειρικές (2002)
- Αισχροτάτη Εριέττα (2002)
- Φτερά στρουθοκαμήλου (2001)
- Η αυλαία πέφτει (1999)
- Το μικρό δαχτυλάκι της Ολυμπιάδος (1992)
- 1843. Καρακορούμ (1991)