Εξουσία και μαθηματικά
Οι περισσότεροι θεωρούν πως η επιστήμη των μαθηματικών βρίσκεται μακριά από κάθε μορφή εξουσίας, αφού τα αποτελέσματά της αφηρημένα και συνήθως ακατανόητα για τους μη ειδικούς, ελάχιστη σχέση έχουν με την εξουσία. Ξεχνούν όμως πως για πάρα πολλούς αιώνες τα μαθηματικά ανήκαν στην πρωτοπορία είτε ως θεωρία είτε ως εφαρμογή και επομένως οι διάκονοι αυτής της επιστήμης ήταν σχεδόν πάντα κοντά στους άρχοντες και τους υπηρετούσαν πιστά ως φιλόσοφοι, γεωμέτρες, αστρονόμοι, μηχανικοί, αποκωδικογράφοι. Σήμερα, οι Αυλές των ηγεμόνων έχουν αντικατασταθεί από τις πολυεθνικές εταιρείες, οι οποίες προσφέροντας αξιοσέβαστα οικονομικά ανταλλάγματα μπορούν και έχουν στην υπηρεσία τους τα πιο φωτεινά πνεύματα. Οι Πτολεμαίοι και οι Μέδικοι ανήκουν οριστικά στο παρελθόν.
Όταν η έρευνα πέρασε από τις ακαδημίες στα πανεπιστήμια, οι καθηγητές απέκτησαν κάποια αυτονομία, η οποία όμως συχνά δοκιμάστηκε πάνω στο αμόνι της πολιτικής. Η δίνη του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου θα γεννήσει καθεστώτα τα οποία θα θελήσουν να υποτάξουν την διανόηση. Ο οποιουδήποτε χρώματος ολοκληρωτισμός απαιτούσε έμπρακτη πίστη και υπακοή. Κάθε παρέκκλιση από τους κανόνες του ισοδυναμούσε με θάνατο ή στην ευνοϊκότερη των περιπτώσεων με απόλυση. Κάποιοι λύγισαν, κάποιοι αντιστάθηκαν, κάποιοι δεν προσκύνησαν, κάποιοι αρνήθηκαν να ορκισθούν, και κάποιοι έσπευσαν να επωφεληθούν παίζοντας το παιχνίδι της εξουσίας. Έτσι γράφεται πάντα η Ιστορία.
Τίτλος βιβλίου: | Εξουσία και μαθηματικά |
---|
Εκδότης: | Παπασωτηρίου |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Φίλη Χριστίνα Π. (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789607182333 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Επιστήμες | Σελίδες: | 758 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2008 | Διαστάσεις: | 24x17 |
---|
Σημείωση: | Πρόλογος: Απόστολος Δοξιάδης. |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θετικές > Μαθηματικά |

Μελισσάνθη, 1907-1990
Μελισσάνθη (1907-1990). Η Μελισσάνθη (πραγματικό όνομα Ήβη Κούγια-Σκανδαλάκη) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε γαλλική και γερμανική φιλολογία στο Γαλλικό Ινστιτούτο και στην Abendschule Αθηνών αντίστοιχα και φοίτησε στην προπολεμική Δημοσιογραφική Σχολή Αθηνών. Ασχολήθηκε επίσης με την αγγλική γλώσσα, τη μουσική, τη ζωγραφική και το χορό. Εργάστηκε ως καθηγήτρια γαλλικών σε ιδιωτικά και δημόσια σχολεία και ως δημοσιογράφος. Το 1932 παντρεύτηκε τον Ιωάννη Ν. Σκανδαλάκη, δικηγόρο, πολιτικό και συγγραφέα φιλοσοφικών πραγματειών. Συνεργάστηκε σε λογοτεχνικές και θεατρικές εκπομπές του Ελληνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (1945-1955), ήταν μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς (1961-1972), της επιτροπής Κρατικών Βραβείων (1969-1975), του Κύκλου για το Παιδικό Βιβλίο (1969-1971). Πέθανε στην Αθήνα. Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1930 με την έκδοση της ποιητικής συλλογής "Φωνές εντόμου" και το 1931 κυκλοφόρησε τη λιθογραφημένη ποιητική συλλογή "Προφητείες", η οποία αποτέλεσε το λογοτεχνικό γεγονός της χρονιάς. Η ποίηση της Μελισσάνθης τοποθετείται στο χώρο του υπαρξισμού και της μεταφυσικής αγωνίας. Ξεκίνησε να γράφει ποίηση στα πλαίσια της παραδοσιακής στιχουργικής και οδηγήθηκε σταδιακά προς τον ελεύθερο στίχο (από το 1945), επιλογή που οδήγησε και σε μια ανάλογη ανανέωση των θεματικών και γλωσσικών της επιλογών. Ασχολήθηκε επίσης με το φιλοσοφικό δοκίμιο και τις λογοτεχνικές μεταφράσεις. Τιμήθηκε με τον Έπαινο της Ακαδημίας Αθηνών (1936), την Εύφημο Μνεία Βραβείου Παλαμά, το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1965), το Παράσημο Χρυσούς Σταυρός Τάγματος Εποποιίας, το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1976), το Βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη, το Βραβείο Μεταφραστών, το Μετάλλιο Δήμου Πειραιώς και το Αργυρούν Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Μελισσάνθης βλ. Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη, "Μελισσάνθη", στη "Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια της νεοελληνικής λογοτεχνίας", τ. 10, Χάρη Πάτση, χ.χ. [1968], "Τον όρθρον τον ερχόμενον· αφιέρωμα στην Μελισσάνθη", Ε.Λ.Ι.Α, 1985, Αλέξης Ζήρας, "Μελισσάνθη", στο "Παγκόσμιο βιογραφικό λεξικό", τ. 6, Εκδοτική Αθηνών, 1987, και Αλέξης Ζήρας, "Μελισσάνθη" στο "Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας", Εκδόσεις Πατάκη, 2007.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).