Ο φόνος θέλει τέχνη
Όπως όλες οι σημαντικές πόλεις του πλανήτη, απέκτησε πια και η Θεσσαλονίκη τον δικό της διώκτη του εγκλήματος. Η πόλη με την μακραίωνη ιστορία και παράδοση, με το σημαντικό λιμάνι, σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών, κόμβος επικοινωνίας εθνών και ηπείρων, αποκούμπι προσφύγων, στίβος πολιτικών αγώνων, η πόλη των αντιθέσεων και της ανεργίας, η πόλη στην οποία συρρέουν και συμβιώνουν λογής λογής άνθρωποι χρειαζόταν τον δικό της ντετέκτιβ· και τον απέκτησε: είναι ο ποινικολόγος Ανδρέας Αναγνώστου.
Σ' αυτή τη σειρά βιβλίων, ο Αναγνώστου θα μας γοητεύει και θα μας συναρπάζει με τις διηγήσεις του. Θα μας χαρίζει βαθιά συγκίνηση και ανείπωτη τέρψη, καθώς θα τον παρακολουθούμε, με κομμένη την ανάσα, να εξιχνιάζει δύσκολα εγκλήματα με εφόδια τη λογική, τη δυνατότητα μαθηματικής προσέγγισης των προβλημάτων, τη γόνιμη φαντασία του, αλλά και το πάθος του για το δίκιο και την αλήθεια. Παράλληα θα μας ξεναγεί και θα μας γνωρίζει την πόλη και τους θησαυρούς της, τους ανθρώπους της και τους καημούς τους· και, κάθε τόσο, θα μας παίρνει μαζί του στις ανεπανάληπτες θαλασσινές εξορμήσεις του και θα μας αποκαλύπτει τα μυστικά της ψυχής του, μα και της ψαρικής και της μαγειρικής.
Τα δώδεκα διηγήματα του τόμου αυτού αποδεικνύουν ότι και Ο φόνος θέλει τέχνη.
Τίτλος βιβλίου: | Ο φόνος θέλει τέχνη |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Διηγήματα |
---|
Εκδότης: | Νησίδες |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Παυλιώτης Αργύρης Γ. (Συγγραφέας) Τομανάς, Βασίλης (Επιμελητής)
|
ISBN: | 9789608480759 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2002 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Αστυνομικό Μυθιστόρημα |

Μαυρουδής Νότης
Επί πέντε δεκαετίες, ο Νότης Μαυρουδής, παράλληλα με τη διδακτική του καριέρα, είχε μια δυναμική παρουσία σε όλα τα κιθαριστικά δρώμενα της χώρας μας. Σπούδασε κιθάρα στο Εθνικό Ωδείο με καθηγητή τον Δημήτρη Φάμπα και το 1969 στην Ισπανία με τον Jose Tomas. Ως σολίστ και καθηγητής κιθάρας αλλά και ως συνθέτης έντεχνων τραγουδιών είχε δώσει πολλές συναυλίες και ρεσιτάλ, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Το 1965 τιμήθηκε με το Α’ βραβείο στο Φεστιβάλ Tραγουδιού της Θεσσαλονίκης, το 1969 με το Α’ βραβείο στο διεθνή διαγωνισμό κιθάρας στο Μιλάνο, ενώ το 1990 βραβεύεται στο διεθνή διαγωνισμό παιδικού τραγουδιού στη Λισσαβόνα. Την ίδια χρονιά η Πρεσβεία της Βραζιλίας στην Ελλάδα του απένειμε το βραβείο «Heitor Villa-Lobos» για την προσφορά του στη διάδοση του έργου του Βραζιλιάνου συνθέτη στην Ελλάδα.
Η παρουσία του στο χώρο της μουσικής υπήρξε αδιάλειπτη, με συνθέσεις για το θέατρο και τον κινηματογράφο, αρθρογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά, καθώς και συνεργασίες με ραδιοφωνικούς σταθμούς. Παράλληλα, ξεκίνησε το διδακτικό έργο του το 1969 στη Μουσική Ακαδημία του δήμου Μιλάνου και συνέχιζε ανελλιπώς από το 1975 στην Ελλάδα (κυρίως στην Αθήνα). Είχε αναλάβει κατά καιρούς υπεύθυνες θέσεις σε κρατικά ιδρύματα και οργανισμούς και είχε διατελέσει καλλιτεχνικός διευθυντής σε διάφορα φεστιβάλ. Από το 1983 έως το 1987 υπήρξε εκδότης και διευθυντής του μοναδικού τότε περιοδικού κιθάρας, του TaR, και οργάνωσε σημαντικές συναυλίες με παγκόσμιας φήμης κιθαριστές.
Η πλούσια δισκογραφία του περιελάβανε έργα για κλασική κιθάρα, συνθέσεις και τραγούδια που έχουν ερμηνεύσει σημαντικοί τραγουδιστές. Από το 2000 ξεκίνησε μαζί με το συνεργάτη του, Παναγιώτη Μάργαρη, τη δισκογραφική σειρά Cafe de l' art, που αποτελείται από πέντε συνολικά δίσκους. Η σειρά περιλαμβάνει διασκευές και μεταγραφές για δύο κιθάρες έργων και τραγουδιών από διάφορα μουσικά είδη. Το 2005 και 2006, απονέμεται το βραβείο «Αρίων» στο αφιέρωμα αυτής της σειράς με μουσική για κινηματογράφο και σε διασκευές τραγουδιών του Βασίλη Τσιτσάνη και του Μάρκου Βαμβακάρη.
Το 2002 έγινε ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του δισκογραφικού Label "Corifeo" της εταιρείας "Eros music", που διακρίνεται για τις εξαιρετικές εναλλακτικές εκδόσεις σε πολυποίκιλους μουσικούς δρόμους. Ξεχωριστό δισκογραφικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το CD με τίτλο "Master Class", στο οποίο ο Νότης Μαυρουδής είχε την καλλιτεχνική εποπτεία και το συντονισμό. Πρόκειται για έναν συλλογικό δίσκο στον οποίο συμμετέχουν 29 Έλληνες κιθαριστές, καταγράφοντας την ιστορία μισού αιώνα κιθαριστικής δισκογραφίας στην Ελλάδα. Από το 2006 ήταν υπεύθυνος των μουσικών προγραμμάτων που λειτουργούν και ακούγονται στους σταθμούς του Μετρό Αττικής.
Από τον Οκτώβριο του 2006, επαναλειτουργεί υπό τη διεύθυνσή του το περιοδικό TaR σε διαδικτυακή μορφή, στην ιστοσελίδα http://www.tar.gr, καθώς και το διαδικτυακό TaR radio, το οποίο βρίσκεται στη διεύθυνση: http://www.tar-radio.com.