Destroy Athens
1η Μπιενάλε της Αθήνας 2007
Εκδότης:
Futura
Έτος:
2007
ISBN:
9789606654589
Σελίδες:
199
Εξώφυλλο:
Μαλακό
Εξαντλημένο από τον εκδότη
Destroy Athens
Πολλοί διαπιστώνουν την έκλειψη των αφηγήσεων. Ο λόγος που δίνεται συνήθως έχει να κάνει με την εποχή, μια "σχετικιστική" ή "διαχειριστική" εποχή, όπου οι μεγάλες αφηγήσεις θα φάνταζαν είτε κοινότοπες είτε ψευδείς είτε -το χειρότερο- παρωχημένες. Και είναι γεγονός ότι ως επί το πλείστον τα πεδία του δημόσιου λόγου -η πολιτική, η επιστήμη, η φιλοσοφία- μοιάζουν να τις αποποιούνται. Ζούμε σε έναν κόσμο όπου, κατά τα φαινόμενα, τα μεγάλα, τα σκοτεινά, τα νεφελώδη ζητήματα της ύπαρξης αποτελούν πλέον σε ολοένα αυξανόμενο βαθμό θεωρητικά αντικείμενα.
Με αυτή την έννοια, η σύγχρονη τέχνη είναι ένα προνομιακό πεδίο. Μολονότι συχνά φαίνεται ότι έχει περάσει αρκετό χρόνο να διεκδικεί τις δυνατότητες άλλων κλάδων, η τέχνη εξακολουθεί -στις σπουδαιότερες τουλάχιστον εκφάνσεις της- να διατηρεί τούτο το προνόμιο: μιλάει για όλα εκείνα τα οποία κανένας άλλος δεν μπορεί να αγγίξει, με τρόπο τον οποίο κανένας δεν μπορεί να φανταστεί προτού βρεθεί απέναντί της. Οι μεγάλες αφηγήσεις, περισσότερο ίσως από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη εποχή, ανήκουν στην τέχνη.
Δεν πρόκειται βέβαια για ένα προνόμιο αυτονόητο ή προφανές. Ακόμη και όταν ένα έργο τέχνης το κατακτά, απαιτείται κάτι τουλάχιστον ακόμη για να αποκτήσει το έργο το νόημά του. Αυτό είναι η δέσμευση του θεατή, η πιθανότητα ένταξής του στην αφήγηση, με τρόπο που ο μονόλογος του έργου να γίνει μονόλογος του θεατή, σαν διπλή απαγγελία.
Αποτελεί πρόκληση το να εντάξει κανείς τέτοιες αφηγήσεις σε μια ευρύτερη αφήγηση. Από μερικές απόψεις, πρόκειται για ύβρη. Και δεν θα ήταν δύσκολο να βρεθεί κανείς αντιμέτωπος με πολλούς που θα θεωρούσαν κάτι τέτοιο ανεπίτρεπτο από ηθική άποψη. Συγκεκριμένα, μάλιστα, οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση αυτή πιθανώς δεν είναι αυτοί που θα περίμενε κανείς να δει- όλους μαζί τουλάχιστον. Πολλοί είναι σίγουρα τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους ως προς τους στόχους και τους τρόπους τους, ώστε είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς εκ των προτέρων πώς εντάσσονται στην ίδια αφήγηση.
Προτείνουμε όμως ότι η αφήγηση είναι ακριβώς ο τρόπος εκφοράς με τον οποίον εξασφαλίζονται τα εξής: Κάθε καλλιτεχνικό έργο είναι από μόνο του ένα σύμπλεγμα πολυεπίπεδων αναγνώσεων το οποίο μας επιτρέπει να χαθούμε στο χάσμα που ανοίγεται μπροστά μας και να αναγνωρίσουμε σε αυτό ποικιλοτρόπως τον εαυτό μας. Ταυτόχρονα εξακολουθεί να υπάρχει ένα βασικό νήμα, το οποίο ακολουθούμε, μια ευρεία ανάγνωση που μας οδηγεί βήμα προς βήμα στην πορεία της ιστορίας και συνεπώς σε μια συγκεκριμένη δέσμευση προς τα έργα, σε μια βαθιά ταύτιση με αυτά.
Η έκθεση "Destroy Athens" ("Καταστρέψτε την Αθήνα") αφηγείται λοιπόν μια ιστορία. [...]
