Κοινοτική εργασία (τ.1)
[...] Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζεται το θεωρητικό πλαίσιο της Κοινοτικής Εργασίας όπως αυτό διαμορφώνεται από τα κρίσιμα ζητήματα που θέτει η πολιτική της παγκοσμιοποίησης, με τους φόβους για την απώλεια της τοπικότητας και τις προκλήσεις που συνεπάγεται η συμμετοχή μας σε μια παγκόσμια κοινότητα. Είναι πλέον γενικά αποδεκτό ότι η μετάβαση στην τρίτη χιλιετία έχει προκαλέσει αισθήματα φόβου, ρευστότητας, ανασφάλειας στον σημερινό άνθρωπο: φόβους γι' αυτά που αλλάζουν και φόβους για τα καινούργια που φέρνει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς η σύγχρονη τεχνολογία. Μέσα σ' αυτόν τον ξέφρενο ρυθμό ανακατατάξεων, ο άνθρωπος αναζητάει στηρίγματα. Αναζητάει σταθερές στην πολιτισμική του ταυτότητα, τη γλώσσα, τη θρησκεία, την κοινότητά του.
[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)
| Τίτλος βιβλίου: | Κοινοτική εργασία |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Θεωρητική προσέγγιση |
|---|
| Εκδότης: | Παπαζήσης |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Σταθόπουλος Πέτρος Α. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600218480 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2005 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Τόμος: | 1 | Βάρος (Kg): | 0,536 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική > Κοινωνική Πολιτική |
|---|
Eisenstein, Sergei Mikhailovich, 1898-1948
Ο Ρώσος Σεργκέι Μιχαήλοβιτς Αϊζενστάιν (1898-1948), σκηνοθέτης (από τους κορυφαίους του παγκόσμιου κινηματογράφου), σεναριογράφος, μοντέρ και θεωρητικός του κινηματογράφου, πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο ως θεωρητικός, προτείνοντας μέσα από τις στήλες του περιοδικού "Λιέφ" μία καινούργια μέθοδο μοντάζ ταινιών (μοντάζ ατραξιόν), την οποία εφάρμοσε στην πράξη στην πρώτη του ταινία. Καλλιτεχνική ιδιοφυΐα, συνετέλεσε αποφασιστικά στη διαμόρφωση της κινηματογραφικής αισθητικής, με χαρακτηριστικό ύφος που το διακρίνουν οι πλατιές μεταφορές, η αντίστιξη των εικόνων, η αντικατάσταση του ατομικιστή ήρωα από τις λαϊκές μάζες και, τέλος, το μοντάζ των "βίαιων εντυπώσεων", επιδρώντας μ' αυτόν τον τρόπο άμεσα στον ψυχισμό και το συναίσθημα του θεατή. Όλες οι ταινίες του ["Η απεργία" (1924), "Το θωρηκτό Ποτέμκιν" (1925), "Οκτώβρης" (1927), "Η γενική γραμμή" (1929), "Βίβα Μέξικο" (1931), "Το λιβάδι του Μπέζιν" (1937), "Αλέξανδρος Νέφσκι" (1938), "Ιβάν ο Τρομερός" (1945)], αποτελούν σταθμούς της 7ης τέχνης.
