Εθνικό σχολείο;
Η μελέτη αυτή έχει σαν σκοπό της να απαντήσει σ’ ένα κεντρικό ιστορικο-κοινωνιολογικό ερώτημα, το οποίο τίθεται διαρκώς και εναγωνίως στην ελληνική κοινωνία, στην ελληνική πολιτεία και στην εκπαιδευτική της πολιτική, καθ’ όλο τον περασμένο αιώνα μέχρι και σήμερα:
- Το σχολείο είναι δυνατόν να γίνει σχολείο για όλους; Είναι εφικτή η ύπαρξη του εθνικού σχολείου, ενός υπερταξικού σχολείου; Ενός σχολείου που θα φροντίζει όλους τους μαθητές του και θα υπηρετεί το σύνολο της κοινωνίας; Ή θα είναι πάντοτε το σχολείο ταξικό, και θα φροντίζει μόνο το καλό μιας κοινωνικής τάξης, εωσότου, με την επικράτηση της κομμουνιστικής κοινωνίας, μετεξελιχθεί σε αταξικό;
- Μπορεί να χαραχθεί μια υπερκομματική εκπαιδευτική πολιτική, στο πλαίσιο μιας κοινωνίας δυτικού τύπου, με μακροπρόθεσμη προοπτική που να υπηρετεί όλους τους πολίτες, αφενός, και την εθνική πολιτική, αφετέρου;
Η παρούσα έρευνα στράφηκε στο ιστορικό παράδειγμα της πρώτης αποτυχημένης προσπάθειας ένωσης όλων ή, μάλλον, των περισσότερων προοδευτικών διανοουμένων στην Ελλάδα κάτω από έναν εξωκυβερνητικό φορέα, τον εκπαιδευτικό όμιλο, στις αρχές του 20ού αιώνα, μιας προσπάθειας για τη χάραξη μιας κοινής εκπαιδευτικής πολιτικής για τη δημιουργία ενός καλύτερου σχολείου. Με σκοπό την ανάδειξη όλων των πτυχών του θέματος, ερευνήθηκαν όλες οι εκπαιδευτικές-ιδεολογικές θέσεις, οι φορείς και τα πρόσωπα (Αλ. Δελμούζος, Δημ. Γληνός κ.ά.) που τις εξέφρασαν, τα γενικότερα φιλοσοφικά και ιδεολογικά ρεύματα που τις διαμόρφωσαν (ιδεαλισμός, υλισμός), τα οποία κατά την περίοδο αυτή, ιδίως μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, δυνάμωσαν τα πυρά μεταξύ τους και στην ελληνική κοινωνία. Τα επιλεγόμενα κείμενα-τεκμήρια ταξινομήθηκαν και αναλύθηκαν με τη μέθοδο-τεχνική της ποιοτικής ανάλυσης περιεχομένου. Κεντρικός οδηγός μας ήταν η άποψη του Ζ. Ντυμπύ: η αναζήτηση της αλήθειας, με αποδεικτικά στοιχεία και με τη χρήση της φαντασίας του ιστορικού, με την τιθάσευσή της όμως από την ηθική της δουλειάς του.
| Τίτλος βιβλίου: | Εθνικό σχολείο; | ||
|---|---|---|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ιδεολογικές, κοινωνικοπολιτικές και φιλοσοφικές συγκρούσεις στο μεσοπόλεμο | ||
| Εκδότης: | Gutenberg - Γιώργος & Κώστας Δαρδανός | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Ελευθεράκης, Θεόδωρος Γ. (Συγγραφέας) Μπουζάκης, Σήφης (Υπεύθυνος Σειράς) | ||
| ISBN: | 9789600110906 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
| Σειρά εκδότη: | Τεκμήρια - Μελέτες Ιστορίας Νεοελληνικής Εκπαίδευσης | Σελίδες: | 473 |
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούλιος 2006 | Διαστάσεις: | 24x17 |
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θεωρητικές > Παιδαγωγική | ||
Ελευθεράκης, Θεόδωρος Γ.
Ο Θεόδωρος Ελευθεράκης γεννήθηκε στο Ρέθυμνο και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και από το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου. Το 2003 αναγορεύτηκε διδάκτορας του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Είναι εκπαιδευτικός της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και Διευθυντής του 2ου Δωδεκαθέσιου Δημοτικού Σχολείου Ρεθύμνου από το 2003. Επίσης, από το 2003 διδάσκει στο Διδασκαλείο ΔΕ "Μαρία Αμαριώτου" του Παιδαγωγικού Τμήματος ΔΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στους εξής τομείς: Ιδεολογικά-φιλοσοφικά ρεύματα και πολιτικές θεωρίες, κοινωνιολογία, ιστορία και πολιτική της εκπαίδευσης, ειδικότερα: Σύγχρονα ιδεολογικά ρεύματα (εθνικισμός, παγκοσμιοποίηση κ.ά.), κοινωνιολογία και πολιτική της εκπαίδευσης στον 20ό αιώνα, πολιτική κοινωνικοποίηση και σχολείο, ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης και του γλωσσικού ζητήματος, κοινωνικοϊστορική εξέλιξη της αναπηρίας και της ειδικής αγωγής. Επίσης, δραστηριοποιείται σε ερευνητικά προγράμματα σχετικά με την οργάνωση της σχολικής και της μαθητικής κοινότητας, την κυκλοφοριακή αγωγή, τη συμβουλευτική γονέων και την εξ αποστάσεως εκπαίδευση.
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
