Ο αντίπαλος
Ο ήρωας, ένας μοναχικός άντρας, χωρισμένος και πατέρας ενός 4χρονου αγοριού, ζει στο περιθώριο, παραδομένος σε ανούσιες δουλειές και εφήμερες σχέσεις. Η συμμετοχή του σ' ένα τυχερό παιχνίδι στο Ίντερνετ και η συνάντησή του με τη Μία, μια ερεθιστικά προκλητική κοπέλα, είναι η απαρχή μιας σειράς συμπτώσεων που τον βυθίζουν σ' έναν κόσμο ερωτισμού, βίας και αμφισημίας. Τα ερωτήματα οξύνονται με την εμφάνιση ενός μυστηριώδη αγνώστου, ο οποίος σταδιακά του υποβάλλει την ιδέα ότι έχει ερήμην του παγιδευτεί στα γρανάζια μιας τεράστιας συνωμοσίας. Οι προσπάθειές του ήρωα να αντιδράσει, να αντιμετωπίσει έναν όλο και λιγότερο ορατό εχθρό, τον παρασύρουν ακόμη βαθύτερα στο μυστήριο, αφού ο γρίφος που καλείται να λύσει φαίνεται πως είναι φτιαγμένος με τα υλικά των πιο μύχιων φαντασιώσεών του...
Ακολουθώντας τις διαδρομές ενός ρευστού παζλ, "Ο αντίπαλος" είναι μια αφήγηση-αίνιγμα, ένα μυθιστόρημα για την αδυναμία του σύγχρονου ανθρώπου να διακρίνει την αλήθεια από τη φαντασίωση, τις αναμνήσεις από τις επιθυμίες, τις θεωρίες συνωμοσίας από τη μανία καταδίωξης.
Μια αφήγηση-αίνιγμα με έντονη γεύση μυστηρίου...
Buñuel, Luis, 1900-1983
Luis Bunuel (1900-1983): Ισπανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και συγγραφέας. Στη διάρκεια των σπουδών του στο πανεπιστήμιο της Μαδρίτης, γνώρισε το ζωγράφο Σαλβαδόρ Νταλί, τον ποιητή Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και άλλους καλλιτέχνες, που έστρεψαν το ενδιαφέρον του από τις φυσικές επιστήμες στην ποίηση και τον κινηματογράφο. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, όπου και δούλεψε σαν βοηθός σκηνοθέτη. Το 1928, συνεργαζόμενος με τον Νταλί, σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία ("Ένας ανδαλουσιανός σκύλος"), ένα από τα αριστουργήματα του ποιητικού σινεμά, ξεκινώντας μια μεγάλη καριέρα. Κρατώντας πάντα την σουρεαλιστική αισθητική ως βασικό εκφραστικό μέσο του έργου του, έζησε και δημιούργησε σε πολλές χώρες (Ισπανία, Γαλλία, Μεξικό), κερδίζοντας παγκόσμια αναγνώριση και καταξίωση του έργου του. Επιλεγμένη φιλμογραφία: "Ένας ανδαλουσιανός σκύλος" (1928), "Ανέβασμα στον ουρανό" (1952), "Βιριδιάνα" (1961), "Η ωραία της ημέρας" (1967), "Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας" (1972).
