A Guide to the Benaki Museum
When I was writing the first short guide to the Benaki Museum, in 1980, I had to make an almost superhuman effort to articulate a vast material into discrete chapters with a comprehensive and coherent line of reasoning. At that time the arrangement of the objects in the Museum was based on the principle of exhibition units by kind, which was, of course, completely contrary to my own views and vision. Today, after the enlargement of the Museum's premises and the radical remodeling of the original building, but above all the reorientation of the Museum's aims and the fundamental change in the spirit of the exhibition unit to another, is much smoother and less contrived. In consequence, the conciseness of the texts and the brevity of the description required for the new guide have demanded far less intellectual expenditure on my part. [...]
Angelos Delivorrias
| Τίτλος βιβλίου: | A Guide to the Benaki Museum |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Οδηγός του Μουσείου Μπενάκη |
|---|
| Εκδότης: | Μουσείο Μπενάκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Δεληβορριάς, Άγγελος, 1937-2018 (Συγγραφέας)
Ντούμα, Αλεξάνδρα (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789608452770 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2000 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Ιστορία |
|---|
Δεληβορριάς, Άγγελος, 1937-2018
Ο Άγγελος Δεληβοριάς γεννήθηκε το 1937 στην Αθήνα. Σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία (1956) στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Ξεκίνησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές το 1964 στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ/Μπραϊσγκάου και το 1965, έπειτα από επιτυχή διαγωνισμό, διορίστηκε στην Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία. Υπηρέτησε αρχικά στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας υπό την καθοδήγηση του Χρήστου και της Σέμνης Καρούζου και αργότερα ως επιμελητής στις Εφορείες Αρχαιοτήτων Αχαΐας και Αρκαδίας-Λακωνίας.
Το 1969, με υποτροφία της Alexander von Humboldt Stiftung, άρχισε τη μελέτη της διδακτορικής του διατριβής στο Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν, την οποία και ολοκλήρωσε το 1972. Κατά το διάστημα 1972-1973 συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και στην Ecole Pratique des Hautes Etudes. Από το 1973 έως και το 2014, για 41 χρόνια, διηύθηνε το Μουσείο Μπενάκη, τη ριζική ανάπλαση του οποίου ανέλαβε και ολοκλήρωσε τον Ιούνιο του 2000. Για την οργάνωση των νέων εκθεσιακών χώρων έτυχε διεθνούς αναγνωρίσεως και τιμήθηκε με το χρυσό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1992 εξελέγη καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 1998 έως το 2003 διετέλεσε διευθυντής προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών στο ίδιο Τμήμα. Το 2005 αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο ως ομότιμος. Άρθρα και εργασίες του έχουν δημοσιευθεί σε πολλές ελληνικές και διεθνείς εκδόσεις.
Έφυγε από τη ζωή στις 24 Απριλίου 2018, σε ηλικία 81 ετών.
