Εργασία, εκπαίδευση και κοινωνικές τάξεις
Η εργασία αυτή αναπτύσσεται ως κριτική στις θεωρίες του Μετά (Μεταβιομηχανική Κοινωνία, Μεταφορντισμός, Μετανεωτερικότητα κ.ο.κ.). Στο επίκεντρο της κριτικής βρίσκεται ο αποσπασματικός και ντετερμινιστικός τρόπος προσέγγισης των αλλαγών στην εργασία και στην κοινωνία που χαρακτηρίζει αυτές τις θεωρίες. Καθώς μάλιστα, οι θεωρίες αυτές, εξετάζουν αυτές τις αλλαγές απομονωμένα από τις δομές που τις προκάλεσαν, απομονώνουν και τις αιτίες από τις συνέπειες, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται εννοιολογικές συγχύσεις και ασυνέχειες που δυσκολεύουν την επιστημονική ανάλυση στα διαφορετικά επίπεδα αφαίρεσης.
Για το λόγο αυτό η εργασία κινείται σε δύο επίπεδα: α) σ' ένα ιστορικο-θεωρητικό επίπεδο, με στόχο την αποσαφήνιση και τον προσδιορισμό των εννοιών με τις οποίες προσεγγίζονται τα πράγματα (εργασία, εκπαίδευση, δόμηση κονωνικών τάξεων κ.λπ.), και β) σ' ένα κοινωνιολογικό επίπεδο, καθώς θα πρέπει με τις έννοιες αυτές να προσδιοριστούν διεργασίες και αλλαγές στο χώρο της εργασίας και της παραγωγής, οι οποίες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο διαμορφώνουν την κοινωνική δομή (συρρίκνωση της βιομηχανικής εργατικής τάξης, νέα μεσαία στρώματα) και αποτυπώνονται στις υπερδομές (εκπαιδευτική πολιτική, τρόποι ζωής, μορφές δράσης κ.ο.κ.)
Βέης, Γιώργος, 1955-
Ο Γιώργος Βέης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε επτά ευρωπαϊκές γλώσσες και στα κινεζικά. Το πρώτο του βιβλίο, "Φόρμες και άλλα ποιήματα", εκδόθηκε το 1974. Ακολούθησαν άλλα έντεκα βιβλία ποίησης, έως το "Μετάξι στον κήπο" (Ύψιλον, 2010). Από το 1976 ασχολείται με την κριτική της λογοτεχνίας. Μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Υπηρετεί στο Διπλωματικό Κλάδο του Υπουργείου Εξωτερικών. Διετέλεσε Πρόξενος στη Νέα Υόρκη, Γενικός Πρόξενος στο Ντόρτμουντ, στη Μελβούρνη, στο Χονγκ Κονγκ και στο Μακάο, σύμβουλος Πρεσβείας στο Πεκίνο και στη Σεούλ, επιτετραμμένος στο Καμερούν, με παράλληλη διαπίστευση στο Τσαντ, στο Σάο Τομέ-Πρινσίπε, στην Γκαμπόν, στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και στη Γουϊνέα του Ισημερινού. Διετέλεσε πρέσβης στο Σουδάν, με παράλληλη διαπίστευση στη Σομαλία. Το 2010 τοποθετήθηκε πρέσβης στην Ινδονησία, με παράλληλη διαπίστευση στη Μαλαισία, στο Σουλτανάτο του Μπρουνέι και στο Ανατολικό Τιμόρ. Έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Μαρτυρίας το 2000, για το βιβλίο "Ασία, Ασία", και με το Κρατικό Βραβείο Χρονικού-Μαρτυρίας το 2010, για το βιβλίο "Από το Τόκιο στο Χαρτούμ". Η ποιητική του συλλογή "Λεπτομέρειες κόσμων" (εκδ. Ύψιλον) απέσπασε το Βραβείο Λάμπρος Πορφύρας της Ακαδημίας Αθηνών το 2007. Το 2012 του απονεμήθηκε ο Ανώτερος Ταξιάρχης του Φοίνικος για τις υπηρεσίες του στο διπλωματικό σώμα.
Το 2014 τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου του. Τον Ιούλιο του 2015 προήχθη κατ' απόλυτη εκλογή από τον βαθμό του Πληρεξούσιου Υπουργού Α' στον βαθμό του Πρέσβεως και διορίστηκε Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην UNESCO. Τιμήθηκε με το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο Μαρτυρίας - Βιογραφίας - Χρονικού - Ταξιδιωτικής Λογοτεχνίας του 2016 για το βιβλίο του με τίτλο "Παντού: Μαρτυρίες, μεταμορφώσεις".
