Μικροί κόσμοι
Ο Γκόρντον Κέρνελ, συγγραφέας, έχει βρει έναν καινούργιο τρόπο για να γράψει το τελευταίο του βιβλίο (μετά από μια περίοδο αφόρητης δυστοκίας): αγοράζοντας ακριβά το ελιξίριο που του προτείνει ένας μυστηριώδης έμπορος. Κάποια στιγμή όμως -όπως συμβαίνει πάντα- το αντίτιμο αλλάζει μορφή, κι ο αποτυχημένος Κέρνελ αναγκάζεται να πείσει τον εαυτό του πως πρέπει να δολοφονήσει δύο ανθρώπους, αν θέλει να συνεχίσει το γράψιμο. Το κυνηγητό του θα τον οδηγήσει μακριά, πολύ πιο μακριά απ' όσο φαίνεται στην αρχή, και πολύ πιο μέσα στο βιβλίο που ήδη έχει ξεκινήσει -ένα βιβλίο που γεννιέται καθημερινά, απλώνοντας τις σελίδες του μέσα στην ιστορία του ίδιου του Κέρνελ· αυτονομούμενο (οι ήρωές του, οι απόβλητοι, τα τέρατα της κοινωνίας μας, δρουν ανεξέλεγκτα, χωρίς να υπακούουν στο δημιουργό τους), και κρύβοντας μέσα του ένα τρίτο μυθιστόρημα, παράλογο και απάνθρωπα σκληρό, που ζητά να βγει με κάθε τρόπο στην πραγματικότητα, για να τη στοιχειώσει. Η πραγματικότητα, όμως, ίσως να μη είναι αυτή που ήξερε σαν τέτοια ο συγγραφέας, κι ίσως να μην είναι καμιά απ' όσες μπορεί να βιώσει ή να εικάσει. Η πραγματικότητα ίσως είναι κάτι πολύ πιο παράξενο, σκοτεινό και ανοίκειο. Μα θα συνεχίσει ως το τέλος να την αναζητά.
| Τίτλος βιβλίου: | Μικροί κόσμοι |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Μυθιστορήματα |
|---|
| Εκδότης: | Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Αθανασιάδης Κυριάκος Χ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789602367124 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Ελληνική Λογοτεχνία | Σελίδες: | 630 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 1996 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Nikolaj Velimirovic, Sveti, 1881-1956
Ο Νικόλαος Βελιμίροβιτς (1881-1956) υπήρξε Επίσκοπος της Ορθόδοξης Σερβικής Εκκλησίας και θεολόγος με οικουμενικό κύρος και ακτινοβολία. Γεννήθηκε στο μικρό χωριό Λέλιτς της δυτικής Σερβίας στις 23 Δεκεμβρίου του 1880 (με το παλαιό ημερολόγιο -Ιανουάριο του 1881 με το καινούργιο). Παρακολούθησε το Ορθόδοξο Σεμινάριο του Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι απ' όπου και αποφοίτησε το 1902. Κατά το 28ο έτος της ηλικίας του αναγορεύθηκε διδάκτωρ Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Βέρνης. Το 1909 αναγορεύθηκε διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Γενεύης και την ίδια χρονιά χειροτονήθηκε μοναχός. Το 1919 εξελέγη επίσκοπος Ζίτσας και το 1920 μετετέθη στην επισκοπή της Αχρίδας, όπου διακόνησε μέχρι το 1934 που επέστρεψε στη Ζίτσα. Το 1941 οι Γερμανοί εισέβαλαν στο μοναστήρι της Ζίτσα, συνέλαβαν τον Επίσκοπο Νικόλαο και τον περιόρισαν έγκλειστο στο μοναστήρι της Λιουμποστίνια. Αργότερα, τον μετέφεραν στο μοναστήρι Βοϊλόβιτσα, όπου κρατούνταν και ο Πατριάρχης Γαβριήλ Ντόζιτς, και στη συνέχεια τον έστειλαν μαζί με τον Πατριάρχη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου όπου υπέστη κακουχίες και βασανιστήρια. Μετά τον πόλεμο δεν επέστρεψε στην ήδη κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία και κατέφυγε στις Η.Π.Α., όπου δίδαξε σε διάφορες Ορθόδοξες Χριστιανικές Πανεπιστημιακές Σχολές και Σεμινάρια. Πέθανε τον Μάρτιο του 1956. Τα λείψανά του από την Αμερική μεταφέρθηκαν στο Λέλιτς στη Σερβία το 1991. Το Μάιο του 2003, η Ιερά Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Σερβίας τον διεκηρυξε Άγιο και τον ενέταξε στο Αγιολόγιό της στις 18 Μαρτίου (Κοίμηση) και στις 3 Μαΐου (Μεταφορά λειψάνων).
