Πνευματικά γυμνάσματα
[...] Κατά τον αείμνηστον Γέροντα Θεόκλητο Διονυσιάτη "το βιβλίον τούτο είναι πηγαίον ύδωρ 'αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον', μεθ' όλων των ουσιωδών χαρακτηριστικών του Ορθοδόξου Πνεύματος. Με ολίγας λέξεις εις τας σελίδας των "Πνευματικών Γυμνασμάτων", που ενέχουν όλον το νόημα της ζωής, εσαγήνευσεν απειράριθμα πλήθη εις τον Μοναχισμόν του Αγίου Όρους, αλλά και τον εαυτόν του, δυνάμεθα ειπείν, πριν τας γράψη. Και ομολογουμένως εις τας σελίδας αυτάς δεν είναι γήινος. Εξέρχεται τόπου και χρόνου και βλέπει μόνον την πέραν του παρόντος αιωνιότητα. Φρονούμεν ότι ήρκουν μόνον τα "Πνευματικά γυμνάσματα", δια να θεωρηθεί μέγας Άγιος εν τη Εκκλησία." [...]
(από τον πρόλογο του Βενεδίκτου Ιερομονάχου)
| Τίτλος βιβλίου: | Πνευματικά γυμνάσματα |
|---|
| Εκδότης: | Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου Νέα Σκήτη Αγίου Όρους |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Νικόδημος ο Αγιορείτης, 1749-1809 (Συγγραφέας)
Βενέδικτος, Ιερομόναχος Αγιορείτης (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | | Εξώφυλλο βιβλίου: | Δερματόδετο |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2008 | Διαστάσεις: | 25x17 |
|---|
| Σημείωση: | Απόδοση του κειμένου στη νεοελληνική: Βενέδικτος Ιερομόναχος. |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Θρησκεία |
|---|
Καψής, Γιάννης Π., 1929-2017
Ο Γιάννης Π. Καψής, δημοσιογράφος και πολιτικός, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1929, αλλά οι ρίζες του, που φτάνουν στην Αγία Παρασκευή του Τσεσμέ, τον έκαναν να νιώθει από μικρός σαν γέννημα θρέμμα της Μικρασίας. Η αγάπη του αυτή εκδηλώθηκε με το πρώτο του βιβλίο, "Χαμένες πατρίδες", που εκδόθηκε το 1960 και έκτοτε επανεκδόθηκε σε αλλεπάλληλες εκδόσεις, έχοντας πλησιάσει τις 100.000 αντίτυπα. Ακολούθησε αργότερα "H μαύρη βίβλος", μια συγκλονιστική συλλογή των καταθέσεων των θυμάτων της Καταστροφής. Τα μυθιστορήματά του "Όταν οι άγγελοι πέθαιναν στη Σμύρνη" και "Τα σμυρνέικα τραγούδια" δίνουν μια ολοκληρωμένη εικόνα της πιο τραγικής σελίδας της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Ακολουθώντας το επάγγελμα του πατέρα του, μπήκε από την εφηβική ηλικία στη δημοσιογραφία και, ξεκινώντας από βοηθός αστυνομικού ρεπόρτερ, ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα είδη του ρεπορτάζ. Μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο, δοκίμασε για λίγο τη δικηγορία ως ασκούμενος, αλλά δεν τον τράβηξε. Αφιερώθηκε αποκλειστικά στη δημοσιογραφία, και το 1958 ανέλαβε αρχισυντάκτης του Έθνους μέχρι το 1970, οπότε καταδικάστηκε από το στρατοδικείο της χούντας. Ταυτόχρονα εργαζόταν ως βοηθός ανταποκριτής του Time. Μετά την αποφυλάκισή του εργάστηκε ως β΄ αρχισυντάκτης στο "Βήμα" και στη συνέχεια ως διευθυντής στον "Ταχυδρόμο". Επιστρέφοντας από το Λονδίνο, όπου είχε καταφύγει μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, ανέλαβε διευθυντής της εφημερίδας "Τα Νέα". Τον Απρίλη του 1982 ορκίστηκε υφυπουργός Εξωτερικών και αργότερα υπουργός αναπληρωτής Εξωτερικών, έως τον Ιούλιο του 1989.
Έφυγε από τη ζωή στις 13 Νοεμβρίου 2017, σε ηλικία 88 ετών.