Αν υπάρχει κάτι που η έκθεση "Destroy Athens" δεν είναι, τότε δεν είναι μια επισκόπηση. Δεν στοχεύει να αποτελέσει βαρόμετρο της καλλιτεχνικής παραγωγής αυτήν τη στιγμή ούτε να διδάξει κανέναν τι είναι το σημαντικό σήμερα στη σύγχρονη τέχνη ή στη γεωπολιτική συγκυρία. Δεν θέλει καν να εκφράσει μια άποψη για το τι είναι σημαντικό, καίριο, παρεμβατικό ή νέο, δεν θέλει να επιχειρηματολογήσει υπέρ μιας πρακτικής ή κατά μιας άλλης, δεν θέλει να προβλέψει πού πηγαίνουν τα πράγματα τώρα ή πού θα βρίσκονται αύριο.
Είναι μια ιστορία. Ως ιστορία, ελπίζουμε ότι έχει νόημα ανάμεσα στη στιγμή όπου αρχίζει και στη στιγμή όπου τελειώνει.
(από την εισαγωγή των επιμελητών της έκθεσης: Ξένιας Καλπακτσόγλου, Poka-Yio και Αυγουστίνου Ζενάκου)
Πολλοί διαπιστώνουν την έκλειψη των αφηγήσεων. Ο λόγος που δίνεται συνήθως έχει να κάνει με την εποχή, μια "σχετικιστική" ή "διαχειριστική" εποχή, όπου οι μεγάλες αφηγήσεις θα φάνταζαν είτε κοινότοπες είτε ψευδείς είτε -το χειρότερο- παρωχημένες. Και είναι γεγονός ότι ως επί το πλείστον τα πεδία του δημόσιου λόγου -η πολιτική, η επιστήμη, η φιλοσοφία- μοιάζουν να τις αποποιούνται. Ζούμε σε έναν κόσμο όπου, κατά τα φαινόμενα, τα μεγάλα, τα σκοτεινά, τα νεφελώδη ζητήματα της ύπαρξης αποτελούν πλέον σε ολοένα αυξανόμενο βαθμό θεωρητικά αντικείμενα.
Με αυτή την έννοια, η σύγχρονη τέχνη είναι ένα προνομιακό πεδίο. Μολονότι συχνά φαίνεται ότι έχει περάσει αρκετό χρόνο να διεκδικεί τις δυνατότητες άλλων κλάδων, η τέχνη εξακολουθεί -στις σπουδαιότερες τουλάχιστον εκφάνσεις της- να διατηρεί τούτο το προνόμιο: μιλάει για όλα εκείνα τα οποία κανένας άλλος δεν μπορεί να αγγίξει, με τρόπο τον οποίο κανένας δεν μπορεί να φανταστεί προτού βρεθεί απέναντί της. Οι μεγάλες αφηγήσεις, περισσότερο ίσως από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη εποχή, ανήκουν στην τέχνη.
Δεν πρόκειται βέβαια για ένα προνόμιο αυτονόητο ή προφανές. Ακόμη και όταν ένα έργο τέχνης το κατακτά, απαιτείται κάτι τουλάχιστον ακόμη για να αποκτήσει το έργο το νόημά του. Αυτό είναι η δέσμευση του θεατή, η πιθανότητα ένταξής του στην αφήγηση, με τρόπο που ο μονόλογος του έργου να γίνει μονόλογος του θεατή, σαν διπλή απαγγελία.
Αποτελεί πρόκληση το να εντάξει κανείς τέτοιες αφηγήσεις σε μια ευρύτερη αφήγηση. Από μερικές απόψεις, πρόκειται για ύβρη. Και δεν θα ήταν δύσκολο να βρεθεί κανείς αντιμέτωπος με πολλούς που θα θεωρούσαν κάτι τέτοιο ανεπίτρεπτο από ηθική άποψη. Συγκεκριμένα, μάλιστα, οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση αυτή πιθανώς δεν είναι αυτοί που θα περίμενε κανείς να δει- όλους μαζί τουλάχιστον. Πολλοί είναι σίγουρα τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους ως προς τους στόχους και τους τρόπους τους, ώστε είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς εκ των προτέρων πώς εντάσσονται στην ίδια αφήγηση.
Προτείνουμε όμως ότι η αφήγηση είναι ακριβώς ο τρόπος εκφοράς με τον οποίον εξασφαλίζονται τα εξής: Κάθε καλλιτεχνικό έργο είναι από μόνο του ένα σύμπλεγμα πολυεπίπεδων αναγνώσεων το οποίο μας επιτρέπει να χαθούμε στο χάσμα που ανοίγεται μπροστά μας και να αναγνωρίσουμε σε αυτό ποικιλοτρόπως τον εαυτό μας. Ταυτόχρονα εξακολουθεί να υπάρχει ένα βασικό νήμα, το οποίο ακολουθούμε, μια ευρεία ανάγνωση που μας οδηγεί βήμα προς βήμα στην πορεία της ιστορίας και συνεπώς σε μια συγκεκριμένη δέσμευση προς τα έργα, σε μια βαθιά ταύτιση με αυτά.
