Το ελληνικό δημόσιο δίκαιο
Βασική προϋπόθεση της καλής λειτουργίας του δημοκρατικού, και ιδιαίτερα του κοινοβουλευτικού, πολιτεύματος της χώρας μας είναι η γνώση του δημόσιου δικαίου από όσο το δυνατόν περισσότερους πολίτες. Το δημόσιο δίκαιο περιλαμβάνει τους νομικούς κανόνες που ρυθμίζουν την οργάνωση και τη λειτουργία του Κράτους, τα ατομικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, καθώς και τις σχέσεις των διοικουμένων με τη Δημόσια Διοίκηση και την προστασία τους από ενδεχόμενες παράνομες πράξεις των οργάνων της.
Αυτός είναι ο σκοπός του βιβλίου, στο οποίο περιγράφονται και αναλύονται κατά τρόπο προσιτό στο ευρύ κοινό, δηλαδή και στους αναγνώστες που δεν έχουν νομική παιδεία, οι σημαντικότεροι κανόνες του συνταγματικού δικαίου και του διοικητικού δικαίου που ισχύουν στη χώρα μας. Σε παράρτημα ο αναγνώστης, θα βρει το κείμενο του Συντάγματος (στις διατάξεις του οποίου γίνεται πολύ συχνή παραπομπή), που είναι βασική πηγή του δημόσιου δικαίου.
| Τίτλος βιβλίου: | Το ελληνικό δημόσιο δίκαιο |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Οι βασικοί κανόνες |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Πατάκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Σπηλιωτόπουλος, Επαμεινώνδας Π. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789601617459 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Κοινωνικές και Πολιτικές Επιστήμες | Σελίδες: | 310 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2005 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Δίκαιο |
|---|
Σολομός, Αλέξης, 1918-2012
Κεφαλλονίτης από καταγωγή, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1918. Σπούδασε στο Κολλέγιο Αθηνών, στη Νομική Σχολή Αθηνών, στη Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου και μεταπολεμικά στο Royal Academy του Λονδίνου, στο Πανεπιστήμιο Yale και στο Εργαστήριο Πισκάτορ στη Νέα Υόρκη. Στην Κατοχή δούλεψε ως ηθοποιός, ενδυματολόγος, μεταφραστής και κριτικός κινηματογράφου. Υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού "Τετράδιο" (1944) και συνεργάτης αθηναϊκών εφημερίδων. Το θεατρικό του έργο "Ο τελευταίος ασπροκόρακας" παίχτηκε στο Θέατρο Τέχνης του Κουν και τον επόμενο χρόνο "Το μονοπάτι της λευτεριάς" απ' το θίασο του Γιώργου Παππά και Μελίνας Μερκούρη. Η σκηνοθετική του σταδιοδρομία άρχισε στη Νέα Υόρκη το 1947, συνεχίστηκε στο Λονδίνο και τελικά στην Αθήνα, με πρώτη παράσταση την "Κληρονόμο" στο Θέατρο Μουσούρη. Ως σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου, μόνιμος (1950-1964) κι αργότερα έκτακτος, ανέβασε συνολικά εκατόν δύο θεατρικά έργα. Άλλα εξήντα πέντε σκηνοθέτησε σε διάφορους αθηναϊκούς θιάσους, στο Κ.Θ.Β.Ε., στην Ε.Λ.Σ. και στο δικό του θίασο, "Προσκήνιο" (1967-1978), καθώς επίσης στο Μίσιγκαν των Η.Π.Α. ως καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ αρχαίου ελληνικού θεάτρου. Χρημάτισε αναπληρωτής γενικός διευθυντής του Ε.Ι.Ρ.Τ. (1975) και δυο φορές διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου. Έγραψε δώδεκα βιβλία με θεατρικά θέματα. Διακρίσεις: Ταξιάρχης του Φοίνικα, Βραβείο Ακαδημίας, επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έφυγε από τη ζωή στις 25 Σεπτεμβρίου 2012, σε ηλικία 94 χρονών.
