Ο παίκτης
Μια από τις αδυναμίες του Ντοστογιέβσκη δίνει μορφή συμβολική, χειροπιαστή, σ’ ό,τι είναι η ίδια η ουσία του Είναι του: η αρρωστημένη μανία για τα τυχερά παιχνίδια. Από μικρό παιδί έχει το πάθος της χαρτοπαιξίας – αλλά μόνο στην Ευρώπη ανακαλύπτει το διαβολικό καθρέφτη της νευρικότητάς του: το Κόκκινο και το Μαύρο, τη ρουλέτα, αυτό το τόσο επικίνδυνο παιχνίδι μέσα στον πρωτόγονο δυϊσμό του. Η πράσινη τσόχα του Μπάντεν, η ρουλέτα του Μόντε Κάρλο είναι οι εντονότερες εκστάσεις του στην Ευρώπη: τον υπνωτίζουν πιο πολύ από τη Μαντόνα της Σιξτίνα, από τ’ αγάλματα του Μιχαήλ Άγγελου, από τα μεσημβρινά τοπία, από την τέχνη και τον πολιτισμό ολόκληρου του κόσμου. Επειδή εκεί βρίσκει την ένταση, την τελεσίδικη απόφαση: μαύρο ή κόκκινο, μονά ή ζυγά, ευτυχία ή εκμηδένιση, χασούρα ή κέρδος – συμπυκνωμένα στα δευτερόλεπτα εκείνα που η ρόδα γυρίζει: η ένταση συγκεντρωμένη μέσα σε αυτήν την αστραπή του πόνου ή της απόλαυσης, όπως τη λαχταράει η ιδιοσυγκρασία του.
Σκρουμπέλος, Θανάσης
Ο Θανάσης Σκουρμπέλος γεννήθηκε στον Κολωνό το 1944. Σπούδασε Καλές Τέχνες (χαρακτική και αγιογραφία) στην Αθήνα και κινηματογράφο στο London Film School), με υποτροφία της Διεθνούς Αμνηστίας, ως διωκόμενος από τη δικτατορία. Έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος σε αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά, ενώ έχει γράψει αρκετά σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση: "Ανατολικός άνεμος", "Τοπική εφημερίδα", "Καλή πατρίδα, σύντροφε", "Η Αριάδνη μένει στη Λέρο" κ.ά. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του "Εργατικό παραμύθι", "Μετανάστες", "Τα φίδια στον Κολωνό", "Ο Αϊ Γιώργης των Γραικών". Έχει γράψει και σκηνοθετήσει τις μεγάλου μήκους ταινίες: "Ο Τζώνης Κελν, κυρία μου"," Χαβάη", "Αλιόσσα", την ομαδική "Νέος Παρθενώνας", και την σπονδυλωτή "Η αυλή με τα σκουπίδια". Ασχολείται επίσης με τη συγγραφή και τη μετάφραση θεατρικών έργων ("Χαβάη", "Μυστικές φωνές", "Γέρμα", "Γέλιο στο σκοτάδι" κ.ά.). Έχει εκλεγεί αρκετές φορές μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών και είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος.