Η έκθεση "Destroy Athens" ("Καταστρέψτε την Αθήνα") αφηγείται λοιπόν μια ιστορία. [...]
Αν υπάρχει κάτι που η έκθεση "Destroy Athens" δεν είναι, τότε δεν είναι μια επισκόπηση. Δεν στοχεύει να αποτελέσει βαρόμετρο της καλλιτεχνικής παραγωγής αυτήν τη στιγμή ούτε να διδάξει κανέναν τι είναι το σημαντικό σήμερα στη σύγχρονη τέχνη ή στη γεωπολιτική συγκυρία. Δεν θέλει καν να εκφράσει μια άποψη για το τι είναι σημαντικό, καίριο, παρεμβατικό ή νέο, δεν θέλει να επιχειρηματολογήσει υπέρ μιας πρακτικής ή κατά μιας άλλης, δεν θέλει να προβλέψει πού πηγαίνουν τα πράγματα τώρα ή πού θα βρίσκονται αύριο.
Είναι μια ιστορία. Ως ιστορία, ελπίζουμε ότι έχει νόημα ανάμεσα στη στιγμή όπου αρχίζει και στη στιγμή όπου τελειώνει.
(από την εισαγωγή των επιμελητών της έκθεσης: Ξένιας Καλπακτσόγλου, Poka-Yio και Αυγουστίνου Ζενάκου)
| Τίτλος βιβλίου: | Destroy Athens | ||
|---|---|---|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | 1η Μπιενάλε της Αθήνας 2007 | ||
| Εκδότης: | Futura | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας) Μαρίνος, Χριστόφορος (Συγγραφέας) Μάνθου, Κωστάντια (Συγγραφέας) Λεδάκη, Ευαγγελία (Συγγραφέας) Demos, T. J. (Συγγραφέας) Γιαννοπούλου, Πατρίτσια (Συγγραφέας) Γεωργακοπούλου, Νεφέλη (Συγγραφέας) Αργυροπούλου, Νάντια (Συγγραφέας) Ανδριωτάκης, Μανώλης (Συγγραφέας) Ποντικάκη, Ελεάννα (Συγγραφέας) Salmon, Richard (Συγγραφέας) Σεβαστή, Δέσποινα (Συγγραφέας) Βαΐτσου, Χλόη (Συγγραφέας) Σαμαράς, Κωνσταντίνος (Συγγραφέας) Ανδρεαδάκης, Ορέστης (Συγγραφέας) Mulholland, Neil (Συγγραφέας) Morton, Tom (Συγγραφέας) Χατζηδάκη, Όλγα (Συγγραφέας) Τραμπούλης, Θεόφιλος Ξ. (Συγγραφέας) Σταθόπουλος, Θάνος (Συγγραφέας) Χάνιος, Χρήστος (Μεταφραστής) Τραμπούλης, Θεόφιλος Ξ. (Επιμελητής) Ζενάκος, Αυγουστίνος (Επιμελητής) Poka-Yio (Επιμελητής) Καλπακτσόγλου, Ξένια (Επιμελητής) | ||
| ISBN: | 9789606654589 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
| Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2007 | Διαστάσεις: | 23x15 |
| Σημείωση: | Κατάλογος της έκθεσης "Destroy Athens" που πραγματοποιείται στην Αθήνα από τις 10 Σεπτεμβρίου έως τις 18 Νοεμβρίου 2007. Copyright: Athens Biennial, Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία. Χαιρετισμοί: Γ. Βουλγαράκης, Ν. Κακλαμάνης, Φ. Ιγνατίου, Pierre de Weck. Κύριος χορηγός: Deutsche Bank. | ||
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Ιστορία της Τέχνης | ||
- Βαΐτσου, Χλόη |
- Σαμαράς, Κωνσταντίνος |
- Ανδρεαδάκης, Ορέστης |
- Mulholland, Neil |
- Morton, Tom |
- Χατζηδάκη, Όλγα |
- Τραμπούλης, Θεόφιλος Ξ. |
- Σταθόπουλος, Θάνος |
- Σεβαστή, Δέσποινα |
- Salmon, Richard |
- Ποντικάκη, Ελεάννα |
- Μαρίνος, Χριστόφορος |
- Μάνθου, Κωστάντια |
- Λεδάκη, Ευαγγελία |
- Demos, T. J. |
- Γιαννοπούλου, Πατρίτσια |
- Γεωργακοπούλου, Νεφέλη |
- Αργυροπούλου, Νάντια |
- Ανδριωτάκης, Μανώλης
Δεν βρέθηκαν στοιχεία για τον συγγραφέα
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
