Γήινες τροφές. Νέες τροφές
Επιστροφή στον Αντρέ Ζιντ; Εκπλήξεις του είδους είναι συνηθισμένο φαινόμενο στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία, αλλά στην περίπτωση, συμβαίνει ουσιαστικά κάτι άλλο. [...]
Ο Αντρέ Ζιντ δεν υπήρξε ποτέ πεζογράφος με την έννοια που έχει η λέξη, όταν αναφερόμαστε στον Ντοστογιέβσκι ή στον Μπαλζάκ. Η πεζογραφία του είναι ιδιόμορφη τόσο στη δομή της όσο και στο περιεχόμενο. Δε θα' ταν μάλιστα υπερβολή αν λέγαμε ότι το πεζογραφικό του έργο που κινείται στα αποδεκτά πλαίσια της κλασικής πεζογραφίας είναι και το ασθενέστερο. Γιατί ο Ζιντ δε ήταν τόσο ο νηφάλιος αφηγητής, όσο ο όλο πάθος στοχαστής που οι περιπλανήσεις του, ακόμα και στο χώρο του μυστικισμού, ξεκινούν από την αφετηρία της αμφιβολίας. [...]
(από την εισαγωγή του Μανώλη Γιαλουράκη)
| Τίτλος βιβλίου: | Γήινες τροφές. Νέες τροφές |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ανθολογία παγκόσμιας λογοτεχνίας |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Les nourritures terrestres. Les nouvelles nourritures. |
|---|
| Εκδότης: | Κωστόπουλος Κ. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Gide, André, 1869-1951 (Συγγραφέας)
Γιαλουράκης, Μανώλης, 1921-1987 (Μεταφραστής)
Κιούσης, Μιχάλης (Εικονογράφος)
Καϊάφας, Δημοσθένης (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | | Εξώφυλλο βιβλίου: | Δερματόδετο |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Ανθολογία παγκόσμιας λογοτεχνίας | Σελίδες: | 616 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Επανέκδοση (ανατύπωση): "Πανεπιστημιακός Τύπος Φ. Καιάφα & Σια ΟΕ", χ.χ. Εισαγωγή: Μανώλης Γιαλουράκης. |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Κλασική Μεταφρασμένη Λογοτεχνία |
|---|
Αλεξάκης Βασίλης
Ο Βασίλης Αλεξάκης (1943-2021) γεννήθηκε στην Αθήνα το Δεκέμβρη του 1943. Σπούδασε στην ανωτάτη Δημοσιογραφική Σχολή της Λιλ. Εγκατεστημένος στη Γαλλία από το 1969, υπήρξε επί σειρά ετών συνεργάτης της εφημερίδας Le Monde και έγραψε τα πρώτα του βιβλία στα γαλλικά. Εκεί δούλεψε ως δημοσιογράφος, κριτικός βιβλίου και χρονογράφος. Έτσι εξοικειώθηκε με τη γαλλική γλώσσα στην οποία έγραψε τα πρώτα του μυθιστορήματα. Ο Βασίλης Αλεξάκης ασχολήθηκε επίσης με το χιουμοριστικό σκίτσο και με τον κινηματογράφο. Έχει δημοσιεύσει τις συλλογές "Mon amour", στην Ιταλία ("Citta armoniosa", 1978), "Γδύσου" (Αθήνα, Εξάντας, 1982) καθώς και έξι ιστορίες με εικόνες, υπό τον γενικό τίτλο "Η σκιά του Λεωνίδα" (Αθήνα, Εξάντας, 1984) που έχουν κυκλοφορήσει και στα γερμανικά ("Leonidas' Schatten", Romiosini, μετάφραση του Klaus Eckhardt, 1986). Έχει σκηνοθετήσει την ταινία μικρού μήκους "Είμαι κουρασμένος", βραβείο φεστιβάλ Τουρ και Γαλλικού Κέντρου Κινηματογράφου (1982), τις τηλεταινίες "Ο Νέστως Χαρμίδης περνά στην επίθεση" (1984) και "Το τραπέζι" (1989) και τη μεγάλου μήκους ταινία του "Αθηναίοι", η οποία απέσπασε το Α΄ βραβείο διεθνούς φεστιβάλ ταινιών χιούμορ του Charmousse (1991). Επίσης έχει ασχοληθεί με το θέατρο ("Εγώ δεν...", "Μη με λες Φωφώ"). Ως πεζογράφος έχει τιμηθεί στη Γαλλία με τα βραβεία Αλμπέρ Καμύ, Αλεξάντρ Βαιλάτ, Σαρλ Εσμπραγιά, Medicis (το 1995, για το βιβλίο του "Η μητρική γλώσσα"), καθώς και με το Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας (το 2007, για το βιβλίο του "μ.Χ."). Έργα του έχουν εκδοθεί, εκτός από τη Γαλλία, όπου κυκλοφορούν ταυχόχρονα σχεδόν με την Ελλάδα, στη Γερμανία, την Ισπανία, την Αρμενία, την Ιταλία, τη Ρωσία, την Τουρκία, την Αργεντική, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
