Ανδρόνικος Α Κομνηνός
Η βιογραφία του αυτοκράτορα Ανδρόνικου είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία· ένα βιβλίο που γράφτηκε με πολύ κέφι.
Μου έδωσε την ευκαιρία να ασχοληθώ με το Βυζάντιο, μια αστείρευτη πηγή απολαυστικών ανέκδοτων ιστοριών που, μέσα από το φόντο μιας ηρωικής και ένδοξης εποχής μάς μυούν στις ιδιαιτερότητες ενός θρυλικού πολιτισμού, άγνωστου σχεδόν στο εξωτερικό.
Στην πορεία των ερευνών μου για τον Ανδρόνικο υπέθεσα, αρχικά, πως είχα να κάνω με μια αυτόχρημα αρνητική προσωπικότητα, ένα τέρας φιλοδοξίας, ένα φιλήδονο κτήνος, έναν εγκληματία.
Μια πιο προσεκτική όμως ματιά στα χρονικά και την αλληλογραφία της εποχής μου αποκάλυψαν έναν άλλον άνθρωπο. Αναντίρρητα διέπραξε φρικαλεότητες, λιγότερο ανατριχιαστικές ωστόσο από την τελετουργική επιθανάτια αγωνία του. Στο μεταξύ έζησε μια μυθιστορηματική ζωή γεμάτη συναρπαστικά ταξίδια, ολέθριες σχέσεις, λαμπρά επιτεύγματα.
Ο Ανδρόνικος υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους τυχοδιώκτες της Ιστορίας και η "αναζήτησή του" από μόνη της μια νέα περιπέτεια. Χαίρομαι ιδιαίτερα που το έργο μου, είκοσι πέντε χρόνια μετά την πρώτη εμφάνισή του, ξαναβλέπει τα φώτα της δημοσιότητας με μια νέα έκδοση και μια νέα γλαφυρή μετάφραση.

Οικονομίδου, Χριστίνα
Η Χριστίνα Οικονομίδου γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε oικονομικές επιστήμες στο Μόναχο και την Αθήνα. Γράφει, μεταφράζει και επιμελείται λογοτεχνικά και θεωρητικά κείμενα, ενώ άρθρα, κείμενα και βιβλιοκρισίες της δημοσιεύονται τακτικά στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο. Είναι η αρχισυντάκτρια στην εκπομπή για το βιβλίο "Άξιον Εστί" του Βασίλη Βασιλικού και διευθύνει το μηνιαίο free press περιοδικό για το βιβλίο "Index" (όπου συνυπογράφει, μεταξύ άλλων, τις σελίδες με τίτλο "Βιτρίνα"). Διδάσκει, επίσης, δημιουργική γραφή στο Μικρό Πολυτεχνείο. Έχει εκδώσει τα βιβλία ποίησης, "Η γυναίκα και το δέντρο της σιωπής/Μύθοι και ωδίνες" (Απόπειρα, 1994), "Χειρονομίες της αισθητικής" (Απόπειρα, 1997) και "Matthew και Shirley" (Απόπειρα, 2009). Διηγήματά της περιλαμβάνονται στις συλλογές "Κοκτέιλ μολότοφ" (Κοχλίας, 2003) και "Νάνι, τ' άνθι των ανθώ: Ωδή στη μητέρα" (Ίνδικτος, 2005).