Μέγα λεξικόν της ελληνικής γλώσσης (τ.1)
Τόμοι 6, Το καλύτερο και τελειότερο των Ελληνικών Λεξικών
Το αριστούργημα αυτό της ελληνικής λεξικογραφίας, απαράμιλλο στο είδος του, αποτελεί μοναδικό οδηγό για τον χειρισμό της ελληνικής γλώσσας και την ερμηνεία των κλασικών συγγραφέων. Η ιστορική αυτή έκδοση κυκλοφορεί συνεχώς από τον εκδοτικό οίκο Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ από το 1907. Το έργο αποτελεί στερεότυπη έκδοση του Ανέστη Κωνσταντινίδη, σε μετάφραση Ξενοφώντος Π. Μόσχου, αναθεωρημένη, διασκευασμένη και συμπληρωμένη από τον Μιχάλη Κωνσταντινίδη, με σύντομη επιθεώρηση της Ιστορίας της Ελληνικής Γλώσσας από τον Γ.Ν. Χατζιδάκι. Ο 5ος τόμος κυκλοφόρησε σε πρώτη έκδοση το 1972, σχεδιασμένος από τον Κ. Δ. Γεωργούλη και συντεταγμένος από ομάδα φιλολόγων υπό την επιστασία του Π. Κ. Γεωργούντζου.
| Τίτλος βιβλίου: | Μέγα λεξικόν της ελληνικής γλώσσης |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Α-Δ |
|---|
| Εκδότης: | Σιδέρης Ι. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Liddell, Henry G. (Συγγραφέας)
Scott, Robert (Συγγραφέας)
Μόσχος, Ξενοφών Π. (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | | Εξώφυλλο βιβλίου: | Δερματόδετο |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 1997 | Διαστάσεις: | 30x21 |
|---|
| Σημείωση: | Η τιμή αφορά συνολικά και τους έξι τόμους. |
|---|
| Κατηγορίες: | Εκπαίδευση > Λεξικά - Γραμματική > Ελληνικά |
|---|
Eliot, Thomas Stearns, 1888-1965
Γεννήθηκε στον Άγιο Λουδοβίκο του Μισούρι, στις ΗΠΑ, το 1888 από πουριτανή αριστοκρατική οικογένεια διαπρεπών επιστημόνων και ανατράφηκε με τις αρχές του παππού του που ήταν θεολόγος. Σπούδασε στην Ακαδημία Σμιθ της Μασαχουσέτης, βραβεύτηκε με χρυσό μετάλιο στα λατινικά από την Milton Academy. Σπούδασε τέσσερις γλώσσες: ελληνικά, λατινικά, γαλλικά, γερμανικά και συνάμα μεσαιωνική ιστορία, συγκριτική φιλολογία και ιστορία νεώτερης φιλοσοφίας. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα φιλοσοφίας στο Χάρβαρντ από τον Μπ. Ράσελ, το 1914 καθώς και σανσκριτική και νεώτερη ινδική φιλοσοφία. Γνώστης της γαλλικής φιλολογίας επιδόθηκε στην ποίηση. Το 1915 ο Έλιοτ εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο παραδίνοντας μαθήματα σε σχολεία και αργότερα διορίστηκε στη Lloyd' s Bank του Λονδίνου όπου εργάστηκε οχτώ χρόνια. Η ποίηση του κατατάσσεται σε πέντε περιόδους. Η πρώτη περίοδος (1909-1919) περιλαμβάνει τα ποιήματα: "Το τραγούδι της αγάπης του Άλφρεντ Προύλφροκ", "Το πορτραίτο μιας κυρίας", "Πρελούδια", κ.ά. Η δεύτερη περίοδος (1920-1925) περιλαμβάνει τα ποιήματα: "Γερόντιον", "Ιπποπόταμος", "Η έρημη χώρα", κ.ά. Στην τρίτη περίοδο ανήκουν "Οι άδειοι άνθρωποι", ενώ στην τέταρτη περίοδο (1927-1934) περιλαμβάνονται τα ποιήματα: "Το ταξίδι των Μάγων", "Ένα τραγούδι για τον Συμεών", "Animula", "Βράχος", κ.ά. Στην πέμπτη περίοδο (1935-1942) ανήκουν τα "Τέσσερα κουαρτέτα". Τα θεατρικά του έργα είναι τα "Φονικό στην εκκλησιά" ("Murder in the Cathedral"), "Sweeny Agonistes", "Κοκτέιλ πάρτυ" κ.ά. Ως δημοσιογράφος και κριτικός έδωσε αξιόλογα δείγματα. Από το 1922 που ήταν εκδότης του περιοδικού "Κριτήριον" σκοπό είχε να δημιουργήσει μια θέση για τις νέες τάσεις της λογοτεχνίας και την κριτική. Στα δοκίμια και τις μελέτες ανήκουν: "Η παράδοση και το ατομικό ταλέντο", 1919, "Η χρήση της ποίησης και η χρήση της κριτικής", 1933, "Σημειώσεις για τον ορισμό της κουλτούρας", 1948, "Ποίηση και δράμα", 1951, κ.ά. Το 1948 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 1965.
