Ο άλλος
Ο Αλέξης Αποστόλου είναι ένας σαρανταπεντάρης λογιστής που δεν αντέχει πλέον την καθημερινότητά του. Έτσι λοιπόν οικειοποιείται τη χαμένη ταυτότητα ενός άλλου, εγκαταλείπει τη νοικοκυρά γυναίκα του, το σπουδαστή τηλεοπτικής σχολής γιο του και την αυταρχική μητέρα του, αρπάζει τα λεφτά του αφεντικού του και παίρνει δρόμο, που θα τον βγάλει από την Αθήνα στα Καμένα Βούρλα, μετά στη Θεσσαλονίκη και από εκεί στον παγωμένο φιλανδικό βορρά. Ξοπίσω του έχει τους πάντες: την αστυνομία, τον εραστή της γυναίκας του, τον εργοδότη του, το γιο του, που τον καταδιώκει με την κάμερα στο χέρι, το φιλοθεάμον τηλεοπτικό κοινό, καθώς και τα ιδιωτικά του φαντάσματα -δύο νεκρούς, ένα φίλο κι έναν εχθρό- που τον κυνηγούν. Πριν όμως μάθει πως μόνο από τον εαυτό μας είναι αδύνατον να ξεφύγουμε, προλαβαίνει να εγκληματήσει, να χορέψει ζεϊμπέκικο, να καπνίσει κάμποσα τσιγάρα ακούγοντας προκλασική μουσική με την ησυχία του, να κάνει σάουνα, και βέβαια να ερωτευτεί σφοδρά.
| Τίτλος βιβλίου: | Ο άλλος |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Μυθιστόρημα |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μεθενίτης, Παύλος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600339505 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2005 | Διαστάσεις: | 21x13 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Σολωμός Διονύσιος
Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1798, από αριστοκρατική οικογένεια. Το 1808 στάλθηκε στην Ιταλία για σπουδές και σπούδασε νομικά. Μετά από δέκα χρόνια επιστρέφει στη Ζάκυνθο με γερή φιλολογική μόρφωση. Εκείνη την εποχή γίνεται δεκτός σε μια φιλολογική οργάνωση όπου αναγνωρίζεται ως στιχουργός. Στο τέλος του 1828 εγκαταλείπει τη Ζάκυνθο και εγκαθίσταται στη Κέρκυρα για να αφοσιωθεί στην ποίηση. Το 1833 ένα σοβαρό οικογενειακό γεγονός τον ταράζει, ο ετεροθαλής αδελφός του δηλώνει στις λιμενικές αρχές την κληρονομιά από τον πατέρα του και τη διεκδικεί. Όλα τα χρόνια που έζησε στην Κέρκυρα δεν έκανε ούτε ένα ταξίδι στην ελευθερωμένη Ελλάδα γιατί, όπως υποστηρίζεται, "δεν εσυνηθούσε να θεατρίζει στο εθνικό του φρόνηματα αλλά μες το άγιο βήμα της ψυχής". Όταν ο Σολωμός γύρισε από την Ιταλία, έφερε μαζί του ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Αργότερα δημιουργεί αυτοσχέδια σονέτα και τέλος λυρικά ποιήματα. Το πρώτο εκτενές ποίημα του Σολωμού είναι ο "Ύμνος εις την Ελευθερίαν" που είναι γραμμένος σε τετράστιχες στροφές. Ο Σολωμός πέθανε το Φεβρουάριο του 1857 από εγκεφαλική συμφόρηση. Τα οστά του μεταφέρθηκαν το 1865 στη Ζάκυνθο και τοποθετήθηκαν στην αρχή σε ένα μικρό μαυσωλείο στον τάφο του Κάλβου. Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι ο Σολωμός ως ποιητής απέκτησε φήμη από τα νεανικά του χρόνια και ότι με το πέρασμα των δεκαετιών το ποιητικό του έργο δεν ξεπεράστηκε.
