Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας
Αν και ο Παρθένης αναδεικνύεται ο κορυφαίος Έλληνας ζωγράφος στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας (1906-1994) κυριαρχεί στο δεύτερο μισό και μάλιστα υπερβαίνει τον Παρθένη κατά το ότι έγινε σχετικά γρήγορα γνωστός και στον διεθνή καλλιτεχνικό χώρο.
Ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας μελέτησε από νωρίς τις αναζητήσεις της σύγχρονης με αυτόν τέχνης. Το έργο του, σε όλα τα στάδια της μακράς του δημιουργικής πορείας, δέχτηκε επιρροές απ' όλες τις περιοχές των συγχρόνων του εικαστικών ρευμάτων και ιδίως από τον συνθετικό κυβισμό. Ωστόσο, η ψύχραιμη μελέτη της δουλειάς του δείχνει ότι ο ζωγράφος είχε ανέκαθεν, κιόλας από τα νεανικά του χρόνια, μια σαφή επιδίωξη, ένα "όραμα" που δεν ήταν στενά εικαστικό.
Ο Γκίκας, μαθητής του Παρθένη και του Πικιώνη, φίλος του Ελύτη και του Χατζιδάκι, εμπνέεται κυρίως από το ελληνικό φως, από την ελληνική αρχιτεκτονική, από την ελληνική γη. Μετέχει ενεργά στον διάλογο που ανέπτυξε η λεγόμενη "Γενιά του Τριάντα" γύρω από την ελληνικότητα και τη σχέση μοντερνισμού και παράδοσης. Με κυρίαρχα πλαστικά στοιχεία τη γεωμετρικότητα των κτιστών και γήινων όγκων, την ευέλικτη "καλλιγραφία" του της χλωρίδας, τη "φλεγόμενη" σκιαγράφησή του της ανθρώπινης μορφής και, δίχως ποτέ να οδηγηθεί στην απόλυτη αφαίρεση, ο ζωγράφος αποτύπωσε μια ιδιόμορφη πλευρά της ελληνικότητας, δωρική στο ύφος, στιβαρή στη σχεδίαση, συγκρατημένη στο εύκολο συναίσθημα.
Ανήσυχο πνεύμα, ασχολήθηκε με τη γλυπτική, το ανάγλυφο, την αρχιτεκτονική και την πολεοδομία. Έγραψε αρκετά βιβλία, αλλά και μετάφρασε τους αγαπημένους του Λιούις Κάρολ και Έντουαρντ Λιρ. Υπήρξε από τους συνιδρυτές του πρωτοπόρου περιοδικού τέχνης και λόγου "Το Τρίτο Μάτι" όπου και εξέθεσε για πρώτη φορά τις αισθητικές του θεωρίες. Ως καθηγητής στη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου Αθηνών, αποτέλεσε πόλο έμπνευσης για τους μαθητές του.
Ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας απέφυγε τον εύκολο φορμαλισμό αλλά και τον εξίσου εύκολο λαϊκισμό, την περιγραφικότητα που δεν έχει κοινωνικό, με την ουσιαστική έννοια του όρου, αντίκρισμα. Το προσωπικό του ιδίωμα, ένα ελληνικό ύφος απογυμνωμένο από πλαστικά ιδεολογήματα, αποδεικνύεται αρραγές στην πορεία του χρόνου.
Άρης Μαραγκόπουλος
| Τίτλος βιβλίου: | Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας | ||
|---|---|---|---|
| Εκδότης: | Ελληνικά Γράμματα | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Χατζηκυριάκος - Γκίκας, Νίκος, 1906-1994 (Συγγραφέας) Αχειμάστου - Ποταμιάνου, Μυρτάλη (Συγγραφέας) Φραγκούλη, Ρούλα (Επιμελητής) Μαραγκόπουλος, Άρης (Υπεύθυνος Σειράς) Χατζηκυριάκος - Γκίκας, Νίκος, 1906-1994 (Ζωγράφος) | ||
| ISBN: | 9789604427062 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
| Σειρά εκδότη: | Τα Νέα· Πινακοθήκη του Νέου Ελληνισμού | Σελίδες: | 142 |
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2006 | Διαστάσεις: | 28x21 |
| Ηλικίες: | Σειρά βιβλίων: | Τα Νέα· Πινακοθήκη του Νέου Ελληνισμού | |
| Σημείωση: | Copyright για τις εικόνες και τα κείμενα: εκδόσεις "Μέλισσα". Πρόλογος: Άρης Μαραγκόπουλος. Χορηγός: Εθνική Τράπεζα. Ημερομηνία 1ης κυκλοφορίας: 10.11.2006. | ||
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Ζωγραφική - Γλυπτική - Χαρακτική - Γραφικές Τέχνες | ||
Χατζηκυριάκος - Γκίκας, Νίκος, 1906-1994
Ο Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας (Αθήνα 1906 - 1994) γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Φεβρουαρίου του 1906. Από μικρός έδειξε ιδιαίτερη κλίση στο σχέδιο και έτσι, μαθητής ακόμα, πήρε μαθήματα ζωγραφικής από τον Κωνσταντίνο Παρθένη.
Το 1922 πήγε στο Παρίσι, όπου παράλληλα με τις σπουδές του στη γαλλική φιλολογία και την αισθητική στη Σορβόνη, παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής και χαρακτικής στην Academie Ranson, με δασκάλους τον Bissiere και τον Δ. Γαλάνη. Το 1934, καταξιωμένος ήδη καλλιτέχνης, εγκατέλειψε το Παρίσι και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Στα 1935 - 1937 συνεργάστηκε με τον αρχιτέκτονα Πικιώνη, τον ποιητή Παπατζώνη και το σκηνοθέτη Καραντινό στην έκδοση του περιοδικού Το Τρίτο Μάτι. Το 1941 εξελέγη καθηγητής στην έδρα του Σχεδίου της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, όπου και δίδαξε έως το 1958. Το 1973 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, το 1979 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1986 εξελέγη μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου.
Ο Χατζηκυριάκος - Γκίκας εκτός από τη ζωγραφική ασχολήθηκε ακόμη με τη γλυπτική, τη χαρακτική, την εικονογράφηση βιβλίων, με τη σκηνογραφία, ενώ έδωσε πολλές διαλέξεις και δημοσίευσε μελέτες και άρθρα για την αρχιτεκτονική και την αισθητική, καθώς και δοκίμια για την ελληνική τέχνη.
- Λόγος για την Ύδρα (2008)
- Το χαλί όπου παίζαμε ήτανε κόκκινο (2005)
- Προσφορά στον Άγγελο Τερζάκη (2000)
- Τιμή στον Τ. Κ. Παπατσώνη (1999)
- Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας Δάσκαλος ζωγραφικής (1997)
- Γράμματα Δημήτρη Πικιώνη - Ν. Χατζηκυριάκου - Γκίκα (1996)
- Ανίχνευση της ελληνικότητος (1994)
- Dimitris Pikionis 1887-1968 (1994)
- Χρονικό φιλίας (1992)
- Γράμματα στην Τίγκη (1991)
- Ενώπιον άλλων (1990)
- Περιπέτειες της σκέψης (1990)
- Εξ Ανατολών (1989)
- Μελετήματα για τον Ε. Π. Παπανούτσο (1981)
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
