Μαθηματικά μοντέλα
Το βιβλίο αυτό αποτελεί μία πρωτότυπη ιδέα, με πολλαπλούς στόχους:
-να αναδείξει τον τρόπο με τον οποίο συγκεκριμένα μαθηματικά εργαλεία χρησιμοποιούνται για τη μελέτη εξειδικευμένων εφαρμογών.
-να προωθήσει την ανεξάντλητη ποικιλία των θεμάτων στην οποία βρίσκουν εφαρμογή τα μαθηματικά μοντέλα.
-να διακριθεί για την αθωράκιστη αλλά και πειθαρχημένη αποκαλυπτικότητά του.
Στο βιβλίο αναπτύσσονται θέματα οικονομικών εφαρμογών, φυσικής, εφαρμοσμένων μαθηματικών αλλά και βιολογίας. Δόθηκε έμφαση στην προσέγγιση των παραπάνω ενοτήτων με τη βοήθεια του μαθηματικού μόντελινγκ.
Ένα βιβλίο προορισμένο για να δηλώνει διαχρονικά την παρουσία του στο ευρύτερο κοινό, στο οποίο και απευθύνεται.
| Τίτλος βιβλίου: | Μαθηματικά μοντέλα |
|---|
| Εκδότης: | Έναστρον |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Γκίκας, Μενέλαος Σ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789608833623 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Επιστήμη: Θετικές Επιστήμες | Σελίδες: | 95 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2004 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θετικές > Μαθηματικά |
|---|
Perec, Georges, 1936-1982
O Zωρζ Περέκ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1936 από Eβραίους γονείς, που τους έχασε στον πόλεμο. Tο 1965 τιμήθηκε με το βραβείο Renaudot για το πρώτο του μυθιστόρημα "Tα πράγματα" και το 1978 με το βραβείο Medicis για το "Zωή οδηγίες χρήσεως". Πέθανε στο Παρίσι το 1982. Kυριότερα έργα: "Tα πράγματα" (1965), "Ποιο μοτοποδήλατο με νικέλινο τιμόνι στο βάθος της αυλής;" (1966), "Η εξαφάνιση" (1969), "Tο σκοτεινό μαγαζί" (1973), "Xορείες χώρων" (1974), "W ή η ανάμνηση των παιδικών χρόνων" (1975), "Zωή οδηγίες χρήσεως" (1978).
Παρά τα δύο έγκυρα λογοτεχνικά βραβεία που τίμησαν το έργο του, ο Περέκ, ενόσω ζούσε, παρέμεινε ένας μάλλον περιθωριακός συγγραφέας, στα όρια της εκκεντρικότητας. Σήμερα, καθιερωμένος και πολυμεταφρασμένος, εκτιμάται ως μείζων εκπρόσωπος της σύγχρονης γαλλικής αυτοβιογραφικής γραφής, στην οποία έδωσε νέα ώθηση και προοπτική, δίχως να παραγνωρίζεται η συμβολή του στην αυστηρή παράδοση των τεχνοπαιγνίων του Oulipo. Η επινόηση του νέου και η ανάμνηση του παλαιού είναι οι δύο πόλοι μεταξύ των οποίων κινείται και τους οποίους συνεχώς συνδυάζει ο Περέκ στα κείμενά του. Επιχειρώντας απεγνωσμένα να ολοκληρώσει το παζλ της προσωπικής του ζωής, από το οποίο λείπουν βασικά κομμάτια (πατέρας, μητέρα, οικείοι, παιδικές μνήμες), διατάσσει και αναδιατάσσει αδιαλείπτως, ταξινομώντας επίμονα και ευρηματικά γνώσεις, εμπειρίες, ενθυμήσεις, αναγνώσματα, προγράμματα, ευφρόσυνες και τραυματικές στιγμές, συνθέτοντας ένα είδος εύτακτης αταξίας.
