Τα βρέφη σε ιδρύματα: τα βρέφη και οι θεσμοί
Τα ιδρύματα για μωρά απαντούν στις προσμονές και στις επιτακτικές μερικές φορές ανάγκες των βρεφών και των γονιών τους. Είναι, λοιπόν, απαραίτητα, είτε πρόκειται για βρεφοκομεία, για χώρους μόνιμης ή προσωρινής οικογενειακής τοποθέτησης, μικρούς σταθμούς φύλαξης, παιδικούς σταθμούς, υπηρεσίες νοσοκομείου κ.τ.λ.
Μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά αν απαντήσουν στις ανάγκες των γονιών των μωρών και των ατόμων που τα φροντίζουν, αλλά μπορούν επίσης να είναι παθογόνα, πηγή επιπρόσθετων τραυματισμών, σοβαρών ελλείψεων, αποδιοργάνωσης, όταν οι ανάγκες δεν λαμβάνονται επαρκώς υπόψη.
Το βιβλίο αυτό επιμένει να καταδείξει τη βούληση των συγγραφέων που το απαρτίζουν να αντιληφθούν κάθε συλλογική οργάνωση, κάθε ίδρυμα, ως ένα θεσμό στην υπηρεσία των παιδιών τα οποία καλείται να φροντίσει. Η βούληση αυτή συνοδεύει μία κριτική σκέψη που δεν παρασύρεται από την τυφλή πολλές φορές "λογική" του ιδρύματος, μια λογική που μπορεί τελικά να καταλήξει να υπηρετεί έναν ψευδή "ιδρυματικό" εαυτό.
| Τίτλος βιβλίου: | Τα βρέφη σε ιδρύματα: τα βρέφη και οι θεσμοί |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Le bébé et ses institutions |
|---|
| Εκδότης: | University Studio Press |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | κ.ά. (Συγγραφέας)
Golse, Bernard (Συγγραφέας)
David, Myriam (Συγγραφέας)
Delion, Pierre (Συγγραφέας)
Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)
Αμπατζόγλου, Γρηγόρης (Μεταφραστής)
Delion, Pierre (Επιμελητής)
Αμπατζόγλου, Γρηγόρης (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9789601213965 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2005 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Πρόλογος στην ελληνική έκδοση: Γρηγόρης Αμπατζόγλου. |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική > Κοινωνική Πολιτική |
|---|
Αλιπράντης, Νικήτας Δ.
Ο Νικήτας Αλιπράντης γεννήθηκε το 1941 στη Σπάρτη. Φοίτησε στο τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και εν συνεχεία στο τμήμα Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του ίδιου Πανεπιστημίου. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ινστιτούτο Ανωτέρων Ευρωπαϊκών Σπουδών του Στρασβούργου και στη συνέχεια (1967-1970) στα Πανεπιστήμια της Κολωνίας και της Τυβίγγης. Είναι αριστούχος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου, στο οποίο το 1988 εξελέγη τακτικός καθηγητής. Από το 2000 είναι ομότιμος καθηγητής του ίδιου Πανεπιστημίου. Παραμένει όμως μέλος του Εργαστηρίου Κοινωνικού Δικαίου και εξακολουθεί να διευθύνει διδακτορικές διατριβές. Ο Νικήτας Αλιπράντης εξελέγη το 1982 καθηγητής και στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στο οποίο δίδαξε Εργασιακό Δίκαιο (Ελληνικό και Διεθνές), Δίκαιο Κοινωνικής Ασφάλειας και Κοινωνιολογία του Δικαίου. Με πρωτοβουλία του ιδρύθηκε στο πανεπιστήμιο αυτό το Εργαστήριο Συγκριτικού και Ευρωπαϊκού Εργασιακού Δικαίου. Από το 1996 μέχρι το 2008 ήταν ανεξάρτητος εμπειρογνώμων, μέλος (αντιπρόεδρος 2001-2006) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κοινωνικών Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Με την ιδιότητα αυτή έχει μετάσχει σε διάφορες αποστολές σε Ευρωπαϊκά Κράτη οι οποίες απέβλεπαν στην επίλυση ζητημάτων συνδεομένων με την μη κύρωση ή την μη (ή ελλιπή) εφαρμογή διατάξεων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη. Με την ιδιότητα του ανεξάρτητου εμπειρογνώμονα έχει μετάσχει σε ερευνητικές επιτροπές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από το 2004 μετέχει στη γαλλογερμανική ομάδα πανεπιστημιακών που οργανώνει μεταπτυχιακά σεμινάρια κοινωνικών επιστημών σε αφρικανικές (υποσαχάριες) χώρες. Είναι ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Εργασιακού Δικαίου). Είναι επίσης μέλος της ελληνικής και γαλλικής εταιρείας Δικαίου της Εργασίας και Κοινωνικής Ασφαλείας, της ελληνικής εταιρείας Διεθνούς Δικαίου, της γερμανικής εταιρείας Φιλοσοφίας Δικαίου και Κοινωνικής Φιλοσοφίας, της γερμανικής εταιρείας Κοινωνιολογίας του Δικαίου, της γαλλικής εταιρείας Συγκριτικής Νομοθεσίας κ.ά. Έχει συγγράψει πλήθος μελετών σχετικών με την κλιμακωτή δομή του δικαίου, την κοινωνιολογική εξέταση των εξελίξεων στον χώρο των συλλογικών διαπραγματεύσεων στις δυτικοευρωπαϊκές χώρες, την εμπειρική έρευνα του φαινομένου της κατ' οίκον εργασίας και του βαθμού προστασίας αυτής και γενικότερα τη θεωρητική κοινωνιολογία και τη θεωρία του δικαίου. Έχει επίσης συγγράψει μελέτες για τις ατομικές και συλλογικές σχέσεις εργασίας καθώς και τα ευρύτερα κοινωνικά δικαιώματα.
