Η ευδαιμονία ως εύροια βίου στην αρχαία στωική φιλοσοφία
... "Το κατά λόγον, το κατά φύσιν και το κατ' αρετήν ζην, δημιουργούν και αναπαράγουν ό,τι οι Στωικοί προσδιορίζουν ως ευδαιμονίαν. Το αγαθό αυτό, το υπέρτατο, το οποίο θεοί και άνθρωποι καρπώνονται όμοια, συνίσταται σε μιαν εύροια βίου... Η ευδαίμων ζωή είναι αυτάρκης και ακολουθία φύσεως... Ο σοφός που δοκιμάζει διαρκώς την εμπειρία αυτή, βιώνει ταυτοχρόνως τα ωραία συναισθήματα της ευφροσύνης και της χαράς, που είναι η γιορτή της ψυχής στην τέλεια αρετή της. Το αγαθό αυτό διαλάμπει στον όλβο και τη μακαριότητα του σοφού και σκιαγραφείται από το άλγος του, το οποίο δεν μειώνει την απάθεια και την αυτάρκειά του. Ο λόγος και η επιστήμη, η αρετή και η φρόνηση συμβάλλουν στη διαμόρφωση του ρεύματος εκείνου της ζωής, από το οποίον αναδύεται η ευλογιστία για ό,τι αξίζει και για ό,τι είναι απαξία. Η κυριάρχηση επί των παθών με τη δύναμη του λόγου και η απέραντη εσωτερική ελευθερία· το για τον καθένα οικείο· η αταραξία του θυμικού σε χαρές, λύπες και ανάγκες, εξασφαλίζουν την αυτοτέλεια της ψυχής του ανθρώπου, ο οποίος για να 'ναι αγαθός, θα πρέπει να 'ναι ο καλύτερος και για να 'ναι κακός θα πρέπει να 'ναι ο χειρότερος όλων... Ο πάνδωρος Ζεύς με τον λόγο του ευγενούς ρωμαίου και τελευταίου των Στωικών, υποβάλλει το νόημα της ευδαιμονίας ως εύροιας βίου: "σε λίγο θα 'σαι νεκρός κι ακόμη δεν είσαι ούτε απλός, ούτε ατάραχος· ούτε σπλαχνικός προς όλους· ούτε ανύποπτος σε τεκταινόμενα έξωθεν εναντίον σου κακά· ούτε αντελήφθης ότι γνώση σημαίνει δικαιοσύνη".
Σπυρέλη, Χρυσούλα
Η Χρυσούλα Σπυρέλη γεννήθηκε στον Άγιο Βλάση Αιτωλοακαρνανίας. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας (Φλώρινα) Από το 2003 είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται σε θέματα νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ασχολείται με την περίοδο 1920 κι εξής.
Έχει δημοσιεύσει τις μελέτες: "Το περιοδικό Νέα Γράμματα του 1924", Ανάτυπο από περ. Αιτωλικά, τχ. 9 (2007). "Η Βίγλα (1923). Ένα λογοτεχνικό περιοδικό στο "ποιητικό'' Μεσολόγγι", Ανάτυπο από περ. Αιτωλικά, τχ. 7 (2006). "Το περιοδικό Διαλεκτική στο Αγρίνιο. Μια πνευματική πρό(σ)κληση στη δεκαετία του '60", περ. Παρουσία, τριμηνιαία έκδοση της Ένωσης Αιτωλ/νων λογοτεχνών τχ. 40 (2007) σσ. 82-86. "Η Ρουμελιώτικη Βίγλα του Θωμά Γκόρπα. Ξεφυλλίζοντας το πρώτο και το τελευταίο τεύχος ενός περιοδικού", περ. Μανδραγόρας (αφιερωματικό τεύχος στο Θωμά Γκόρπα), τχ. 33, Απρ. 2005, σσ. 72. "Το περιοδικό ΓΙΑΤΙ: Μια περίπτωση πολιτισμικής παρέμβασης στο χώρο των Σερρών στη δεκαετία του '70". "Το λογοτεχνικό περιοδικό Μαρτυρίες (1962-1966)". Προλεγόμενα του Αλέξη Ζήρα (έκδοση περ. μικροφιλολογικά τετράδια 9, Λευκωσία 2010),. "Το περιοδικό Πάροδος (1986--2011) του Κώστα Ριζάκη", "Μεγάλη Παρασκευή του 44 στο Αγρίνιο. Η λογοτεχνική επεξεργασία ενός ιστορικού γεγονότος", κ.ά.
Δημοσίευσε τα βιβλία: Τα ποιήματα του Αθανασίου Κυριαζή (1887-1950). Συμβολή στην επαναξιολόγηση των ελασσόνων του Μεσοπολέμου. Πρόλογος: Ερατοσθένης Καψωμένος (εκδoσεις Γαβριηλίδης 2007). Ο θεσμός των σχολαρχείων στην Αιτωλοακαρνανία και Ευρυτανία. Ο Ιωάννης Τσαλάκος και ο Σχολάρχης Ιωάννης Κούρος (1854-1912) (Εκδόσεις Πασχέντη 2012). Αγρίνιο: Δήμαρχοι και δημαρχίες 1833 - 2007. Με ανθολογημένα κείμενα τοπικής ιστορίας (σε συνεργασία με την Μ. Μανικάρου), εκδόσεις Το Δόντι & Δήμος Αγρινίου 2009).
Για τη σειρά "Νεοέλληνες Αιτωλοακαρνάνες συγγραφείς - Βιβλιογραφία" των εκδόσεων της Παπαχαραλαμπείου Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου συνέγραψε 5 τόμους Εργοβιογραφίας: 1. Αθανάσιος Κυριαζής (1887-1950), 2. Νίκος Αντωνάτος, 3. Ακακία Κορδόση, 4. Αλέξανδρος Ν. Βαρόπουλος και 5. Τάκης Καρβέλης (Χρονολόγιο, εργογραφία, βιβλιογραφία: Από το 1956 έως το 2013. Πρόλογος: Αλέξης Ζήρας (Εκδόσεις γράμμα 2014).
Ποιήματά της Χ. Σπυρέλη έχουν περιληφθεί σε ηλεκτρονικές και έντυπες ανθολογίες και παράλληλα έχουν κυκλοφορήσει 4 ποιητικές συλλογές της.
Είναι παντρεμένη με τον εκπαιδευτικό Γιώργο Υφαντή και έχει δύο παιδιά.
