Κορυντόν
Οι τέσσερις διάλογοι του "Κορυντόν" δεν αποτελούν ούτε εξομολόγηση, ούτε λίβελο, ούτε επιθεώρηση των σεξουαλικών παρεκκλίσεων, αλλά μια προσπάθεια διύλισης του ευαίσθητου ζητήματος του ουρανισμού - δηλαδή της παιδεραστίας. Στηριζόμενος στον Μονταίν, τον Πασκάλ, τον Σπινόζα και άλλους πολλούς, ο Ζιντ υπογραμμίζει τον παιδευτικό χαρακτήρα της παιδεραστίας, χωρίς όμως ποτέ να αρθρώνει την απολογία της.
| Τίτλος βιβλίου: | Κορυντόν |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Corydon |
|---|
| Εκδότης: | Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Gide, André, 1869-1951 (Συγγραφέας)
Καταπόδης Νίκος (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789602085172 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Κλασική Λογοτεχνία | Σελίδες: | 160 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 1995 | Διαστάσεις: | 18x12 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Σύγχρονη Μεταφρασμένη Λογοτεχνία |
|---|
Μένανδρος, 342-292 π.Χ.
Ο Μένανδρος, Αθηναίος κωμικός ποιητής, είναι ο σημαντικότερος της νέας αττικής κωμωδίας και ο θεμελιωτής της. Γεννήθηκε στην Κηφισιά το 342/41. Ως έφηβος ο Μένανδρος μαθήτευσε στην περιπατητική σχολή του Αριστοτέλη που στην εποχή του είχε διευθυντή τον Θεόφραστο και γνωρίστηκε στην στρατιωτική του θητεία με τον μετέπειτα μεγάλο φιλόσοφο Επίκουρο με τον οποίο συνδέθηκε με βαθιά φιλία. Παρόλο που ο Μένανδρος έγραψε πάνω από 100 κωμωδίες κέρδισε μόνο 8 πρώτες νίκες. Η μεγάλη δόξα και η αναγνώριση ήρθαν από τους μεταγενέστερους μετά από τον θάνατο του το 292/1.
