Προσωπικότητα
H "Προσωπικότητα" αρχίζει με το λόγια της Τζούντι Γκάρλαντ: "Έχουμε ανάγκη το χειροκρότημα. Μ' αυτό ζούμε. Όταν δεν έχεις αρκετό θόρυβο γύρω σου, ο θόρυβος μέσα σου σε συνθλίβει."
Η ηρωίδα της "Προσωπικότητας", ένα δεκατριάχρονο κορίτσι Ιταλικής καταγωγής που ζει σ' ένα μικρό νησί της Σκοτίας, προικισμένο με καταπληκτική φωνή, έρχεται πρώτη σε μια τηλεοπτική εκπομπή για νέα ταλέντα και γίνεται σταρ της ποπ μουσικής μέσα σε μια μέρα. Ακολουθούν δίσκοι, περιοδείες στην Αμερική, συναυλίες στις καλύτερες αίθουσες, σόου στην τηλεόραση, συνεργασία με τον Ντην Μάρτιν.
Η επιτυχία όμως, μια επιτυχία που οφείλεται εν πολλοίς στο επίμονο όνειρο της μητέρας της ηρωίδας για δημοσιότητα, έχει τίμημα.
Το "κορίτσι με τη χρυσή φωνή" χάνει τον εαυτό της μέσα στη φήμη της που καλλιεργείται από τα μίντια και την αγορά, γίνεται θύμα της εικόνας που έχουν οι άλλοι γι' αυτήν και εξαπολύει έναν ανηλεή πόλεμο ενάντια στο ίδιο της το κορμί αναπτύσσοντας νευρική ανορεξία που την οδηγεί στα πρόθυρα του θανάτου.
Η "Προσωπικότητα", γύρω από τον κεντρικό χαρακτήρα της Μαρίας Ταμπίνι, φιλοξενεί κι άλλους ήρωες, ζωντανούς και πολύπλοκους, που κλείνουν μέσα στις συναρπαστικές ιστορίες τους το πορτρέτο μιας ολόκληρης κοινωνίας, την ιστορία της, το πνεύμα και τη νοοτροπία της.
Τίτλος βιβλίου: | Προσωπικότητα |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Μυθιστόρημα |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Personality |
---|
Εκδότης: | Πόλις |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | O' Hagan, Andrew, 1968- (Συγγραφέας) Μπαμπασάκης Γιώργος-Ίκαρος (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9789604350636 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2005 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |

Πλωρίτης, Μάριος, 1919-2006
Συγγραφέας, κριτικός, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης, επιφανής μορφή του μεταπολεμικού θεάτρου, ο Μάριος Πλωρίτης που το πραγματικό του όνομα ήταν Μάριος Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1919 στον Πειραιά. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες, αλλά στη συνέχεια αφοσιώθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά στα γράμματα και στο θέατρο. Η παρουσία του στην πνευματική ζωή χρονολογείται από τα χρόνια της Κατοχής οπότε, νεαρός ακόμα, συμμετείχε στην ομάδα του Καρόλου Κουν που ίδρυσε το Θέατρο Τέχνης (1942). Την ίδια εποχή δημοσίευσε και την πρώτη του μετάφραση έργου του Πιραντέλλο "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε" και δυο χρόνια αργότερα συνέβαλε στη δημιουργία του εκδοτικού οίκου "Ίκαρος". Έκτοτε μετέφρασε πάμπολλα έργα γνωστών συγγραφέων (Μπέρναρ Σω, Ίψεν, Ανουίγ, Μπρεχτ, Πίντερ, Στρίντμπεργκ κ.ά.) και συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά. Παράλληλα ανέπτυξε πλούσια δραστηριότητα ως σκηνοθέτης. Το 1950 παντρεύτηκε την Έλλη Λαμπέτη, με την οποία χώρισαν το 1953. Εκτός από την συγγραφική-καλλιτεχνική δράση του, ο Πλωρίτης επέδειξε ενδιαφέρον και για τα πολιτικά δρώμενα και με τη δημοσιογραφική του ιδιότητα άσκησε σφοδρή κριτική στις επιλογές των κυβερνήσεων του συντηρητικού χώρου, ιδίως μετά τα "Ιουλιανά" του 1965. Κατά τη διάρκεια του στρατιωτικού καθεστώτος 1967-1974 διέμεινε στο Παρίσι, όπου ανέπτυξε πλούσια αντιδικτατορική δραστηριότητα. Μετά τη μεταπολίτευση αφοσιώθηκε κυρίως στα πνευματικά του ενδιαφέροντα, ενδιαφερόμενος πάντα για τα διαδραματιζόμενα στην πολιτική και εθνική ζωή. Ο Μάριος Πλωρίτης πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου του 2006.